Kadim Cadı : Amaya

4

Bence yalnız vakit geçirmek çok sağlıklı. Nasıl yalnız olunacağını bilmeniz ve başka biri tarafından tanımlanmaya izin vermemeniz gerekiyor yalnızca.

-Oscar Wilde.
~

~~~~

Hiç de değil Oscar amca.

Heloooo ben geldiiim. ✨️✨️✨️✨️

Nasılsınız benim küçük cadılarım.

Bugün neler yazarım bilmiyorum ilhamım gitti kskkxkx.

Okuduğunuz saati ve tarihi yazar mısınız.

Haydin bölüme

《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《《

Amaya, gece karanlığında derin bir uykuya dalmıştı. Ancak rüyasında, geçmişin karanlık gölgeleri yeniden canlanmış gibi göründü. Birdenbire kendini ailesinin evinde buldu. Odaları ve koridorları tanıdık gelirken, bir yandan da içinde garip bir huzursuzluk hissetti.

Bir odadan gelen hışırtı onu rahatsız etti. Daha yaklaştığında, annesi ve babasının endişeli seslerini duydu. Kapıyı araladığında, korkunç bir manzara ile karşılaştı. Evleri, savaşın dehşetiyle sarılmıştı.

Amaya, titreyen elleriyle yavaşça içeri girdi. Annesi, büyülü bir kalkanla evi korumaya çalışıyordu, babası ise dışarıda durumu kontrol etmeye çalışıyordu. İçeriye girer girmez annesi ona döndü, gözleri korkuyla doluydu.

"Amaya, hemen git buradan!" diye fısıldadı annesi. " Sasha ile birlikte güvenli bir yere saklanın!"

Amaya'nın kalbi hızla atmaya başladı. Etrafı saran kaos ve karanlık onu boğuyordu. Dışarıda, uzaklardan kurt ulumaları duyuluyordu. Ailesinin savaşta olduğunu anladı. Annesinin sesindeki çaresizlik ve korku, onun içini acıttı.

Babasının sesi dışarıdan yankılandı. "Ashton, Quera'ya saldırıyorlar! Hemen toparlanın!"

Amaya, annesinin elini sıkıca tuttu ve gözleri dolu dolu bakarak sordu, "Ne olacak? Biz ne yapacağız?"

Annesi, gözyaşları arasında, "Sen ve Sasha, Ashton ve Quera ile gitmeliyiz. Biz sizi korurken sizin güvende olmanız gerekiyor," dedi.

Amaya'nın kalbi hızla çarpıyordu. Ailesini koruma isteği ile dolup taşıyordu ama aynı zamanda korku ve çaresizlik de içini kemiriyordu. Onları güvende tutabilmenin bir yolunu bulmalıydı.

Derken, rüyanın hızla değişen manzarası Amaya'yı uyandırdı. Ter içindeydi ve kalbi hızla atıyordu. Yatağında otururken, rüyasında gördüğü o karanlık anlar hala zihninde canlanıyordu. Ama artık Amaya için en önemli şey, ailesini koruyacak ve güçlenecek bir yol bulmaktı.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Gecenin karanlığında bir kez daha uykudan sıçradım. Terlemiş ve kalbim hızla çarpıyordu. Gözlerimi sıkıca kapattım, o korkunç kabusun etkileri hala üzerimdeydi. Etrafıma bakındım, odam sessiz ve koridordan gelen herhangi bir ses yoktu. Yavaşça derin bir nefes aldım, kendimi yatakta rahatlatmaya çalıştım.