ငါဗီလိန်ကို ကွေးအောင်လုပ်လိုက်မိပြီ၊ ငါဘယ်လိုပြန်ပြင်ရမလဲ?(ဘာသာပြန်)

Chapter 47

Chapter 47

ဒီအချိန်မှာ ရွှီဇီရုန်လှုပ်ရှားလို့မရသေးပေမယ့် သူစကားပြောလို့တော့ရသွားသည်။ သူကလျင်မြန်စွာ သူအဆင်ပြေကြောင်းနဲ့ ရေသူမအားသတိထားရန် ရွှီဇီယန်ကိုပြောလိုက်သည်။

ရွှီဇီယန်ကလည်း အားတက်သရော ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး
“မင်းအဆင်ပြေတယ်ဆိုရင် ရပါပြီ ခဏကအထိ မင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး တစ်ခုခုမှားယွင်းနေတယ်ဆိုတာကို ငါဘယ်လိုမှမသိခဲ့ရဘူး အဲ့ဒါက တကယ့်ကို မဖြစ်သင့်တဲ့အရာပဲ”

ရွှီဇီရုန်၏မျက်နှာအမူအရာဟာ တည်သွား၏။ သူပြန်လည်မွေးဖွားလာသည့် အချိန်ကစလို့ အရာအားလုံးက ချောချောမွတ်မွတ်ပဲရှိခဲ့သည်။ နှစ်အများကြီးကြာပြီးနောက် သူသေချာဂရုမစိုက်မိသလိုဖြစ်သွားသည်။

အခုလက်ရှိမှာ သူနဲ့ရွှီဇီယန် ဒီနေရာကိုဝင်ရောက်လာတော့ သူမျှော်လင့်မထားဘဲ အတွေးစိတ်ကူးအစီအရင်ထဲ ဝင်ရောက်မိသွားသည်။ ရွှီဇီရုန်ဟာ အ‌တွေးစိတ်ကူးအစီအရင်ထဲ ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်း သူမသိလိုက်တာကြောင့် သူအစီအရင်ကိုအလျင်အမြန် မချိုးဖျက်လိုက်ပေ။

ဒါပေမယ့် ရွှီဇီယန်က ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့် ရေသူမအနားကို ချဉ်းကပ်သွားတာ တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် သူမမျှော်လင့်ပဲ အစီအရင်ကိုချိုးဖျက်မိလိုက်သည်။ ထို့အပြင် သူ့ကိုရုတ်တရက် စွမ်းအားတစ်ခုက ထိန်းချုပ်သွား၏။ သူလှုပ်ရှားလို့လည်းမရသလို စကားလည်းပြောလို့မရတော့ပေ။ တစ်စုံတစ်ယောက်က အကူအညီမဲ့မှုတွေ တုံ့ပြန်လို့မရတာတွေ ဆိုသည့် ခံစားချက်တွေကို ဖိနှိပ်ထားတာကြောင့် ရုတ်တရက် သူ၏အလွန်ဆိုးဝါးလှသည့် မှတ်ဉာဏ်တွေကို ပြန်လည်သတိရသွားစေသည်……

ရွှီဇီရုန် ထိုရေသူမအား စိုက်ကြည့်နေပြီး သူ့မျက်နှာက တဖြည်းဖြည်းမည်းမှောင်သွားသည်။ သူ့အကြည့်တွေဟာ ထိုရေသူမအား အကြိမ်တစ်သောင်းလောက်ကို တစ်စစီဖြစ်အောင်လုပ်ပစ်ချင်နေသည်။ ကံဆိုးစွာဖြင့် လက်ရှိမှာ သူကနည်းနည်းမျှတောင် လှုပ်လို့မရပေ။ ဒါကြောင့် သူကရေသူမအား အကြည့်ဖြင့်သာ တိုက်ခိုက်နိုင်လေသည်။