ဒေါက်တာကျန်း

chapter 109

Chapter 109
Imperial MeowAugust 23, 2023
🧑‍⚕️Chapter 109

သို့သော်လည်း အမှန်တကယ်မှာ ရှန့်ဖန်းယွိ၏ စပရိုက်သည် ရွက်လှေတစ်စင်းဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်တွင် ကျန်းရွှိသည်ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ရွက်လှေတစ်စင်းကိုရုတ်တရက်မြင်သည့်အချိန်တွင် သူတို့သည်ကမ်းခြေတစ်လျှောက်လမ်းလျှောက်နေခဲ့ကြသည်။

ရွက်လှေသည်အလွန်ကြီးမားလွန်းသည်မဟုတ်သော်လည်းလှပစွာအလှဆင်ထားသည်။အဖြူရောင်ကိုယ်ထည်သည်အပြာရောင်မှန်များနှင့်တွဲဖက်ထားပြီး ကိုယ်ထည်ပေါ်တွင်သစ်ဆေးဖြင့်ခြယ်သထားသောအရောင်ခုနစ်မျိုးသည် ကြီးမားသောသက်တန့်ပုံစံမျိုးဖြစ်ပေါ်စေသည်။

ကုန်းပတ်ဟင်းလင်းပြင်သည် လိမ္မော်ရောင်နေဝင်ဆည်းဆာ၏လွှမ်းခြုံခြင်းခံထားရသည်။နက်ရှိုင်းသောပင်လယ်ပြာပေါ်ရှိရှည်လျားသောအရိပ်များသည် တိတ်ဆိတ်၍ သိမ်မွေ့နေသည်။

ရှုခင်းအလွန်လှပသောကြောင့် ကျန်းရွှိ မနေနိုင်တော့ပဲ သူ၏ဖုန်းကို ထုတ်ကာ ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်သည်။ သ်ု့သော် ရှန့်ဖန်းယွိကရုတ်တရက်သူ၏နားသို့ကပ်ကာ

" မင်းအပေါ်တက်သွားပြီးဓာတ်ပုံရိုက်လို့ရပါတယ်"

ကျန်းရွှိကသူ့ဖုန်းကိုချလိုက်ကာ သူ့အားအံ့အားသင့်စွာကြည့်မိသည်။ထိုအချိန်တွင် သူသည် သူ၏ နှုတ်ခမ်းကိုပင့်ဟကာ…

"အစကတည်းက ဒါကိုမင်းအတွက်ငှါးထားခဲ့တာပါ…စပရိုက်လေ…"

ရွက်လှေသည်ရေပေါ်ရှိအဖြူရောင်လှိုင်းများကို ဖြတ်၍သွားကာ နေဝင်ဆည်းဆာသည်တဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားပြီးညကောင်းကင်မှိန်မှိန်ကိုသာချန်ထားခဲ့သည်။

ကျန်းရွှိ သူ၏ဦးခေါင်းအနည်းငယ်စောင်းလျက် ကုန်းပတ်ပေါ်တွင်ရပ်နေသည်။ ကြယ်တာယာအလင်းများသည် မှုန်ဝါးနေပြီးလေပြင်းအေးသည် သူ၏ဆံပင်ကို ဖြတ်၍ တိုက်ခတ်နေကာ လန်းဆန်း၍ စိတ် ကျေနပ်စေသည်။

“လှေငှါးဖို့ စိတ်ကူးကိုမင်း ဘယ်လိုရခဲ့တာလဲ..”

သူ ရှန့်ဖန်းယွိအား  မေးလိုက်သည်။