...dzień dobry. Wracam, aby zakończyć ten bałagan... robiąc jeszcze większy.
~
Tołstoj: Przypomniałeś sobie już wszystko? *znajduje się na wprost kryształowej kuli, w środku której zamknął Fyodora, dzięki jego mocy nadal będącego w postaci syreny*
Fyodor: Jakaś część mnie... nigdy nawet na moment nie zapomniała. A teraz mnie wypuść. Muszę już iść.
Tołstoj: Nie mogę. Nawet gdybym chciał. Ale na szczęście.... nie chcę. To, że cię nie lubię, nawet mi to ułatwia.
Fyodor:
Tołstoj: Achhhh... Obaj jesteście tacy uparci... Ale czy nie zapomniałeś, gdzie jest twoje miejsce, przebrzydły demonie?
Fyodor: W tym świecie? Czy świecie, do którego chcesz wrócić, ale on już przeminął? Wszystko się zmieniło, ostatecznie nawet my ulegliśmy wpływom. Zachowując się w ten sposób, tobie także bliżej do człowieka niż boga, Lwie Tołstoju.
Tołstoj: Zamilcz, plugawa istoto!
Fyodor: O słowo za dużo jeszcze nie powiedziałem...
Tołstoj: Dałem ci szansę, byś naprawił to, co ten głupi, nieszczęsny Bóg od siedmiu boleści zepsuł. Dlaczego z niej nie skorzystałeś?
Fyodor: Czy to nie oczywiste? Lepiej bawię się z nim niż z wami wszystkimi... Jak was nazywał? Czcigodnymi zrzędliwymi starcami? Teraz widzę, że niewiele się pomylił...
Tołstoj: ...zrzędliwymi starcami? *na czole Tołstoja zaczyna pulsować żyłka* Pomyśleć, że kiedyś nawet za tobą przepadałem, demonie...
Fyodor: Kiedyś, huh... Musiało to być bardzo dawno, skoro już nie pamiętam, byś żywił do mnie jakiekolwiek przyjazne uczucia... braciszku.
Tołstoj:
Fyodor: Jeśli już zaspokoiłem twoją potrzebę sentymentalnej rozmowy po tak długim czasie rozłąki, teraz mnie wypuść... Nie możesz mnie tu trzymać w nieskończoność. Książka tu jest i muszę ją odnaleźć.
Tołstoj: Nie ma jej.
Fyodor: Kłamiesz.
Tołstoj: Nie miałbym powodu, by mówić, że jest inaczej, skoro to właśnie moment, gdy zamierzam ci zdradzić, dlaczego w ogóle kazałem cię tu sprowadzić.
Fyodor:
Fyodor: Och? Zamieniam się w słuch...
Tołstoj: W tej rzeczywistości... Oda Sakunosuke nigdy się nie narodził, a Dazai, nie poznawszy go, nie ma potrzeby, by ją zmieniać. Najpewniej przez to zapomniał o istnieniu Książki i teraz żyje w całkowitej niepamięci o innych rzeczywistościach... Dlatego ja tu jestem. Zamiast tego mężczyzny.
Fyodor: !?
Tołstoj: Może źle to ująłem. Książka oczywiście istnieje, ale aktualnie nikt z nas nie zna jej położenia. Przybyłem więc osobiście, by ją odnaleźć. Ale do tego... potrzebuję twojej... pomocy.
Fyodor: Oya? Czy ja dobrze słyszę? Naprawdę zatęskniłeś do dawnych czasów... Jak zatem widzisz naszą współpracę?
Tołstoj: Czy to nie oczywiste? *złośliwie powtarza to same sformułowanie, które w rozmowie padło kilka chwil wcześniej* Umrzesz na oczach tego, kto zdołał cię obdarzyć jakimś uczuciem, przez które doprowadził nawet ciebie, demonie, do obłędu! Haha! Widząc twoją śmierć, powinien wszystko sobie przypomnieć!
YOU ARE READING
Mermaid AU | Fyozai
Fanfiction"[...] dlatego gdy już ze sobą zamieszkamy, łatwiej będzie nam się poznać. Pod warunkiem, że nie skończę jako sałatka rybna, a ty - jako mój stek. Wiedziałeś, że syreny sa mięsożerne? Wypadający za burtę marynarze to nasze ulubione przystawki!" Bana...
