Chapter 49
မင်း ဝင်ထိုင်ပါလား...
ထိုဝေ့ပေါ်ပိုစ့်နှစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် ချက်ချင်း ပေါက်ကွဲထွက်သွားသည်။
[ဟားဟားဟား... ရယ်လိုက်ရတာ... ယိုယိုက ယွီချင်းနဲ့ ယွီနျန် ညလယ်ကြီး ကားမောင်းထွက်တာကို သိတော့ လက်ဆုပ်လက်ကိုင် ပြစရာ ရပြီဆိုပြီး တွေးလိုက်တာနေမှာပေါ့... ဒါကြောင့် သူက ရေဆိုးရေညစ်ဇလုံ ကိုင်ပြီး ဖန်တွေကို လက်စားပြန်ချေခိုင်းလိုက်တာပဲ... မထင်ထားတာက ဖန်တွေကလည်း သူနဲ့ ဆက်မနေချင်ကြတော့လို့ သူ့ရဲ့လက်မဲကြီးကို ထုတ်ပြလိုက်ကြတယ်... ဖန်တွေ လျော့သွားတာကို ကြုံရတော့ ယွီချင်းနဲ့ ယွီနျန်က မောင်နှမတွေ ဖြစ်နေပြီး လိုင်းကောင်းတဲ့နေရာ သွားရှာကြတာလို့ သိလိုက်ရပြန်ရော... မျက်နှာ ဖြတ်ရိုက်ခံရလွန်းလို့ မျက်နှာတောင် ယောင်ကိုင်းနေလောက်ပြီ ...]
[ဟားဟားဟား... ယွီနျန်က ရွှေပေါင်လုံး ဖက်ထားတာ မဟုတ်ဘဲ ပါရမီအပေါ် မှီခိုနေရတာကို ယိုယိုဆီ ဘယ်တော့မှ ဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူး... ရိုးရိုးသားသား ပြောရရင် ငါလည်း မထင်ထားဘူး... ကြည့်ရတာ ဒီအဖြစ်အပျက်သာ မရှိခဲ့ရင် သူတို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးကို ဖော်ထုတ်ဖို့ ဘယ်တော့မှ တွေးမိမှာ မဟုတ်ဘူး]
[သောက်ကျိုူနဲ... နျန်နျန်က တကယ်တော့ မမချင်းရဲ့ မောင်တဲ့လား... မမရေ... ဒါခွဲခြားဆက်ဆံတာ မဟုတ်ဘူးလား... ငါတို့ရဲ့ နျန်နျန်လေးကလည်း ချန်ပီယံ သတ်မှတ်ထားတာတွေ၊ ငွေပစ်ပေါက်လိုက်တာတွေ၊ အရင်းအမြစ်တွေ ကြုံရာကျပန်း ရွေးတာတွေ၊ ရသစုံရှိုးတွေ ကြိုတင်ချိန်းဆိုထားတာတွေ၊ ဇာတ်ကောင်တွေ ကြိုက်သလို ရွေးချယ်နိုင်တာတွေ... အဲ့လို ခံစားချက်မျိုး ခံစားဖူးချင်တယ်လေ]
[ဟားဟားဟား နျန်နျန်က အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ... သူတို့က ဝေ့ပေါ် ဖွင့်ကြည့်ဖို့ လိုင်းကောင်းတဲ့ နေရာ ရှာဖို့ ညသန်းခေါင်ကြီး ကားမောင်းထွက်လာကြတာတဲ့လား... ဒါပေမယ့် အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် နျန်နျန်က ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အရမ်း ကြည့်ကောင်းနေပြီ... ချစ်စရာကောင်းပြီး ကိန်းကြီးခမ်းကြီး နိုင်လိုက်တာ... မင်းသားလေးလိုပဲ... သူက ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ကြီးတဲ့အထိ ကြည့်ကောင်းနေတာပဲ... ပေါက်ကွဲထွက်ကုန်ပါပြီ]
