29.BÖLÜM

57 10 10
                                    

Bir kaç dakika daha orda durduktan sonra arabaya bindik ve Ahmet benim elimi tutup arabayı sürmeye başladı. Aşırı yüksekte olduğumuz için korkuyordum ve Ahmet'in elini fazlasıyla sıkıyordum.

"K-Korkuyorum"
"Korkma ufaklık"
"Ahmetcimm korkma demeyi keser misin öyle diyince daha çok korkarım"
"Ay Ahmetcin kurban olsun sana"

Utandım ve sustum. Sonunda ana yola çıkmıştık.

"Şimdi nereye gidiyoruz?"
"Yemek yemeye birtanem"
"Ne yicez ki?"
"Köfte dedim ya birtanem"
"Ha tamam"
"İstemiyorsan başka birşey yiyelim"
"Ay yok hayır onu yiyelim ben seviyorum"
"Tamam birtanem"

Vardığımızda hemen sipariş verdik ve bekledik. O sırada Ahmet hayran bir şekilde bana bakıyordu.

"Niye öyle bakıyorsun"
"Doyamıyorum ufaklık, çok tatlısın"
"A-Ahmet sus"
"Kızarınca çok tatlı oluyorsun" diye fısıldadı.

Yemeğimizi yiyince biraz yürüdük. Gezmeye başladık.

"Ahmet"
"Söyle birtanem"
"Hayatımdaki en iyi günü yaşattığın için teşekkür ederim"
"En iyi gün mü?"
"Evet, daha önce hiç bu kadar mutlu olmamıştım"
"Seni mutlu edebildiysem ne mutlu bana birtanem"

Bir kıyafet mağazasına girdik ve Ahmet bana bir kaç kıyafet verdi ve giymem için bir kabine götürdü beni. Ben tam üstümü çıkarttığımda dışarıdan bir ses geldi ve Ahmet kabine girip kapıyı kapattı...

*Devam edecek...

komutancım | Yarı Texting BxBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin