the story of me... *Legolas, Tauriel* //voltooid

hoofdstuk 30

Op een rustig tempo lopen we over het pad. De omgeving veranderd al snel van een kale grasvlakte in een mooi, groen gebied. 'Het is hier prachtig. Waar zijn we?' Vraag ik. 'In the Shire. Hier wonen alle Hobbits.' Zegt Galdor. 'Waarom gaan we naar de Hobbits?' Vraagt Tom 'omdat Aragorn gelijk had. Jij bent een Hobbit.' Zegt Pallando. Tom begint hard te lachen. 'Ik een Hobbit? Laat me niet lachen.' Zegt hij lachend. Galdor rolt met zijn ogen. Na een tijdje zie ik een rivier in de verte. Een houten brug gaat over het water. Achter de brug ligt een zandpad dat zich soms opsplitst. Ook zie ik kleine huizen. Het zijn een soort holen in de heuvels. Bijna alle huizen hebben een mooie tuin. We lopen over de brug en volgen het zandpad. Ik kijk om me heen. Ik zie veel Hobbits. Ze zijn bijna net zo groot als Tom, ze hebben ook grote voeten zoals Tom en hebben dezelfde platte oren. Hmm... Misschien is hij wel een Hobbit. Hij lijkt op de andere.. Na een tijdje maakt het pad een bocht. Het pad eindigt voor een Hobbit ' s huis. Het huis heeft een zwart hek met een houten bordje. Achter het hek ligt een pad dat langs de groene tuin richting de groene deur gaat. Ik kijk op het bordje. "Familie Underhill: Todo Underhill, Peony Underhill.. " drie woorden op het bordje zijn door gekrast met zwarte verf. Tom pakt zijn dolk en krast de verf weg. " en Fosco Underhill." 'Wat nu? Gaan we aankloppen?' Vraagt Galdor. Pallando opend het hek en loopt naar de deur. Hij klopt met zijn staf op de deur en wacht. Langzaam gaat de deur open. Een Hobbit met bruin haar en groene ogen opend de deur. Hij heeft een lantaarn in zijn hand. Ik heb geen idee waarom.. 'kan ik u helpen?' Vraagt hij. 'Ja. Wij werden naar dit huis geleid door een briefje geschreven in het Elfs. Ik vroeg me af of u deze jongen kent.' Zegt Pallando. Tom loopt naar Pallando toe. De ogen van de man flitsen langs het lichaam van Tom. 'Peony.' Zegt de Hobbit. Een Hobbit met lang,zwart haar en groene ogen gaat naast de man staan. 'Ken jij deze jongen. Ze zijn hier heen geleid door een briefje.' Vraagt hij. 'Welk briefje?' Vraagt ze. Tom haalt het briefje uit de tas en geeft hem aan de Hobbit. De vrouw kijkt verbaasd naar het briefje en slaat daarna haar hand voor haar mond. De andere Hobbit bekijkt ook het briefje. Hij fluistert iets in het oor van de vrouw. Ze knikt. 'Fosco? Is dat je naam?' Vraagt hij. 'Nee. Het is Tom.' Zegt hij. Hij draait zich om en wil terug naar mij lopen. 'Ja dat is hem!' Schreeuwt Peony blij. Tom kijkt vragend naar de Hobbits. 'Nadat Sir Onderwold je had meegenomen ging het nieuws al snel rond in heel the Shire, maar en werd niet over Fosco gesproken maar over een Hobbit genaamd Tom.' Zegt de man. 'Dus jullie zijn mijn ouders?' Vraagt Tom. Ze knikken. Hij loopt blij naar ze toe en geeft ze een knuffel. Ik ben blij voor hem maar nu blijft hij hier achter en zie ik hem niet meer.. Tom loopt naar me toe. 'Kid ze zijn mijn ouders! Fijn hè!' Zegt hij. 'Ja... erg fijn..' zeg ik een beetje droevig en ik lach flauwtjes. Pallando loopt ook naar ons. 'We gaan zo verder.' Zegt hij. 'Bedankt voor de leuke tijd samen Kid.' Zegt Tom. Ik geef hem een knuffel. Een traan rolt over mijn wang. Ik ga hem zo erg missen. 'Jij ook bedankt.' Zeg ik. Pallando geeft Tom een hand. 'Bedankt Pallando.' Zegt hij. 'Graag gedaan.' Hij geeft ook Galdor een hand. 'Bedankt voor de training.' Galdor lacht. 'Geen probleem.' Hij loopt weer terug naar mij. 'Tot hopelijk ooit..' zegt hij en hij geeft me de rugzak. 'Tot.... tot ooit.' Zeg ik. Meer tranen rollen over mijn wangen. Tom draait zich om en loopt samen met zijn ouders naar binnen. Galdor legt troostend een hand op mijn schouder lief... Ik veeg de tranen van mijn gezicht. 'Laten we verder gaan. Ik wil hier niet meer zijn...' zeg ik. Pallando pakt het briefje weer. ' Volg de brumen gorges helemaal tot aan het eind dat is het pad dat achter de brug loopt.' 'Nou... laten we dan maar gaan..' zeg ik. We lopen weer terug over het pad. Als we de brug over zijn zie ik een zandpad. 'Is het dat pad?' Vraag ik. Pallando knikt. We lopen richting het zandpad..

Heey een nieuw hoofdstuk. Extra lang! De eerste bestemming.

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