Odasının kapısına gelince benden tekrar özür dileyip gitmişti. O sırada da ben içeri girecekken Karan kapıyı açmış beni kapıda karşılamıştı. Ben ilk defa şirkete geldiğimden dolayı Karan hem şaşırmış hemde neden geldiğimi sorar gibi bakıyordu..
Gülümseyerek Bana sarıldı ama ona hiç karşılık vermedim. Benden her şeyi saklaması artık canımı sıkıyordu.
Ben karşılık vermeyince gülen yüzü solmuştu.
Karan;
"Hoş geldin güzelim. Okula gideceğini sanıyordum bir sorun mu var? Sen buraya nasıl geldin?" Dedi
Üst üste soruları sıralamıştı. Belli ki anlamaya çalışıyordu ne olduğunu yüzümdeki ifadeden de anlamıştı bir sıkıntı olduğunu.
"Kardeşin olduğunu neden söylemedin."dedim sadece. Ne dediğimi anlamak için tekrar bana baktı.
Karan;
"Ne kardeşi güzelim o nerden çıktı."
"Karan saklama biliyorum bir kardeşinin olduğunu. Bana niye söylemedin?"
Karan;
"Sen nasıl öğrendin."
"Nasıl öğrendiğimin bir önemi yok. Bana neden söylemedin bir kardeşinin olduğunu."
Karan;
"Ben de yeni öğrendim tam emin olmadan bir şey söylemek istemedim. Önceleri beni seninle tehdit eden biriydi. Daha sonra kardeşim olduğunu söyleyince emin olmak için DNA testini bekledim sonuçlarda bugün çıktı. Sanada bugün anlatmayı düşünüyordum. Bunda kızmanı gerektirecek bir durum yok yavrum her kardeşim diyeni içimize sokamam."
"Bu duruma tabiki de kızmıyorum. Senin yanında olmak istiyorum üzüldüğünde de mutlu olduğunda da. Senin hiç bir duyguna ortak olamıyorum. Seninle daha yakın olmak istiyorum ama sen hiç bir şeyini benimle paylaşmıyorsun. Senin hakkında daha bilmediğim çok şey var. Ama sen benim hakkımda olan her şeyden haberdarsın. Bende seninle daha yakın olmak istiyorum."
Karan bana sarıldı saçlarımı kulağımın arkasına koyup alnımı öptü.
Karan;
"Böyle düşünme güzelim. Yavaş yavaş tanıyacaksın beni. Sadece zamana ihtiyacımız var."
"Bu zamana kadar tanıdığım pek bir şey olamadı seni kendime yakın hissetmek istiyorum ama bana hala daha yabancı gibisin."
Bu söylediğim Karan'ı biraz üzmüştü. Ellerimi tutup beni koltuğa oturttu.
Karan;
"Bak güzelim seni çok seviyorum. Biri seni üzdüğünde gözümü kırpmadan yakar geçerim. Ama bana bu söylediklerin de beni çok üzüyor ve yıkıyor.Ben sana yakın oldukça sen kendini uzak tutuyorsun. Seni rahatsız ettiğimi düşündüğümden dolayı uzak duruyorum."
"Böyle düşündüğünü bilmiyordum. Sadece seni daha iyi tanımak istiyorum emin ol bende seni çok seviyorum. Ama ilişkimiz de bir boşluk var bir şeyler rayına oturmuyor gibi."
Karan;
"Vera'm yavrum böyle düşünme biz o boşlukları beraber dolduracağız,ikimiz beraber oldukça birbirimizin yaralarını saracağız yeterki aramıza soğukluk girmesin. Seninle çözemeyeceğimiz hiç bir şey yok." Dedi.
"Anlıyorum ama bu elimde olan bir şey değil. Üzgünüm ama sen benden bir şeyleri sakladıkça ve gizledikçe benim senin hakkındaki düşüncelerim çok farklı bir hal alıyor."
Karan ellerimi tutuyor bir yandan da konuşuyordu.
Karan;
"Tamam sana söz hiç bir şeyi senden gizlemeyeceğim."
"Söz mü? Bu konuda sana güvenmek istiyorum Karan."
Karan;
"Söz başımın belası söz. Sonunda ne olursa olsun iyisiyle kötüsüyle anlatıp yanımda olmanı isteyeceğim. Ama bu durum senin içinde geçerli güzelim sende benden bir şey gizleyip saklamayacaksın. Bu konuda hem fikir olmamız lazım."
YOU ARE READING
Babamın Borcu (düzenleniyor)
Teen Fiction"Oo küçük hanım," dedi dudaklarında alaycı bir gülümsemeyle, "iki gündür sizin peşinizdeyiz." "Kim olduğunuzu ve ne istediğinizi bilmiyorum ama derhal anlatın!" diye çıkıştım. "Sakin ol küçük kız." "Kim olduğunuzu söyledim!" diye bağırdım bu kez, se...
