Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Tahir'e kendisiyle evleneceğimi söylediğim andan itibaren gözlerine mutluluk dolu bir ifade gelip misafir oldu ve epey süre konakladı orada.
Öyle ki bundan sonra ilerleyecek süreç hakkında oturup konuştuk, birkaç noktada anlaşınca ailelerin de fikir birliğiyle bir yol çizdik kabaca.
Bunlar merasimler olsa da kimsenin gönlüne bu süreci yük etmek istemediğim için orta yolu tutmaya çalıştım.
Bu sayede de Tahir'e aşinalığım arttıkça arttı. Tahir beni de dünyasına tam olarak almaya hazır olmuş olmalı ki bana daha önce göstermediği yanlarını da göstermeye başladı. Sanıyordum ki sadece ben tanımaya, dünyama kabul etmeye çalışıyorum onu. Hayır, Tahir de beni gönül süzgecinden geçiriyormuş. Öylece, görüp öteden beğenerek, bir iki söylemle Tahir kabul etmiyormuş o gönlüne herkesi.
Bir keresinde "Kardeşlerine karşı merhametlisin," demişti öylesine bir konuşmada. Serhan çok ağlayıp beni bırakmak istemediğini söyleyince onu kucaklayıp uzaklaşmıştım yanlarından. Zerrin teyze, annem, bir aradaydık.
Serhan'ı dizlerime oturtup yüreğinin büzülen yerinden öpmüştüm. "Hep gelirsin Serhan, ablacım. Hem Tahir abin seni çok seviyor, o da bize gelmene çok sevinir."
Islak gözleriyle bakmıştı gözlerime. Sonra Güzin de kapıda belirince onu da yanıma çağırdım ve diğer dizime oturttum. Sessizce sokuldu bana.
Serhan, "Biz de seninle gelelim," diye mırıldanınca gözlerim doldu hafifçe. "Ablacım, buradayım, hiç gitmiyorum ki."
Bir süre onlarla oturdum, kaldım öyle. Bu süreçte işe gitmeye devam ederek hata mı yapıyorum diye düşündüm de. Çocuklar bana çok alışkındı, annemle babamın ise onlar ile olan ilişkilerini ne zaman tamir edecekleri meçhul.
Neyse ki bütün bu bilinmezlikleri bambaşka temiz bir sayfaya aktarabileceğim yeni bir haberle çalındı kapım.
Üniversiteden hocam arayıp yüksek lisans için başvuru yapmamı, sınavları için tarihi kaçırmamı, büyük oranda kabul alabileceğimi söyleyince bana düşünme payı bırakmasını rica edip teşekkürlerimi de iletip kapattım telefonu. Ortalamam iyiydi, güzel bir dereceyle mezun olmuştum halihazırda. Birkaç prosedür ve sınav sonrası olmayacak iş değildi. Projem için de süreç daha farklı kapılar aralayabilirdi bana.
Oturup Tahir'le konuştuğumda beni destekleyeceğini, bunun onun için zaten sorun olmayacağını belirtti.
Geriye kalan pek çok şey arasında Tahir'le ve bizimkilerle konuştuğumuz için aile arasında bir yüzük takma gerçekleşti. İki farklı düğün yapmak istemediğimiz için de nikâhı bizim burada, düğünü de Ayvalık'ta yapma kararı aldık. Tahirlerin akrabalarının geneli oradaydı çünkü. Tahir'in dedesiyle de tanıştım, birbirlerine çok benziyorlardı ve Tahir'in mayasını kimden aldığı çok belliydi. Sesi tok, duruşu sağlam, babacan bir adamdı.
