Rodzina Anderson

Rozdział 54

Po pięciu minutach wszedł Liam. Zostawił sobie krzesło do mojego łóżka i na mnie spojrzał.

-Jak nazywała się twoja mama?-zapytał spokojnie.

-Liliana Woltiak.-powiedziałam cały czas patrząc na niego. On się lekko uśmiechnął.

-No bo widzisz, zanim twoja mama była z Adrienem Andersonem to ja z nią byłem. Kiedy twoja mama odkryła moją przeszłość, czyli to jak kiedyś traktował mnie Ojciec to uciekła. Dlatego,że była w ciąży z tobą Astoria. Dała mi znać,że ma dziecko jednak nie wiedziałem,że to ty nim jesteś. Dopiero Ojciec mi uświadomił jak bardzo podobni do siebie jesteśmy-podczas jego opowieści miałam w głowie mętlik-Teraz mam do ciebie bardzo ważne pytanie. Czy chcesz żebyśmy stali się rodziną?

-T-tak.

-Dobrze księżniczko. Od teraz jesteś Melania Waitstar jednak jeśli nie będziesz chciała nie ma problemu.-powiedział obserwując moją reakcje. Szczerze to zawsze chciałam mieć na imię Mela to jest piękne imię. Więc może jakoś się przyzwyczaje.

-Dobrze, w sumie zawsze chciałam się nazywać Mela, ale czy to nie będzie zbyt problematyczne teraz? Żeby zmienić imię i nazwisko?

-Nie, muszę tylko podpisać papier i tyle. Na pewno chcesz inne imię?

-Tak tato, zawsze wiedziałam,że mama coś ukrywa.-powiedziałam. Przytuliłam go, a z oczu poleciały mi łzy. On odwzajemnił i zaczął głaskać mnie po włosach.

-Nie płacz As...Meluś. Wiem, że to za dużo na twoją głowe ale przyzwyczaisz się.-przytulił mnie i otarł mi łzy. Uśmiechnęłam się lekko.-Idziemy na dół?

-Mhm-mruknęłam cicho. Zeszliśmy na dół, Ethan spojrzał na mnie uśmiechnięty, ojca taty już nie było.

-I jak wam poszła rozmowa?

-Dobrze, Astoria od teraz to Mela Waitstar.-powiedział uśmiechnięty. Ethan do nas podszedł i mnie podniósł przytulił i odstawił na ziemię. Ja się zaczęłam śmiać.

-To co księżniczko jedziemy na lody?-zapytał. Szczerze to nie widziałam go jeszcze aż tak szczęśliwego. Kiwnęłam głową na „tak" poszłam do auta. Już po chwili jechaliśmy do lodziarni.