Komutan mı? /Yarı Texting

85

Yemeğimizi yemiş annemlerin yanına gidecektik. Sevdiğim adamla birlikte hemde ayyyy. Babam nasıl tepki verir acaba. Nasıl açıklayacağım ben Demir Yılmaz ile evleneceğim diye. Bayılmam inşallah.

Âmin

"Demirim hazır mısın"

"Hazırım hazırım çıkalım hadi"

Elini belime koyup çıkış kapısının yanındaki ayakkabılıktan çıkardığı ayakkabımı önüme koydu. Yaaaa şapşiiikim.

"Demiir kendi ayakkabılarını giysene"

"Benim ilk önce meleğim giysinde ben giyerim"

Ama Demiiiiir

Ayakkabı faslını bitirdikten sonra arabaya bindik. Sonunda evin kapısının önündeydik. Bana bişi oluya yetişin komşular. Aleynanız geberiyo heyecandan.

Zile basmadan Demire döndüm.

"Bak heycan yapma tamam mı ben varım yanında"

"Tamam güzelim heyecan yapmam" Dedi kıkırdayarak. Ben şuan bu ortamda gülünecek birşey göremiyorum.

"Demir son kez söylüyom heyecan yapma" Dedim dalga geçercesine. Benim aksime Demir daa sakın duruyordu. Allahım yardım et bu güzel kuluna.

Âmin

Sonunda yallah diyerek zille bastım. Kapının açılmasını beklerken elim yüzük parmağımda olan tek taşa gitti.

Kapı açıldığında karşımda anneciğim duruyordu yüzüne anı bi gülümseme yerleşti. Tam konuşacakken annem konuştu.

"Ay oğlum gelmiş" Demirimin koluna girip içeri soktu. Ha! Neydi bu şimdi.

Evlatlık olduğunu biliyordum

Kısa bi şok aşamasından sonra içeri adımımı attım. Demir ayağındaki ayakkabıları çıkarmış salona gidiyorlardı. Annem arkaya yani bana dönerek konuştu.

"Gelirken kapıyı kapat"

Çıldırıciğim. Senin kızın benim anne! Sonunda salona girebilmiştim. Karşımdaki manzara biraz komiğime gitsede kahkahamı içimde tutabildim.

Demir annemib yanında koltukta babamda çapraz tekli koltukta oturmuşlardı. Demir uslu bi çocuk gibi halının desenlerine göz gezdiriyordu.

Bende bi koltuğa geçip oturdum.

"Yemek yediniz mi koyayım mı sofraya yemek"

"Yok sağolun efendim biz yedik teşekkürler"

"Ne efendimi oğlum" Babam konuşmuştu bu sefer. Demir de yüzündeki gülümsemeyle karşılık verdi.

"Anne biz size birşey açıklayacağız"

Arkamdan canın sesi geldi.

"Hamile misin?"

Amin inşallah

Lan bu harbi mal.

"Saçmalama can" Babamın gözleri canın söylediğiyle fal taşı gibi açılmıştı.

"Baba öyle birşey yok"

"Ne açıklayacaksınızda bilelim kızım"

"Peki"

Derin bi nefes alfıktan sonra konuşacakken demir başladı konuşmaya.

"Efendim ben kızınıza evlenme teklifi etmiş bulunmaktayım" Diyip annemin yanından yanıma gelip elini elime geçirdi.

Kalbim acaba yaşıyonmu. Sen buna dayanamazdın. Sen bu heyecana dayanamazsın.

"Eğer sizinde rızanız varsa ben kızınızla evlenmek istiyorum"

Annemle babama sadece bakıyorlardı. Sonrada ikiside birbirlerine baktılar. Ortam sessizlrşmişti.

Allahım nolur birşeyler ters gitmesin.

Amin

Babam bize döndüğünde konuşmaya başladı.

"Gerçekten kızımı üzmeyecek onu her zaman koruyup kollayacaksan evlenmenize izin veririm"

"Size söz veriyorum kızınızı her zaman mutlu edeceğime daima yanında olacağıma söz veriyorum"

Anneme baktığımda gözleri dolmuştu.

Bölüm sonuuuıu

Kısa ama olsun