İkilinin dertleşme seansı 15-20 dakika kadar sürmüş, biraz denizi izleyip biraz da havadan sudan konuşup arabaya geri yönelmişlerdi. Özgün henüz binmeden Timur'a dönüp konuştu.
"Ehliyetin var değil mi? Dönüş yolunda sen sür, zaten her halükarda navigasyonla gideceğiz." Timur itiraz etmeden kafa salladı. Sürücü koltuğu tarafına geçip arabaya bindi. Özgün de onun yanındaki koltukta yerini aldı. Telefonunda bir şeyler yazıp yeniden Timur'a döndü. "Özgen fotoğraf istiyor. Çekinelim mi, sen de istersen tabii?" Timur kafa salladı ve Özgün'ün kaldırdığı telefona bakarak 32 diş gülümsedi. Onun ani gülümseyişi Özgün'ün telefonu elinden kaçırmasına neden olmuştu. Şaşırdığını çaktırmadan telefonu eski haline getirdi ve kendisi de gülümseyerek fotoğrafı çekti.
Halen açık kameraya birkaç saniye bakarak düşündü. Timur'a hala son adımı açıklamamıştı. Tereddüte düşse de derince nefes aldı, kendisine düşünmek için fırsat tanımadan ne yaptığını izleyen Timur'a döndü. Düşünmeden ağzını açtı, konuştu.
"Tiyatromuzun son adımını merak ediyor musun Timur?" Timur ani gelen bu soruyla bir anlığına duraksadı, ardından yavaşça kafasını salladı. Özgün alt dudağını ısırarak kafasını telefonuna geri çevirdi ve birkaç ayarlama yapıp telefonu arabanın içinde bulunan tutacağa sabitledi ve sayacı başlattı. 10 saniyelik bir sayaçtı.
Timur'a fark ettirmeden derin nefesler alıp vermeye devam ederken Timur da onun ne yaptığını anlamaya çalışıyordu. Sayaçta 7 saniye kalmışken Özgün Timur'a dönerek yanaklarından tuttu. Timur bu ani harekete anlam veremezken Özgün eylemine devam etti. Dudaklarını Timur'un yanağının kenarına doğru, tam dudağının yanına bastırdı. Timur'un beyin işlevleri saniyelik işe yaramaz hale gelirken Özgün bu kadar heyecanlanmasına anlam verememişti, bu ilk kez birin öpüşü değildi üstelik dudağından bile öpmüyordu ki! İkili için oldukça yavaş geçen birkaç saniyenin ardından deklanşör sesi geldi, bunun üzerine Özgün tuttuğu yanakları özgürlüklerine kavuşturdu. Timur'un şaşkın ördek gibi bakan suratından gözlerini ayırıp yerine oturdu ve telefonuna uzandı. Timur da önüne dönüp yaşanan şeyi sorguladı birkaç saniye. En yakın temasları sarılmak olduğundan böyle ani bir buseyi tahmin etmiyordu.
Özgün fotoğrafı görev edasıyla, dikkatlice inceledi. Tam da planladığı gibi çıkmıştı, sanki öpüşüyorlar gibi duruyordu. Aslında planının orijinal versiyonu gerçekten öpüşmeleriydi ama henüz yeni yeni yakınlaştıkları Timur'u rahatsız hissettirmek istememişti. Timur bir anda konuştu.
"İçeceğimin çöpünü kayalarda unutmuşum, alıp geleyim. " Özgün'ün cevabına fırsat tanımadan arabadan çıktı şoför koltuğundaki. Özgün onun arkasından şaşkın şaşkın baksa da müdahale etmedi ve yaşanan anı birkaç defa kafasında oynattı. Timur'un yanakları pek beklemediği biçimde yumuşak ve biraz etliydi.
Öte yandan geldiklerin kayaların oraya dönen Timur yüzüne yüzüne esen deniz havasıyla derince nefes aldı. Yanaklarının ısındığını hissetmiş, bir ortaokul çocuğu gibi yanaktan öpüldüğü için kızarmasına anlam verememişti. Kızardığı için ayrı utanmış ve hemen ortamdan uzaklaşmak istemişti. Umuyordu ki Özgün garipsememişti.
Özgün'ün bahsettiği son aşamanın Ravza ve Özgür'ü ifşalamak olduğunu falan düşünmüştü ya da ikisini birbirine düşürmek falan.
