Bir gün kriz geçirip kendine zarar veren Zümra psikoloğa gitmeye karar verir ve Psikolog Alp Yekta Çağan'la tanışır.
"Ben de öylesine.. Bir anda tutuldum sana."
'08.09.23
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
22. Bölüm: Herkesin Öğrendiği Şey
Zümra Yıldız
Huzurlu bir gecenin ardından uykumu almış bir şekilde gözlerimi araladım. Kış aylarının sonlarına yaklaşıyorduk ve arada sıcak anlar oluyordu, şimdi olduğu gibi uykudan uyandığım anda bir sıcaklık bedenimi sarmıştı. Dünün hatıraları gözümün önüne geldiğinde gözlerim yan tarafa kaydı. Uyandığım anda göremediğim Alp'i gördüm, ve belimde hissedilen elini fark ettim sonradan. Bedenimin yarısı ona yaslanmıştı ve ben yeni mi fark ediyordum bunu? Uyku sersemi olunca geç fark ediyordum. Üstündeki yarım bedenimi kaldıracağım zaman belimdeki eli baskı yapıp kalktığım şekilde beni tekrar düşürdü üstüne.
"Günaydın," Dedi uykusundan yeni uyandığı için boğuk çıkan sesiyle "Nereye gidiyorsun?" diye sordu.
Bense az önceki yaptığı şeyin şokuyla duruyordum, utanmıştım. Adamın bedeninin üstüne çökmüştüm. Sorduğu soruyu yanıtsız bırakmamla başını eğip göğsünde duran bana baktı.
"Niye konuşmuyorsun?" Diye sordu.
"Dalmışım," Dedim kendime geldiğim ilk an. "Günaydın." Diyerek devam ettim, tekrar kalkmak istediğimde bu sefer tutmayıp bıraktı, bırakmadan önce de yanağımı öpmüştü.
Koltuktan kalktıktan sonra yarım bir gülüşle "Günüm aydı." diye mırıldandı.
"Fırsatçı." Dedim, az önce öptüğü yanağıma elimi birkaç saniyelik tutup indirmiştim fark etmesin diye.
"Hole girince ilerde sağdaki kapı." Başını sallayıp gittiğinde ben de arkasından birkaç saniye bakıp önüme dönüp gece üstümüzdeki örtüyü katlayıp kenara koydum.
Mutfağa girdiğimde kahvaltılık bir şey hazırlamadan önce su koydum kapı tarafından ses duyunca Alp'in geldiğini anladım ondan tarafa döndüm ve "Ben de elimi yüzümü yıkayıp geliyorum, sonra kahvaltı hazırlarım." dedim.
"Sen gelen kadar ben de bir şeyler hazırlarım." Dediğinde benden tarafa geldi. "Gerek yo—" Dememe kalmadan "Kahvaltılıkları koyayım ben." Dedi lafımı ağzıma tıkarak.
Ses etmeyip lavaboya girip elimi yüzümü yıkayıp geri geldim. Mutfağa girdiğimde Alp'i masaya kahvaltılıkları dizerken buldum.
"Beni bekleseydin." Dedim izlemeyi bırakıp yanına giderken. "Hazırladım zaten, hem evde de yapıyorum zor değil benim için."
