အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်

Chapter 92📚

Chapter 92

ထိုအချိန်တုန်းက သူ၏မျက်နှာကို ထိခိုက်မိမည်စိုးသည့်အတွက် ဤထက်ပို၍ပင်မနူးညံ့လောက်အောင်အထိ နူးညံ့စွာလုပ်ပေးခဲ့သည်။

ကြည့်ရသည်မှာ ဤဖန်ကလေးသည် သူ့တစ်ယောက်တည်းအပေါ်သာနူးညံ့ငြင်သာတတ်ပြီး သူ့ကိုယ်သူတော့ကြမ်းတမ်းတတ်ပုံပင်။

ပိုင်ရဲ့ဘေးမှရပ်ကြည့်နေစဉ်အတွင်း သူ့ကိုလာစင်သည့်ရေစက်များကြောင့် သူ၏နှလုံးသားမှာနူးညံ့သွားရသည်။ ချီရှင်းချန်မှာမူ အင်အားများစွာသုံးပြီးနောက်မှသာ အဆုံးတွင် သူ၏မျက်နှာနှင့်‌ဆံပင်ပေါ်ရှိခရင်များကိုဖယ်ရှားနိုင်ခဲ့သည်။ မျက်လုံးထဲရေဝင်သွားမည်ကိုစိုးသည့်အတွက် မျက်နှာသစ်နေစဉ်အတွင်း သူ၏မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားကာ မတ်မတ်ရပ်နေခဲ့လေသည်။

ခဏအကြာတွင် သူ၏ခေါင်းပေါ်သို့နူးညံ့သောအဝတ်စတစ်ခုရစ်ပတ်လာပြီး အသံတစ်ခုမှာနားထဲဝင်လာခဲ့သည်

" မလှုပ်နဲ့ ကိုယ်မင်းကိုကူပေးမယ်…"

ထိုအသံမှာပိုင်ရဲ့၏အသံပင်။ ၎င်းကိုကြားလိုက်ရချိန်၌ ချီရှင်းချန်၏ခြေထောက်များမှာ ပျော့ခွေသွားရသည်။ သို့သော်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုသလို တွေးမိသွားသည်မှာ ဤအပြုအစုခံပိုင်သခင်ငယ်လေးက တစ်ရှုးတောင်ပါမလာတာ မျက်နှာသုတ်ပုဝါဘယ်ကရလာလဲဟူ၍ သူတွေးလိုက်မိသည်။

ချီရှင်းချန်၏လက်များမှာ ဘောင်းဘီဘေးတွင် မူလတန်းကလေးများကဲ့သို့ချထားပြီး နာနာခံခံဖြင့်ရပ်နေကာ ပိုင်ရဲ့သူ့ကိုခေါင်းသုတ်ပေးနေစဉ်အတွင်း ပုဝါ၏ရင်းမြစ်ကိုတွေးတောနေမိသည်။

ထိုပုဝါမှာနူးညံ့ကာ အနွေး‌ဓာတ်အနည်းငယ်ရှိနေခဲ့သည်။

သူ၏ဆံပင်မှာတစ်ဝက်ခန့်ခြောက်သွားပြီး မျက်လုံးပေါ်ရှိရေစက်များကိုသုတ်ပြီးသွားချိန်မှသာ ချီရှင်းချန် မျက်လုံးများကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူ၏နှလုံးမှပါးစပ်ထဲမှခုန်ထွက်လာတော့မလိုပင်။

ပိုင်ရဲ့မှာ ဝတ်ထားသည့်တီရှပ်အစကိုယူကာ အရှေ့ဘက်ဖြင့် သူ၏မျက်နှာကိုဂရုတစိုက်သုတ်ပေးနေခဲ့သည်။