The Enchantress of Snow (Delaney Series #1)

Chapter 23: Night of Lanterns

Night of Lanterns

Percival slowly landed at the palace's huge door, there stood my siblings waiting for me, inayos ko agad ang tayo ko dahil nakatingin sila sa akin habang nasa bisig ako ni Percival.

May ngiti sa mga labi ni Blair ngunit ang ikinagulat ko ay ang mga katagang lumabas sa bibig ni Magnus. "The empress of Auroravale has fallen..."

A small cloud formed at the top of his head and then it rained snow on him. "You little brat! All this time it was you who the seers heard that said that I would fall!" nanlilisik ang mata ko sa kanya.

Hindi ko man sinabi sa kung sino ngunit kinabahan ako sa sinabi ng mga nilalang na yun na babagsak ako. Ilang araw na nasa isip ko ang bagay na yun tapos kapatid ko lang pala ang narinig nila?

Magnus tried to take away the clouds above his head by waving his hands. "Ate malamig! Anong bang kasalanan ko?!" iritang sabi niya. "Sunogin ko talaga yung mga alagad mong yun kapag bumalik na ang kapangyarihan ko! Tingnan mo dinadamay mo na ako!" nagmamaktol siya.

"Bunso tulungan mo nga ako!" humarap siya kay Blair na walang paki alam na nakatitig sa kanya. "Kambal!" sumigaw siya at nang makita na umalis si Robin ay napanganga siya.

"Your mouth, Magnus..." I warned him. "You will be the death of me," I sighed and then the clouds above his head disappeared. "Sorry," naglakad ako palapit sa kanya, umatras pa siya  mukhang takot kung anong gagawin ko ngunit hinalikan ko ang noo niya. 

"Katakot ka naman," he said to me.

Lady Adelaide and then she bowed her head at me. "The lanterns have arrived, Empress..."

Tiningnan ko ang mga tagapagsilbi ng palasyo na may dalang mga lanterns. "Follow us into the palace terrace please," I told them.

Tiningnan ko si Percival, inaanyayahan siya na sumama sa amin ng mga kapatid ko, bago pa man kami umalis ay dumating si Lord Romer na tumitingin sa amin.

"Magpapalipad kami ng mga lanterns," Magnus said, answering the question on Lord Romers' face. "Sama ka," aya niya rito.

A smile formed on my lips when I heard what my brother said, hindi pa naman niya lubos na kilala si Lord Romer ay inanyayahan niya pa rin itong sumama sa amin. "Let's go, Lord Romer..."

Nakaawang ang bibig niya at dahan-dahang tumango, mukhang hindi inaasahan ang pag imbita namin sa kanya. I smiled when I saw Leon put his hand around Lady Adelaide.

Magnus was walking beside his twin and Blair was beside them, nasa likod naman nila si Tobias na wala sa sarili at nakatingin lang sa sahig na dinaraanan niya.

Lumingon si Magnus at Robin kay Tobias. "Come on, why are you at the back?" Robin asked her older brother.

Nag angat ng tingin si Tobias at dahan-dahang ngumiti at sumama sa mga kapatid namin. Umakbay sa kanya si Magnus. "Wag ka kasi magpapalikod Kuya..."

The huge terrace was covered in snow. "Ano ba yan, lulubog mga paa natin kapag tumatapak tayo diyan..." reklamo ni Magnus.

"Oh, you shouldn't say that when the snow queen is here with us," Blair said like it was something not known to everyone.

"Rise," I ordered the snow that was covering the terrace, they all rose above and they stood there in awe while watching it.

Humarap ako sa mga tagapagsilbi at kumuha ng lantern galing sa isa kanila.

"Kung sinong unang bigyan mo ibig sabihin siya ang paboritong kapatid mo," nangunguna na naman ang bibig ni Magnus.

"Hmm... I agree," tinaasan ko ng kilay si Leon nang magsalita siya. "But I am her favorite."