බෝසිළු//Sinhala Bl Novel *ੈ𑁍༘⋆|- ONGOING -|

❀ හයවෙනි දිගහැරුම ❀

"මේ මොකද "

"අර බලපං "

මගේ පිටිපස්සට වෙලා අතකුත් අල්ලන් අනුධ එක අතක් ඉස්සරහට දික් කරලා පෙන්නපු දිහාවට මාත් ඔලුව උස්සලා බැලුවා...

මෙච්චර වෙලා අපේ කතාවේ කතානායකයා වෙලා හිටපු කෙනා ඇස් ඉස්සරහ... අඩි අටකට කිට්ටු උස...හැඩිදැඩි මස් ගොබ පිරුණු උඩුකය..උරහිස් වෙනකන් වැවුණු කොන්ඩේ... බැලූබැල්මටම පේනවා සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක්ට තියෙන පෙනුමක් නෙමෙයි මේ කෙනාට තියෙන්නේ... අඩුමතරමින් මේ අහල ගම් හතකවත් නෑ මේ විදිහේ අංගලක්ෂණ තියෙන ශරීරයක්‌ තියෙන කෙනෙක්..

අනුධයා මේ වෙද්දී මගේ ඔලුවට දාපු කතා එක්ක මටත් දැන් මේ මිනිහව මනුස්සයෙක් නෙමෙයි අමනුස්සයෙක් කියලමයි හිතෙන්නේ...

ඇබිත්තයා පාඩුවේ මළුව අතුගානවා... ලොකු හාමුදුරුවෝ ගල්ලෙනේ නම් මේ යෝධයා මොකෝ මෙතන කරන්නේ...

"මේ බෝසිළු අයියනේ.."

අපිට පිටිපස්සෙන් ඇහුනු කටහඬ එක්ක ගැස්සිලා පිටිපස්ස බැලුවමයි දැක්කේ ඒ පොඩි හාමුදුරුවෝ බව...

"පොඩි හාමුදුරුවෝ... තව පොඩ්ඩෙන් නහරයක් පුපුරනවා මෙතන..."

අනුධ පපුවත් අතකින් අතගාන ගමන් දනිස්දෙකෙ ඇණතියලා බිම ඉඳගත්තා..

"ඒ මොකද මාව යකෙක් වගේ පෙනුනද..."

"අනේ කියන තැනකට වඳින්නම් පොඩි සාධු යක්කු මතක් කරන්න එපා..."

අනුධ හෙමීට හොරාට මළුව අතුගාන ඇබිත්තයා දිහා බලන ගමන් කියද්දි මට‍ විතරක් නෙමෙයි පොඩි හාමුදුරුවන්ටත් හිනා...

"ලොකු හාමුදුරුවෝ උඩහ ලෙනේ නේද... පණිවිඩයක් එවලා තිබ්බ බෙහෙත් කළමනා වගයක් ගෙනත් දෙන්න කියලා.. ඒ ටික අරන් ආවා..."

"ඒ ටික අරන් එන්න තමයි ඔය බින්දු අයියා එවලා තියෙන්නේ... එයාට දුන්නනම් අරන් යයි..."

"කවුරු?"

"ඔය ඉන්නේ බින්දු අයියා.."

පොඩි හාමුදුරුවෝ අතකුත් දික් කරලා ඇබිත්තයා පෙන්නලා බින්දු අයියලු... ගම්භාර දෙයියෝම දකින්න ඕනි මේවා.... අනුධයාගේ මූණ නම් උට යකා ගහලා වගේ.. භිරාන්ත වෙලා ගිහින්.... ඇයි ඉතින් මේවා වෙන කාට කියන්නද...