Kardelen Güzelim ~ HyunLix

BÖLÜM 28 ~ EVLİ

Yaşlı ve yorgun gözleri ile beni inceledi. Gözlerindeki ifadeden yorgunluğu anlaşılabiliyordu. Ayağa kalkıp bana doğru ilerledi ve gülümsedi.

Sadece gülümsedi evet, ona doğru yürüyüp sarılmaya çalışınca geri çekildi ve kameraya baktı.

Ne demek istediğini anlamıştım. Korkuyordu hemde hiç olmadığı kadar çok korkuyordu.

"Kimin velisisiniz? "

"Ben... "

Gözüm Byeolu aramaya başladı. Byeol bana oradan merakla bakıyordu. Parmağımla onu gösterdim.

"Neyi oluyorsunuz? "

"Ben dayısıyım. "

Birbirimize sırılsıklam aşık olan iki yabancıydık şimdi. Gözlerinden belliydi ne kadar acı çektiği, ne kadar özlediği ve ne kadar sevdiği...

Byeola doğru ilerleyip cantasını aldıktan sonra Byeolun omzuna geçirdi. Byeol koşup bana sarıldığında gözlerinden akan yaşlarla Byeola gülümsedi.

"Neden daha önce farketmedim bılmıyorum, onunda senin gibi gözünün altında beni var. "

Bana doğru yaklaşıp benime baktı. Derin nefes alarak geri çekildi.

"Felix"

"Evren bize karşı Hyunjin. Belki başka bir evrende yine birbirimizin oluruz. "

"Hayır hayır, deme öyle. Bak buldum seni, yine benim olacaksın. Yine birbirimizin olacağız. Nolur deme öyle. Aşkımızı bir hata gibi gösterme. "

Gözlerinden akan yaşları sildikten sonra bana doğru bakıp gülümsedi.

"Yıldızları saymayı bitirdin mi? "

"Hayır... "

Kafasını sallayıp bir adım daha geri attı. Diğer çocuklarda merakla bakıyordu. Byeol dışarı çıkıp ayakkabılarını giymişti bile.

"Hadi Dayı, gidelim artık. "

"Tamam Byeol, geliyorum. "

"Seni kurtaracağım Felix, bulmuşken bir daha kaybedemem seni. "

"Son nefesime kadar seni beklemeye hazırım ben. "

Sınıftan çıkıp Byeolun elini tuttum. Onun yanında ağlamak ya da farkettirmek istemiyordum. Hiç bir şey demeden arabaya bindim ve onu da arka koltuğa otutturduktan sonra kemerini taktım.

"Beni özlemedin mi Dayı? "

"Özlemez olur muyum? Sadece canım sıkkın. "

"Neyin var? Neden öğretmenime öyle şeyler dedin? "

"Sadece eski bir arkadaşım. Çok özledim onu o yüzden öyle konuştuk. "

Dikiz aynasından ona baktım ve gözümdeki yaşları sildim. Gözümde canlanıyordu.

Çillerini görememiştim. Fondöten sürmüştü çillerine. Kokusunu ağır erkek parfümleri arasında saklamıştı. Takım elbise giymişti. Eski Felixten eser kalmamıştı.

Eve gelene kadar Byeolla konuşmadım. Oda benim iyi olmadığımı anlayıp rahatsız etmek istememişti.

Asansörle yukarı çıktıktan sonra zili çaldım. Kapıyı açmasıyla kendimi yatacağım odaya atıp yatağa yattım.

Yejide bir sıkıntı olduğunu anlamıştı. Kapıyı tıkladıktan sonra içeri girdi.

"Oppa? "

"Hm? "