O olayın üzerinden bir hafta geçmişti ve konaktaki herkes artık diken üstünde otuyordu. Zelal Hanım'ın planı alt üst olmuş, konaktan kovulmakla tehdit edilmişti. Oysa Zilan'ı anca ikna edip Devran'ın odasına sokmuştu.
Niyeti ikisini çıplak gören Agit'in Devran'ın onu istemediğini anlayarak evden gitmesini sağlamaktı. Ee tabi bir diğeri de Zilan'ın zamanında Züleyha'nın beceremediğini becerip Devran'ın kanına girerek birlikte olmalarını sağlayıp hamile kalmasaydı.
Bu sayede Zelal Hanım kontrol edebileceği bir mirasçıyla Devran'ın tüm varlığını ele geçirmekti. Ama iki planı da suya düşmüştü. Ağlaya zırlaya evden giden Zilan ise ortadan kaybolmuştu.
Fakat bu son olay Agit için bir fitili de ateşlemişti. Arkasında Devran Ahlatlı gibi bir gücün farkına varıp o ve Devran için daha nice planları olan tüm aile için artık potansiyel düşman olmuştu.
Düşman olmayı beceremezdi belki ama Devran'a yaklaşan herkesi önce kendi süzgecinden geçiriyordu ve dikkatli olması gereken ilk kişi Devran'ın üvey annesi olduğunu öğrendiği Zelal Hanım'dı.
Onun dışında konağa girip çıkan amcalar, halalar ve dayılardı. Tabi bir de Şiyar gibi yeğenler. Agit artık kurtlar sofrasında olduğunu anlamıştı ve attığı her adımı dikkatli atıyordu. Ama ne fayda kötülük düşünemeyen tarafı her zaman ağır basıyor ve hep acaba abartıyor muyum diye çelişkiye düşüyordu.
Yine bir akşam yemeğinde Devran'ın - Yarın önemli bir akşam yemeğine katılacağız - dediğinde o günkü gibi bir aşiret toplantısı olduğunu düşünerek cevap verdi.
- O zaman güzel görünmeliyim değil mi?-
Yemeğini bitiren adam sa sandalyesini yaslanarak başını salladı.
- Bu defa senin bir şey yapmana gerek yok. Gerçekten çok önemli bir yemek. O yüzden hazırlanman için bir kaç kişi gelecek konağa -
Agit merakla sandalyesinde kıpırdanıp - Kim gelecek ki? - diye sordu.
Devran su dolu bardağı başına dikip hepsini içerek konuşmaya devam etti.
- Nasıl görünmek istersen senin öyle görünmeni sağlayacak kişiler. Ne diyorlar onlara bilmiyorum -
Agit elini ağzına götürüp kıkırdayarak "Ben biliyorum tamam tamam" dedi.
Elini ona uzatan adam elini yavaşça kapattığı dudaklarından indirip - Gülüşünü ben de göreyim, kapatma - dedi.
Agit yine kıpkırmızı olarak sandalyeden kalkıp masadaki tepsiyi aldı ama bir şeyler diyen adamla durdu.
- O şey.. O, bitti mi? -
Agit tepsiyi tekrar masaya koyup elleriyle cevap verdi.
- Bunu neden sürekli soruyorsun? Rahatsız edici mi? -
Suratı düşmüştü. Onda böyle bir şeyin devam etmesini Devran'ın istemediğini düşünüyordu. Çünkü çocuk doğurabilirdi ama belki de Devran bunu yapabilmesini istemiyordu.
- Doğurmak istemedim ki hiç. Sadece oluyor işte. Kötü mü? -
Devran gözleri dolan oğlanı kolundan tutup sandalyeye oturttu.
- Hiçbir zaman bunun kötü olduğunu düşünmedim. Sen benim için mucize gibi bir şeysin. Babaannem seni bana gösterdiğinde ve durumunu anlattığında buraya sadece benim çalışanım olarak geleceğini sanmıştım ama çift cinsiyetli olman benim için de çok farklı gelmişti -
Agit dikkatle dinlediği adamın samimiyetine güvenerek gülümsedi.
- Biliyorum ki. O yüzden kurallar koydun-
