Korkusuz Adam

-Büyük Hata-

Müdüre yine çok sinirlenmistim.Çaresizce yatagin bi ucuna cantami koyup diğer ucunada ben oturmustum.
Daha sonra Müdür sert bir sesle bu küçük velet yeni arkadsiniz.Sakin simardiginizi kavga ettiginizi gormeyim hepinizi sopa ile doverim dedi.Sonra odadan çıkıp gitti.Müdür odadan çıkar çıkmaz yataklarinda yatan abilerin hepsi başıma üşüştüler.Aralarından iri yarı uzun olan abi, kafami geriye iterek neden buradasın Ailen nerde dedi.Ben biraz korkmustum çünkü çok sinirli bakıyorlardi bana.Sonra ü rkek bir sesle benim annem ve babam gittiler dedim.Başka bir abi bana bakarak nereye gittiler olum soylesene dedi.Ben de bilmiyordum aslında eve girip kaybolmuslardi.Onlara bakarak bilmiyorum evimiz yandı babam anneni alıp geliyorum dedi oda girdi evimize dedim.Uzun çocuk olum ne sacmaliyon iste seninde annen baban ölmüş ne gitmesi ne gelmesi diyerek hepsi kikir kikir gulmustu.Birden onlar öyle deyince ayağa kalktim hayir onlar ölmedi babam bana verdiği sözü tutacak hep tuttu annemle beraber geri gelicek dedim.Uzun olan abi beni birden sertçe geri itti ve sertçe yere düştüm.Sonra salakmisin olum ölüler yürürmü hiç kandırmış baban seni diyerek hep beraber gülerek geri yataklarına doğru gittiler.Bense öyle sinirlenmistimki sinirden dişlerimi sıkarak kircaktim.İcimden hayır siz ne derseniz deyin ben babama inaniyorum o annemle beraber geri gelicek görürsünüz dedim ve hickira hickira ağlayarak yerden kalkıp yatağıma oturdum.Daha sonra 1-2 saat geçtikten sonra hepimiz bir odada toplandik.

Odada müdür ve yanında iki insan vardı.Önlerinde ise birsürü kiyafet ayakkabi çantalar vardı.Müdür bize sıraya gecmemizi soyledi.Herkez sıraya geçtikten sonra sırası gelen o iki insandan elbise ayakabbi çanta aliyordu.Kel müdürde orda alın yavrum, gecin şöyle çocuklar deyip duruyordu.Müdür yine hastanede ki müdüre dönmüştü.Sonradan anladim o iki insan kiyafetleri ayakabbiları bize almıştı.O yüzden onlara iyi görünüyordu iki yüzlü kel müdür.Bu kel müdürü hiç sevmiyordum hatta çokda sinir oluyordum.Elbiselerimizi kiyafetlerimizi aldıktan sonra odalarımıza dönüp esyalarmizi dolaplarimiza yerlestirdik.Ben biraz biraz yurt ortamına alismaya calisiyordum.Belki daha 5 yasindaydim ama başka çarem yoktu.Esyalarmizi yerlestirdikten sonra akşam yemegini yemek için yemekhaneye indik.Yemeklerimizi aldıktan sonra masalara gecmistik.Ben bir masaya oturduktan sonra yemegime tam baslycakken corbamin içinde kurta benzer birsey olduğu gördüm .Hemen kaşığı elimden atıp kurt var ben yemem bunu diye biraz bagirmistim.Yanımda oturan çocuk yemezsen ben yerim deyip benim tabagimi önüne aldı ve bana dönerek burda böyle olum alisacaksin yurt şartlarina yoksa aç kalır ölürsün dedi.Evet galiba alismaliydim artik evimde degildim artık beni seven bana hediyeler alan annem ve babam yoktu dedim...

Ve aradan 3 ay gecmisti.
Ben geleli babam ve annemden ayrılalı tam 3 ay olmuştu.Ben hala çok üzgün ve her gece ağlayarak annem ve babamı dusunyordum hep durmadan hayaller kurup birgün gelicekler umuduyla gözlerimi kapatip ve o umutla yeniden aciyordum.

