GALAKSİNİN RUHLARI (KİTAP OLDU)

15.Bölüm: ''Kemiren.''

Merhaba arkadaşlar,bir bölümümüz daha da gelmiştir.Bu arada 4K olduk.Gerçekten çok hızlı ilerliyoruz.Ben Galaksinin Ruhları ailesini gerçekten çok sevdim.Bir yaşama sevincim oldu,sanki.Sabahları kalkıp telefonuma heyecanla bakıyorum.Acaba kaç kişi okudu diye? Kaç kişi yorum yaptı diye? Gerçekten o güzel yorumlarınızla o kadar çok mutlu oluyorum.Bu hikayeyi yazarken hiç sıkılmıyorum aksine çok mutlu oluyorum.Okuyucularım bunu okuyacak diyorum.Hikayelerimi seviyorlar elbette beni de seviyorlar,diye düşünüyorum.Gerçekten bana destek verdiğiniz için çok teşekkür ederim.Umarım bir gün üzerinde ismimin yazdığı ve kocaman harflerle ''Galaksinin Ruhları.'' yazan bir kitabım basılır.İnşallah siz de alırsınız.Sizleri çok seviyorum,sağlıcakla kalın.Kendinize iyi bakın.

NOT: Biliyorum,beni döveceksiniz. ^-^ Mağlum Wattys 2015 yarışmalarının açıklanmasına az kaldı.O zamana kadar oy sayımı arttırmam gerek.Çünkü tüm hayallerim bu yarışmaya bağlı.Acaba yıldıza basıp bölüme oylarınızı verebilir misiniz? Anlayışlı olduğunuz için çok teşekkür ederim.İyi okumalar.

^-^ ♥

Pelin yutkunup konuşmaya başladı.

''Ben,ben...''

''Ben hamileyim.''

O an nefesimi tuttum,gözlerim faltaşı gibi açıldı.

''Neler saçmalıyorsun,sen?'' Elimi karnına koydum.Karnı hafiften büyümüştü.Ceren de elini Pelin'in karnına koyduktan sonra geri çekti.

''Çocuğun babası kim,Pelin?'' Turuncu saçları yüzünü kapatmıştı.

Pelin derin nefes aldı,gözlerini bana doğru çevirdi.Gözlerinde hüzün,korku ve endişe vardı.Pelin'in elini tuttum.Ne olursa onun yanında olacaktım.

''Babası Can.'' Pelin suratını asıp başını aşağı eğdi.Utanıyordu.Bizden yani arkadaşlarından utanıyordu.

''Utanma,Pelin.Bunun bir yolunu bulacağız.Ben senin yanındayım.'' Onu kollarımla sımsıkı sardım.Benim onun yanında olacağımı hissettirmeye çalışıyordum.

''Ben de,ben de geliyorum.'' Ceren de arkadan bize sarıldı.Böyle grupça sarılmıştık.Geri çekildiğimde tebessüm ettim.Elimi Pelin'in omzuna koydum.

''Doktora gittin mi?'' Alt dudağımı dişlerimin arasına alıp onun konuşmasını bekledim.

''Hayır,tek başıma gidemem.Can'a söylemem lazım.''

''Ailene söylemeyi düşünüyor musun?'' Ceren çekinerek sormuştu.Pelin yutkundu,gözlerini yere çevirdi.Bu durum onun için zor olmalıydı.

''Bilmiyorum,kovarlarsa ya?''

''Benim evim,senin evin.'' Pelin'in elini sıkıp ona güven vermeye çalıştım.Pelin buruk buruk gülümsedi.Elini hafifçe çekerek yüzünü yıkadı.Ağladığını belli etmek istemiyordu.Yüzünü yıkadıktan sonra ona verdiğim peçeteyle yüzünü sildi.Göz makyajını tazeledikten sonra benim ve Ceren'in koluna girdi.

''Bu olay hiç yaşanmadı,güzellikler.'' deyip ne kadar güçlü olduğunu gösterdi,bize.Pelin buydu,işte.Ağlardı,bağırırdı,çağırırdı.Göz makyajını tazeleyince hiçbir şeyi kalmazdı. Gülümseyerek tuvaletten çıkıp bizim grubun yanına gittik.Sandalyeme otururken Baha bana baktı.

''Tuvalete düştünüz,sandım.''

Tebessüm ettim.

''Düşseydik,kurtarırdın değil mi?'' Kaşlarımı kaldırıp Baha'ya baktım. Yankı can eriği rengindeki gözlerini bana çevirerek tebessüm etti.

''Aykızı'mı ben kurtarırdım.'' Can eriği rengindeki tekrardan beni kendine doğru çekmişti.Ona tebessüm ettim.

''Hadi gidin,oradan.Tüm kızlarımı ben kurtarırdım.'' Baha elini masaya vurarak kızgınmış gibi yaptı.Herkes güldü. Pelin'e baktığımda yüzünün endişe içerisinde olduğunu anladım.İlker ise ona bakıp onu inceliyordu.İlker,Pelin'in canının bir şeye sıkkın olduğunu anlamıştı.