Beni yakamdan tutmuş cekistiriyordu. Cidden çok sinir bozucuydu ama Felixin hatrina bir şey yapmıyordum. Yoksa çoktan amına koymuştum.
"Cekistirmeyi bırakırmısınız? Yuruyebiluyorum"
"Tamam pardon"
Elini yakamdan çekip yürümeye başladık. Bahçeye geldiğimizde hava soğuk ve sisliydi. Onu burda öldürüp uçurumdan atsam kimsenin ruhu duymazdi.
"Seni dinliyorum"
"Felixten uzak dur "
"Ne?Manyak mısın sen?"
"Seninle sevgili olduğundan beri 2 kere ölümden dönmüş. Hepsi senin rahatlığın yuzunden!"
Sözlerinde haklıydı. Kendimi daha da iğrenç bir insan gibi hissediyordum.
"Ondan uzak duramam"
"Seninle bir anlaşmaya varalım "
"Ne anlaşması?"
"Felix benimle tuttuğum evde kalsın ama seninle ayrılmasın, yani en azından görebileceksin sevgilini. O zaman hem daha güvende olur."
"O asıl benimleyken daha güvende."
"Senin evini biliyorlar. Hazırlıksız bir şekilde baskın yaparlarsa yine aynı şeyleri yaşayabilir."
Bir süre düşündüm. Benimleyken içim daha rahat olsada küçük ve sakin bir yerde daha güvenli ve huzurlu olurdu. Hem belki biraz daha kafasını toplardı. Ne kadar istemesem de annesine bir kerede olsa güvenmek zorundaydım.
"Sana nasıl güvenebilirim"
"Saçmalama ben onun annesiyim, Felix engel olmadan sende hem intikamını alırsın"
"Felixin yaraları gecmeden olmaz ama"
"İyileşince alırım Felixi, o zamana kadar ev bulup yerleşirim."
"Bundan Felixin haberi olacak mı?"
"Ben ona açıklarım"
İçime yatmasada kabul etmek zorunda kaldım. Sonuçta her ne olursa olsun oda Felixin annesiydi ve oğluna karar verme hakkı vardı. İçeri girip oturdum. Changbin yine iddiayı kaybetmiş yemek hazırlıyordu.
"Her seferinde benim kaybedeceğimi bile bile benimle oynuyorsunuz haksızlık bu"
Changın dediğini kimse siklememiş gibi işine devam etti. Chan bir koltukta Seungminle sarmaş dolaş yatmıştı. Jeongin yemek yapan sevgilisine moral olsun diye danslar sergiliyordu. Minho ise telefonunda yine birşeylere anırıyordu.
Jisung oflaya puflaya içeriye gelip domalır gibi yatmıştı. Herkesin gözü otomatikmen Minhoya kaymıştı. Seungmin ve Chang sırıtıyordu.
Chan:"Minho hayırdır koçum birşeyler seğiriyor alttan alttan"
"Yok ya, yok öyle birşey"
Chang:"Şahlandı sanırım"
Seungminin aklına yine olmayacak birşey gelmişti.
"Ne demiş atalarımız; Dal sarkar kartal kalkar, Jisung yatar çavuş kalkar"
"Seung onu atalarımızın dediğine emin misin?"
"Bulan her kimse bu tekerlemeyi kaldırmaya gidiyor"
"Buna atasözü değil Seung sözü denir"
Jeongin en sonunda dans etmeyi bırakıp sevgilisine yardım etmeye başlamıştı. Bir yandan bazlama yapıyordu bir yardan şarkı söylüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kardelen Güzelim ~ HyunLix
Fanfiction"Korkma sevgilim... 7 dakikamız daha var. " Herşey okulda ikonik bir mesajla başlamış ve herşey birbirlerini çok sevdiğinden bitmişti. Onlara verilen tek bir mucize vardı. Oda n'olursa olsun birbirlerinden vazgecmemekti. Hikaye bitti. Felix Hyunjin...