Ben ilk günden beridir çok yalnızdim.O kadar çocuk var ama hicbiryle konuşmak arkads olmak istememistim.Yalnızlığı seviyordum hep annemi babami hayal ediyordum.
Böyle böyle yasaya yasaya tam aradan 10 yıl daha geçmişti.Ben artık büyümüş 15 yaşıma gelmiştim.Çok küçük yaşlarda geldiğim yetimhane yurdunda kaliyordum hala.Belki aradan 10 sene akıp gecmisti ama herşey o ılk gün ki gibiydi.Ben hala üzgün hala her gece annemi babami düşünerek agliyarak uyuyordum.Bazen göz yaşlarim tukense bile hep agliyordum.Evet hala o müdür vardı yurtta.Hala o pislik iki yüzlü kalpsiz adamın cilesini cekiyorduk.Ama artık büyümüstum ve o adama olan nefretim sinirimde büyümüştü.İlk geldiğim günden beridir bana kötü davranıyor beni asagilayıp bazende dövuyordu.
Bazen içimden diyorum ki kendimi tutamayıp şu kel adamı duvsemmi diyordum.Ama nerdeee benden çok büyüktü öyle birşeye kalkissam hem çok dayak yer hemde aç kalirdim.Ben artıkokulumda lise biride bitrmis lise ikiye gecmistm.Derslerimde çok başarılı degildim aklım sürekli annem ve babamda oldgundn pek dersi dinlemzdim ama sınıfı gecicek kadr hep calisirdim.Ben çok sessiz birydim.Kimseyle 2 çift kelimedn fazla birşey konustugum olmazdi hep icime kapaniktim.Her zaman kendi kendime konuşur dururdum.Hayat ışte o yaşımda bunlari yasamistim sessiz sakin bir çocuk olup kalmıştım.Hatta arkadaslarim aralarında bana dilsiz ismini koymuslardi.Ama ben hiç rahatsızlık duymadım böyle şeylerden.

Onlar bana ne kadar kötü davranırsa davransın ne iftiralarla bana müdürden dayak yedirdiyse yedirsn hiç onlara kötü bsy yapmadim.Çünkü onlarda ben gibi annesiz babasizdilar.O yüzden bu hale gelmistiler onlari icinde çok zordu.Işte böyle geçen 10 senin ardından lise 1in son günü karnelermizi aldıktan sonra yurda gelmistik.Odalarimiza çıktıktan sonra kel müdür odamıza gelmişti.Herkezin yatağına bir bir gelen müdür karnlere bakıp kimisene vuruyo kimisinede tepiyordu.Bu adam çok acimasizdi.Sıra benim yatağima gelince benim karneme bakıp salak cocuk sunlara bak hep zayıf deyip beni geri itmisti.Ben bi an boşluğa gelip yere düşüp kafami yatağın demirine vurmuştm.Müdür hiç aldırış bile etmeden diğer yataga doğru gitmişti.Ben elimle kafama dokundgumda kan oldgunu gördüm ve çok sinirlenmistim.İcimden müdürü öldürmek gelmisti.İlk kez bu kadar sinirlenmis ve birini öldürmek istemiştim.Ayağa kalktım tam müdüre vurmak isterken müdür birden bağırmaya başlamıştı.Benim yatagimin yanında yatan yeni gelen 7 yaşındaki çocuğa bağırıyordu.Ben bir an durup onları seyretmeye başlamıştım.Çocuk yanlışlıkla elindeki kitabi müdürün ayağına düşürmüstü.Müdürün ayağı aciyinca çok sinirlenmis cocuga vurmaya başlamıştı.Ben o çocuğu çok seviyordum çünkü oda ben gibi annesini babasını bi yangında kaybetmişti.Ben müdürün ona vurmasına dayanamayip müdürün bacağına sertçe vurdum.Müdür birden arkasını dönüp bana çok hızlı bir şekilde tokat attı ve ben o şiddetle yere düştüm.Müdür benim yere düştüğümü gördükten sonra tekrar o çocuğa vurmaya başlamıştı.
Ben yerde yatarken odadaki herkez bizi izliyor kimse birsey diyemiyordu.Ben oldukça sinirlenmstim.
Çocuğa vurduğunu gördükçe deli oluyordum.O sinirle duvarin dibinde duran soba kuregini alip çok şiddetli bir şekilde müdürün arkasından kafasina vurdum.Müdür birden yere düşmüştü hatta duserkende yere kafasını çok sert vurmuştu.Müdür yere bayilip kalmisti.Ve kafasından çok fazla kan akıyordu.Bir cocuk ne yaptın öldürdünmü dedi.Birden elimdeki küreği yere atıp hayr ben öldürmek istemedim yanlışlikla oldu diyerek bağırdım ve oradan koşarak kactım..