Beautiful Life (complete)

Kabanata dalawanput siyam

Kabanata 29

Hailey

I bit my lower lips. I clearly hear him pero minabuti ko nang wag na syang lingunin. I love him but I need to heal my heart bago ko maibigay ulit sa kanya ang pagmamahal ko. Masyadong mabigat ang lahat. I am even blaming him for everything. We both need to heal.

"Bakit ganuon mo na lang sya patawarin?" Nilingon ko si Rial.

"Kapag ba si Ryu ang nagkamali sayo hindi mo ba papatawarin?" Balik tanong ko sa kanya.

"I will of course. But what Riley did to you is against the law. We could sue him. Sent him to jail. Hail."

"Rial's right. Masyadong mabigat ang ginawa ni Riley sayo." -Stephanie

Umiling ako sa dalawang babae. "Kahit gaano kalaki o kaliit ang isang kasalanan, kasalanan pa rin to. I chose to forgive him despite of this mess not because I just love him but because I know nagsi-sisi rin sya sa nangyari. I chose to forgive him dahil hindi lang ang kasalanan nya ang tingnan ko. May mga bagay din syang nagawang mabuti sa akin, to Summer, to Francis, to all of you. No because he committed a sin dapat na natin syang kamuhian. What he did is unacceptable, yes. Pero isang pagkakamali lang yun kumpara sa mga bagay na magandang nagawa ng tao para sa ating lahat.

When person show us his dark side nakakalimutan na natin ang mga bagay na magandang nagawa nya. We judged him because of what he did. Pero how about his good side? Wag kayong masyadong mapanghusga. Be openminded. Excuse me." Tumalikod na ako at naglakad papuntang ICU.

What he did is unacceptable. Niyurakan nya ang pagkatao ko at walang karapatawaran ang ginawa nya. Dapat ay magalit ako sa kanya at kamuhian ko sya but I can't. Hindi ko kaya.

May mga bagay syang magagandang nagawa hindi lang para sa akin kung hindi sa anak ko din. Kapag nagmahal ka ng isang tao dapat handa ka ding tangapin ang mga mali sa kanila. I want Riley to figure out what's wrong with him. Siguro nga ay tanga na ako pagdating sa pag mamahal pero totoo lang ako sa sarili ko. Hindi ko kayang mabura ng isang araw lang ang pagmamahal na binigay ko kay Riley kaya mabuti pang bigyan ko na lang sya ng pagkakataong ayusin ang buhay nya.

Dalawang araw ang dumaan wala akong narinig mula kay Riley which is I think for the better. We both need to heal. I need time to think and I need to focus on my daughter.

Kakatapos ko pa lang basahan ng libro ang anak ko kaya pinupunasan ko naman sya ngayon. Wala pa ring improvement ang anak ko. Pero hindi ako mawawalan ng pag asa para sa kanya.

"Gising na anak. Miss na miss ka na ng mommy. I love you, honey." Pinunasan ko ang pisngi ko ng may luhang pumatak. I need to be strong for my baby.

She's still in coma. Masyadong malala ang pagkakatama ng ulo nya. Na operahan na rin sya para matangal ang namuong dugo sa ulo nya.

"Ms. Lance can I talk to you?" Tumango ako sa doctor na tumitingin sa anak ko at saka sumunod sa kanya malapit sa pintuan. Ilang oras lang ako pwede dito sa loob dahil bawal ang bantay dito kaya sinusulit ko ang oras ko palagi.

"What is it doc? Malapit na po bang magising ang anak ko?" Ngumiti pa ako sa kanya. There's a hint of excitement in my voice.

"I have to be honest with you. Your daughter is brain dead. Sa lakas ng pagkakabanga sa kanya masyadong matindi ang tinamo nyang damage. The only thing that's keeping her alive is the machine. I want to be honest with you, she only has 20 percent of chances of living. And if your daughter starts to refuse her meds. I'm sorry to say this pero kailangan nyo nang pumirma sa waiver para sa pagtangal ng life support nya."

Nawala ang ngiti sa labi ko. Pakiramdam ko huminto ang paligid ko. Nanghihinang napahawak ako sa doctor. Pakiramdam ko huminto ang tibok ng puso ko.

Hindi ko kayang mawala sa akin ang anak ko. Sya na lang ang tanging meron ako.

"I... I am willing to pay I don't care kung magkano. J-just save my daughter please."

"I'm just a doctor Miss Lance. I am no God. Miracle ang kailangan natin dito. As a doctor makakaasa kang gagawin namin lahat para sa bata."