Ravza onu öperdi, ara sıra öpüşürlerdi de. Ablası da teması ve sevgisini göstermeyi seven biriydi, Timur'u zaman zaman tutar öper dururdu. Bu iki kadının öpücükleri de kendisini Özgün'ünki kadar şaşırtmamış ve utandırmamıştı hiç. Utancının nedenini anlayamadıkça daha çok geriliyordu, aynı bilinmeyen arkadaşının söylediği gibi bilmediği değişkenlerden korkuyordu.
Bir iki dakika geçti geçmedi, Özgün'ü fazla beklettiğini hissetti. Ayıp olmasın diye arabaya dönmeye başladı, bir yandan da hafif kızarık yanaklarına eliyle yelpaze yapıyordu.
Arabaya bindiğinde Özgün onun yüzüne baktı, kızarmış yanaklarını fark etti.
"Yandın mı sen? Keşke güneş kremi sürseymişiz. Eve gidelim de yoğurt sürelim. " Timur kafa sallayıp arabayı çalıştırdı. Özgün de onun için navigasyondan evin adresini ayarladı.
Arabada oluşmuş sessizlik Özgün'ü rahatsız edince bir anda konuşmaya başladı.
"Fotoğraf ile ilgili planımdan bahsedeyim, senin de aklında soru işareti kalmasın. Ravza ile arası bozuk olmayan bir arkadaşım var. Ravza ile buluşacak ve buluştuklarında bana haber verecek. Konuyu bizden açacak ve elbette Ravza'nın bahsedeceği çok şey olacak. Tam bu sırada ben fotoğrafı atacağım. Tek açılımlık atacağım için ekran görüntüsü alamayacak ve iş yanındaki kişiye kalacak. Benim arkadaşıma ekranın fotoğrafını çektirecek ve herkese yaymak isteyecek. Kazandığını düşünecek ve muhtemelen hemen herkese anlatacak. Kanıt olarak da arkadaşımdan fotoğrafı isteyecek ama fotoğraf silinmiş olacak. Aldattığı sevgilisi ayrılmak isteyince ona iftira atan biriymiş gibi görünecek yani. Fakat her şeyde söylediğim gibi, planları yalnızca sen istersen uygulamaya koyarız. " Timur gözlerini yoldan ayırmadan dinledi onu, bir yandan da düşünüyordu.
"Tamam. Yapalım bunu da. Ucuna gelmişken burada bırakmak istemiyorum. Zamanında ben az delirmedim onu çok mu sıkıyorum çok mu boğuyorum diye. Biraz da kendisi delirsin hanımefendinin. " Dişlerini sıktı. En çok sinirlendiği şey israf olan zamanı ve ilgisiydi. Önemli miktarda para da kaybetmişti ama onun yeri bir şekilde doldurulurdu. Ravza Timur'da bırakabileceği en berbat şeyi, korkunç bir ilk deneyimi bırakmıştı.
Bu saatten sonra büyülüktür, olgunluktur ilgilenmiyordu. Kendisinin binbir emekle kazandığı para başkalarının içki gecelerine sponsor olduysa kendisi de gayet yalanlarıyla uyutabilirdi Ravza'yı.
Onun düşünceli halini bozmak istemedi Özgün. Arkadaşına mesaj atıp akşam aramasını söyledi ve ardından arabaya telefonu bağlayıp Lovers Rock açtı. Timur kulağına gelen şarkı sesiyle derince iç çekti ve gözlerini sıkıca kapatıp açtı. Ravza'yı düşünerek gününü mahvetmek istemiyordu, bu yüzden sadece tatiline odaklanmaya karar verdi. Koltuğuna yaslandı ve camdan esen rüzgarla yaptığı yolculuğun tadını çıkardı.
Özgün de onun bu rahatlamış halini ufak bir tebessümle takip etti.
—
gecikmis bir bolume gore kisa oldugunun farkindayim affedin 🙏🏻🙏🏻
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
cr: hazal (timur lutfen yurumeyi birak ve toplu tasima kullan)
VE LUTFEN ALTI USTU BIR YANAKTAN OPUCUGU BU KADAR BUYUTMELERINE TAKILMAYIN neden bilmiyorum ama cok utangaclar bebeler
