SABRIN SONU SELAMET

15.Yusuf

Geçmiş kandiliniz mübarek olsun...

İyi okumalar😊

"Ben de bunu demenizden korkuyordum..."

"Anlamadım."

"Ben benim için değil Allah için değişmenizi isterim. Allaha kul olduğunuzun farkına varıp kulluk vazifenizi içten bir şekilde, gerçekten isteyerek yerine getirmenizi isterim. Benim için değişirseniz içten bir değişme olmaz ve ben bu vebali üstüme alamam üzgünüm..."

Ömer sessizce, tek kelime etmeden Rana'yı dinliyordu. Rana içinden geçenleri söyledikten sonra sustu. Kendini daha nasıl anlatabilirdi bilmiyordu. Ömer'in sessizliği Rana'yı rahatsız ederken,  içeri Ece ve Selen geldi. Rana'nın gözleri kardeşini arasa da göremedi. Kardeşini özlemişti ama böyle de karşısına çıkmak istemiyordu.

"Çocuklar yok mu?"

"Ayşe Abla'ya bıraktık."Dedi selen.

"Melek nasıl?"

"Senin iş gezisinde olduğunu söyledik. İnandıramadık ama iyi merak etme. "

Rana, Selen'i  dinlerken, zihnini toplamaya çakışıyordu. Yorulmuştu. Kardeşini özlemişti. Ömer'in söyledikleri ayrı dert, kendi içinde geçenlerse bambaşka bir dünyaydı. Aklından geçenler kendini korkutuyordu artık.

"Rana iyi misin?"Dedi Ece. Gözleri dolmuş bir şekilde Rana'nın koluna bakıyordu.

"Iyiyim birkaç kesik o kadar."

"Nasıl oldu. Yoksa bıçakla mı yaralandın?"

"Hayır cam sehpanın üzerine düştüm. Neyse kapatalım bu konuları.."derken Ömer bir şey demeden kapıya yöneldi.

"Abi nereye."

Ece abisine nereye gideceğini sorarken Rana'nın bakışları kısa da olsa Ömer'e yöneldi. Ardından hızla bakışlarını kucağına çevirmişti. Kırdım mı acaba diye düşündü Rana. Kırıcı olmamaya çalışmıştı. Kendisi içinde onu reddetmek tuhaf bir duyguydu ama olması gereken de buydu.

"Çıkış işlemlerini halledeceğim."

Rana, Ömer'in bakışlarını üzerinde hissetse de başını kaldırmamıştı. Çok tuhaf hissediyordu kendini.

_______

Eve geldiklerinde Melek hızla ablasına koşmuştu. Rana eğilip kardeşine sarılırken canı yansa da belli etmemeye çalıştı. Melek ablasına kırılmış bir şekilde sorularını sorarken, Rana da onu cevaplıyordu. Selen, Rana'nın dinlenmesi için Melek'i kucağına alıp,

"Melek, ablan şimdi çok yorulmuştur. İzin verelim biraz dinlensin olur mu?"

"Tamam ama bir daha gitmesin."

"Hiç bir yere gitmeyeceğim birtanem."

"Bak duydun ablanı. Hadi bakalım siz erenle oyun oynayın biraz."

Selen, Melek'i kucağından indirdiğinde, eren melek'in elini tutup, uzaklaştırdı. Onlar çıkarken Rana da ayağa kalkıp odasına geçti.

Ömerden...

Rana'ya her geçen gün daha fazla bağlanıyordu Ömer. Bu durumun onu rahatsız ettiğinin farkında olsa da kendine engel olamıyordu. Kaçırılma olayından sonra ise asla dibinden ayrılmak istemiyordu. Benim yüzümden ne hale geldi diye söyleniyordu. O eve girdiğinde gördükleri, kolundaki kan başındaki namlu...asla zihninden silinmiyordu. Senin için değişirim dediğinde, yüzünde oluşan duyguyu çözememişti. Rana'nın söylediklerini ise hiç anlamamıştı. Bilmiyordu ki... kimse anlatmamıştı ona.