Yoktu benim barbie bebegim. Kıyafet giydirip saclarını tarayabileceğim bi bebegim olmadi hic. Hep özenmisimdir yan dairedeki oturanlara çünkü ordaki kızın birsürü bebegi vardı. Ama benim elbiselerim ayakkabilarim yırtık diye vermezdi bana. Sokakta mendil satıyorum diye oynamazdı benimle. Ama yapmak zorundaydim annemle babamin beni ve iki kardesimi bırakıp gittikleri icin calismam gerekiyordu kazandigim iki üç kurusa da bebek alamazdim ki. İki tane simit alirdim bir de biraz süt onu da zar zor alirdim sütçü amcadan. Süt aktıktan sonra boruda kalan sütler damlıyordu yere. Düşmeden gizlice onlarida aliyordum kasenin icine kardeslerimin karini doyuruyordum. Baba parası yeme şansın yoksa hayat senide olgunlastirir ama o kız bunu bilmiyordu. Bende isterdim her sabah babamin arabasiyla okula birakilmayi yada birsürü barbie bebegimin olmasini. Saclariyla oynamayi kim istemezdi ki?
Sırf kardeslerim kızın elimdeki barbie bebegi görmesin diye ben kardeslerimin önüne gecerdim yada o kız disarda oyun oynarken uyuturdum onlari. Annem saclarimizi hic örmedi kardesim annemin yoklugunu hissetmesin diye ben örerdim saclarini erkek kardesimi top oynarken yanlarina almazladi döverlerdi. Ona vurmasinlar diye ben kardesimin ustune kapanirdim tüm tekmeleri ben yerdim sırtıma ama kardesim zarar görmesin. Herkes gördükleriyle yargiliyor ya hani birbirlerini
YARGILAMASINLAR!...
Sizin sefasını sürdüğünüz hayatin cefasını biz cekiyoruz. Sizin iki lokma alip attiginiz ekmegi bulmak icin araba camı silip mendil satiyoruz. Güven kelimesini annem kardeslerim kundaktayken kacip gittiginde hayatimdan sildim ben. Babam bize sahip cikamayacak kadar serefsiz bir adamdi ve ben kucuk yasimda hem anne hem de baba oldum. Yeri geldi dövüldüm yeri geldi hakaret yedim dislandim dilenci muamelesi gordum. ama insanlar hala ayni. Varlik sizdeyken yokluk da bizlerde. Unutmayin kefenin cebi yok.
Gelip geçici dünyada hepimiz misafiriz.
Küçük Şairin Petitosu..A
