7.Νόα

77 4 0
                                    

Όταν ξύπνησα εκείνο το πρωί ένιωθα απαίσια.
Για πρώτη φορά στη ζωή μου το φως με ενοχλούσε.
Το κεφάλι μου πονούσε σαν τρελό και ένιωθα περίεργα.

Ήταν δύσκολο να το περιγράψω,αλλά μπορούσα να νιώσω κάθε μου κίνηση,κάθε αίσθηση που γινόταν στο σώμα μου και ήταν άβολο και ενοχλητικό.

Ο λαιμός μου είχε στεγνώσει λες και δεν είχα πιει τίποτα όλη τη βδομάδα.

Πήγα στο μπάνιο και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη.Χριστέ μου η εικόνα ήταν απαίσια.
Μετά θυμήθηκα.
Και άρχισα να τρέμω από το κεφάλι μέχρι τα δάχτυλα.
Τα μάτια μου ήταν πρησμένα,τα μαλλιά μου ανακατεμένα και πιασμένα σε μια χάλια αλογοουρά.

Δεν θυμάμαι να την έκανα εγώ όμως.Έβγαλα το φόρεμα μου,έπλυνα τα δόντια μου για να ξεπλένω αυτή την πικρή γεύση από το στόμα μου,έβαλα το σορτς μου και το αγαπημένο που μπλουζάκι με τις τρύπες.

Αναμνήσεις ήρθαν φευγαλέα στο μυαλό μου σαν συνεχόμενες φωτογραφίες.
Ναρκωτικά.Μόνο αυτό μπορούσα να θυμηθώ.

Κάποιος μου έδωσε ναρκωτικά.

Πήρα ναρκωτικά,μπήκα στο αμάξι κάποιου ξένου,πήγα σε ένα πάρτι γεμάτο με ρεμάλια...και ήταν λάθος ενός ανθρώπου.
Βγήκα από το δωμάτιο μου,κοπάνησα την πόρτα και πήγα στο δωμάτιο του Νίκολας.

Δεν μπήκα στον κόπο να χτυπήσω πριν ανοίξω την πόρτα σε κάτι που έμοιαζε με σπηλιά αρκούδας με ένα άτομο κάτω από μια σκούρα κουβέρτα σε ένα τεράστιο κρεβάτι.

Μπήκα και κούνησα το άτομο που κοιμόταν εκεί σαν κούτσουρο, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, σαν να μην έφταιγε αυτός που κάποιος με είχε ναρκώσει.

"Γαμώτο", μουρμούρισε χωρίς να ανοίξει τα μάτια του.

Τα ατημέλητα μαλλιά του ήταν καμουφλαρισμένα στα σκούρα σατέν σεντόνια.

Τράβηξα δυνατά το κάλυμμα μέχρι να αποκαλυφθεί. Δεν με ένοιαζε.

Ευτυχώς δεν ήταν γυμνός, αλλά το λευκό μποξεράκι του με αποπροσανατόλισε για ένα δευτερόλεπτο.

Κοιμόταν μπρούμυτα, δίνοντάς μου το τέλειο πανόραμα της φαρδιάς του πλάτης, των μακριών του ποδιών και -συγγνώμη που το λέω- του υπέροχου κώλου του.

Αλλά ανάγκασα τον εαυτό μου να συγκεντρωθεί σε αυτό που ήταν πραγματικά σημαντικό.

"Τι έγινε χθες το βράδυ;"σχεδόν φώναξα κουνώντας το χέρι του για να ξυπνήσει.

Το λάθος μου (Culpables #1)~Υπό διόρθωσηWhere stories live. Discover now