KAZGAN

KAZGAN-5

Özel işkence bıçaklarını vücuduma harita çizermişcesine üstümde gezdiriyordu.
Gözlerimi o şerefsizden ayıramıyordum,içim alev alev yanıyor
O ateşte gözlerimden Volkan gibi bizi buraya getirten şerefsize bakıyordu.
Numan ne olur ne olmaz diye cerene ve bana cps vermişti.
Bu sayede nerede olduğumuzu telefonundan görebiliyordu.
Bodrumda telefon çekmiyordu ama buraya gelene kadar ki yolu görmüştü böylece yerimizi öğrenmiş olmalıydı.
Çabuk olsa iyi ederdi,daha fazla işkenceye dayanabilir miyim bilmiyordum.
Omuzlarımdan başlayarak kollarıma ve ğöğüsüme uzanan ince yırtıklar vardı.
Kan kaybım çok fazlaydı ve kendimi yorgun hissetmeye başlamıştım.
Benim konuşmayacağımı anlayınca beni vazgeçirmek için cerene işkence yapmayı düşündüler.
Bir kaç sert yumrukla başlamışlardı ki o sıra da silah sesleri duyuldu.
Başımıza bir kişi bırakarak herkes yukarı çatışmaya gitti.
Benim tek düşündüğüm şey ise ismini bile bilmediğim o şerefsizin yüzüydü.
Onu hafızama kazımak istedim.
Çünkü çok güzel bir yüz nakli onu bekliyordu.
Kısa zaman içinde sesler kesildi.
Yanımızda ki adam meraklı kapıyı açıp içeri girecekken Numanın pompalı ile tek atışı Adam'ı Parça Parça halde ayaklarıma uçurdu.
Hemen ellerimizi çözüp bizi eve götürdüler.
Doktor getirterek kesilen yerlerime Dikiş attılar.
Cereninde yüzüne bir kaç pansuman Yaptılar ama o istemiyor merak ve korkuyla Karışık bana bakıyordu.
Esma beni böyle görmemeliydi.
İyileşene kadar çatı katına yerleştim.
Bir sonra ki dövüşüm iki hafta sonraydı.
Normalde dövüşler bu kadar yakın tarih olmazlar çünkü darbe alan sporcuların kendilerini toplamaları için belli bir süre dinlenmeleri gerekir bazen 4 bazen 5 aya kadar çıkar bu süre.
Ama burada kafesten bahsediyoruz kural diye bir şey yok. Sizi eve kaçıran patronları evin gizli bir tünelinden kaçmış Kazgan.
Numanın bunu söylemesi ile sinirim tepeme çıktı.
Hemen Peşine adam takın kimmiş neyin nesi ismi yeri yurdu işi nedir Öğren hepsini!
-Tamamdır.
Esma'yı korumaları için 3 silahlı adam vermiştim.
Her Gittiği yerde onun yanımdaydılar.
Okulu bile çeşiti yerden izliyorlardı.
Ona bir şey Olmasına dayanamazdım.
O benim,Kalan son insancıl yanımdı.
Ceren babasının ölümünden sonra bana sığınmıştı.
Benimle yapıp kaybettiği dövüşten sonra bir karar vermiş ama bunu bana yeni söylüyordu.
Kazgan benim Hayatım Olmalı Demiş kendi kendine.
Benim erkeğim ancak böyle olabilir Demiş.
Nitekim benim de kadınım ancak böyle olabilirdi.
Sert,hırçın,saldırgan ve bir o kadar cesur.
Ama artık tek Varlığı bendim ve o benide kaybetmekten çok korkar olmuştu.
Hizmetlilere bile güvenmiyor,
Yemeğimi kendi elleri ile yediriyordu.
Dikişlerim geçene kadar hep yanımdaydı.
Doktor 5 ay dövüşemezsin dedi.
2 hafta sonra maçım vardı ve ben dövüşemiyordum.
Dikişlerim patlayabilirdi.
Sonra düşündüm bu adamın benimle derdi neydi?! Dövüşten çekilmemi istiyordu.
Çünkü kendi yakını benim rakibim olacaktı tabi ya..
Numan 2 hafta sonra ki rakibimi araştırın anası babası neyin nesiymiş bakın.
Bir saat sonra Numan geri geldi ve amcasının çok büyük bir mafya Olduğunu söyledi.
Bizi kaçırıp işkence eden amcasıydı.
Eğer rakibimi etkisiz hale getirirsem dövüş 5 ay sonrasına ertelenecekti.
Numanı ve adamları toplayıp o bebeyi kaçırma planları yaptık.
Ve o gün geldi çattı.
Sabah Koşusu'na çıkmıştı kulağında kulaklığı kapşonlusunu kafasına çekmiş etrafını göremiyordu.
Arkadan yaklaşarak ilaçlı mendili koklatıp bayılttık.
Bende arabada olan biteni izliyordum.
Ellerini ayaklarını sıkıca bağlayıp bagaja attılar.
Kafes dövüşü camiasında herkes adımı duymuştu.
Benimle dövüşen kafesten sağ çıkamıyordu.
Bu nedenle Amca'sı yeğeni için korkmuş olacak ki yeğenini pes ettiremeyince bana bulaştı.
Hayatında yaptığı en büyük hata Olduğunu ona göstermekte bana düşüyordu.
Eskiden Kaldığımız gece kondu mahallesine getirdik çocuğu.
Tüm Adamlarıma teker teker dövdürdüm.
Yüzü tanınamaz haldeydi.
Öyle ki kendi babası mezarından dirilse oğlunu tanıyamazdı.
Sadece onu yaşatacak kadar besin veriyorduk.
Bazen çiğneyip yutkunamayacak kadar kötü hale gelince serum ile besliyorduk.
Kan akışı da devamlı olduğundan
Poşet poşet kan enjekte ediyorduk.
Üstünden bir ay geçti Amca'sı heryerde bizi arıyordu.
Artık adamlar da dövmekten sıkılınca doktora tedavi et dedim.
Yüzündeki patlaklara ve vücüdundaki morluklara kırıklara bir hafta boyunca tedavi yaptı kollarını alçıya Aldı bacaklarını da alçıya Aldı.
Heryeri sarılı gözleri balon gibi şişti.
Bakımın 3 üncü haftasına gelmiştik biraz biraz konuşabiliyordu artık.
Adamlara tekrar dövmelerini söyledim
Doktor kurtaramayabiliriz dedi.
Sanki umrumdaymış gibi gülerek yapın dedim.
Tekrar çok iyi bir şekilde benzettiler alçılarını elleri ile sökerek başka yerlerini de kırdılar ve amcasının bizi kapattığı evin önüne attılar.
O gün iki tarafta büyük bir düşman Kazandı ve henüz savaş yeni başlıyordu.
Çaresizlik artık benden çok uzaktı önüme geçen herkesi soğuk kanlılıkla öldürebilirdim.
Katil olarak doğmamıştım
Buna sürüklenmiştim
Yaşamak için öldür gibi bir şeydi bu
Şimdi ise intikam için öldürecektim
Bir çok masum insan da buna dahildi...