Το λάθος μου (Culpables #1)~Υπό διόρθωση

17.Νόα

Στις εντεκάμιση η ώρα, επιτέλους αποδέχτηκα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να κοιμηθώ.

Χθες το βράδυ έπειτα από ό,τι συνέβη με τον Νίκολας,τα φιλιά του και τα χέρια του πάνω μου δεν με άφηναν σε ησυχία.Το μυαλό μου δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτε άλλο εκτός από αυτόν και τα χείλη του που πίεζε στα δικά μου.

Υποθέτω αυτή η απόσπαση ήταν καλή.Ήταν καλύτερη από το να βυθίζομαι στη λύπη μου και να θυμάμαι την παλιά μου ζωή.

Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν που ήμουν ολομόναχη σε ένα τεράστιο σπίτι.Δεν είχα ιδέα που βρισκόταν ο Νίκολας,όμως δεν τον είχα δει να φεύγει,παρόλο που σηκώθηκα στις οκτώ.

Ναι αλλά γιατί στον διάολο νοιαζόμουν;Δεν ήξερα.
Από πότε με ένοιαζε η τοποθεσία του;Πιθανόν να κοιμόταν με ένα από τα εύκολα κορίτσια στη λίστα του,χωρίς καν να θυμάται τι συνέβη την προηγούμενη νύχτα μεταξύ μας.

Μόνο εγώ πιστεύω πως ήταν τρελό;Ήμαστε αδέρφια ή κάτι τέτοιο!Ζούσαμε μαζί κάτω από την ίδια στέγη,δεν μπορούσαμε να ανεχτούμε ο ένας τον άλλο, και κάθε ανάμνηση που δεν ήταν αυτά τα φιλιά και τα χάδια έκανε την πίεση μου να ανεβαίνει...

Επιζητούσα προσοχή.Η μαμά μου ήταν στην άλλη άκρη της χώρας και οι φίλοι μου και όλοι οι άνθρωποι που γνώριζε ήταν πολύ μακριά.Όλα εδώ ήταν καινούργια για μένα:δεν ήξερα καν πως να πάω στο κέντρο της πόλης.Η Γένα με το αγόρι της ήταν αχώριστοι ,οπότε έπρεπε να ξεχάσω ότι θα έρχεται εδώ συχνά.

Και εκείνη την ώρα ήθελα κάποιον να είναι εδώ,να του μιλήσω ή τουλάχιστον για να μην είμαι τόσο μόνη.

Τουλάχιστον κατάφερα να με συμπαθήσει ο σκύλος του Νικ.Εκείνη την ώρα, ο Θορ και εγώ καθόμασταν στον καναπέ.Τα σκούρο,τρυχώδες κεφάλι του καθόταν στο πόδι μου και εγώ του χάϊδευα τα αυτιά απαλά.

Αυτος ο σκύλος δεν ήταν όπως ο Νικ τον είχε εκπαιδεύσει:ήταν γλυκός και εύκολα τον τούμπαρες άμα είχες μια χούφτα γεμάτη λιχουδιές.

Φαντάσου πόσο λυπηρή ήταν η ζωή μου: το μόνο άτομο στο οποίο μπορούσα να στηριχτώ σε αυτό το σπίτι δεν ήταν καν άτομο, αλλά ένα τετράποδο πλάσμα που του άρεσε να του χαϊδεύουν τα αυτιά και του οποίου η αγαπημένη ασχολία ήταν να κυνηγάει μια μπάλα ξανά και ξανά.

Έβλεπα μια ταινία στην τηλεόραση όταν άκουσα την μπροστινή πόρτα να ανοίγει. Ο Θορ ήταν τόσο νυσταγμένος που σήκωσε λίγο τα αυτιά του όταν μια ψηλή φιγούρα εμφανίστηκε στο κατώφλι. Είδα ποιος ήταν και σχεδόν αρρώστησα.