Once A Daydream

06 - Home

Katelyn.

"Are you ready now to see my daughter?" Matapos kaming halos magiwasan ng tingin sa hapag-- ay ako lang pala ang umiiwas. Siya grabe makatitig. Hindi ko naman matanong. Baka ganito talaga ang mga sikat sa totoong buhay. Normal lang talaga mahiya ako. Nahihiya lang ako but I don't know I feel a sense of safety in his presence.

Pinahanda niya na sa mga maids niya ang pagdating ng kanyang anak. Marami naman siyang inaasahan sa bahay, pero tinake advantage niya pa rin ang pagkuha ng baby sitter sa company namin. I mean, why am I meddling? It's their life.

Tumingin ako sakaniya, at ngumiti. "Yes, sir. I thank you for this opportunity."

I know I am made for this job that's why I am always excited to see what's going to happen between me and my kids.

It was also my dream to become a mom in the future, I don't know when will it happen but I would love to see a mini version of me. I love kids equally, but when I see a young girl they really melt, and make my heart happy.

He smiled at me. I don't know about his eyes, he really looks at me like he knows me. Maybe I was a fan of him even before I lost my memories?

"I really like your enthusiasm in this job, Kate. Don't worry, today I will just interview you, and this is just a screening. You will see my daughter soon."

Oh! I tried my best not to show any shocked reaction on my face. Tama nga naman, this is normal. Screening kasi trabaho ito eh. He's the boss.

"Noted, sir! It was very nice to meet you today as well, and seeing your home."

I smiled after. Yes, it is really an honor to work for someone famous as him. Kung pwede ko nga lang kunin ang autograph niya, or magpapicture para maipakita ko sa friends ko.

"It was a pleasure..." He leaned towards me to meet my eyes. "seeing you as well."

Pinipigilan kong huminga kasi baka bad breath ako! Ito talaga si Chef Lucas napakasincere niya baka talagang ganito siya makipagusap sa ibang tao. Hindi namimili.

Ngumiti pa rin ako, at umatras ng kaunti. Nakita ko sumilip siya sa hakbang na ginawa ko, at nakita ko na inalalayan nya ako gamit ang kamay niya. Medyo uminit yung pakiramdam ko kasi syempre fan niya ako. Sino ba namang hindi maamaze na makita ang idol nila di ba?

"Thank you po! Sa screening po, sir may need pa po ba kayong requirements from me?"

Alam ko naman na halos complete na ang binigay ko kasi inasikaso yun ni Ms. Sy, pero baka dahil sobrang personal niyang tao at gusto niyang ipagkatiwala ang anak niya, I should be trustworthy and willing.

Tumayo ito nang maayos, "No need. Everything is clear, Kate."

I nodded at him. "Thanks sir!" Hinfk ko na alam ang sasabihin ko. Aalis na ba ako? Tatanungin ko ba or aantayin ko sabihin niya?

Maliit ang ngiti na binalik niya sa akin, at naglakad papunta sa sofa nila. Pinanood ko siyang umupo, at basahin ang mga magazines, at papel sa ibabaw ng mesa niya. Mukhang dito rin siya nagtatrabaho, sabagay mayaman naman siya. Kahit saan nila gusto.

Kaso anong gagawin ko rito?

Nakita ko siyang tumingin sakin na parang nagaantay sa sasabihin ko. Naku! I am correct. I should say my thanks, and leave.

"Ah-sir! Yes." Lumapit ako papunta sakaniya. Sumandal ito at pinapanood niya ako na lumapit sakaniya. Si Chef talaga ay sobrang magandang lalaki. Huh! Why am I thinking about this at the middle of this awkward situation?

"I really appreciate you all sir for welcoming me here inside your home. You have mentioned everything is all good, so aalis na po ako para makapagwork po kayo nang maayos. Please don't hesitate po to call me incase you need anything about my job here."

I saw him blinked, and licked his lips. "No, I can work here propely. Stay here."

Huh?

Ay, wag mo kalimutan kate na hindi boss mo siya. He can tell you what he wants you to do regarding your job.

"Po? Okay po. Ano pong need kong gawin for my screening, and observation today?"

He signaled his hand to the sofa beside him. "Please sit."

I nodded. The furniture here is really elegant. My friends would love this house kung makita nila ito.

"Thank you, sir. Please let me know what you may need from me." I fixed my bag in front of my lap.

"Wendy, please get her bag, and put in a safe place."

Nagulat ako ron! "No, sir, okay na po ito. I can handle this." Tumingin lang siya sa akin saglit, at bumaling ulit kay ate Wendy na nakatayo na sa harap ko sabay tango as a sign to get my things.

"Thank you ate..." Wala naman akong magawa, alangan pagsabihan ko ang boss ko.

"Thank you sir." Tumango lang siya, at nagpatuloy magbasa sa gilid ko.

What now?

Tahimik lang ang bahay niya dahil siya lang naman ang halos tao, pati kasambahay, at driver lang na iilan lang din. Nasan kaya si Kath ano? Hindi sila palagi magkasama ng daddy niya?

Sabagay, busy kasi ang daddy niya. Kung ako siguro magaasawa pakikiusapan ko ang partner ko to let go some of his work, pero ano bang alam ko baka lang nasa relatives si Kath. Nasan kaya ang mama niya?

Tumitingin lang ako kay Chef ngayon, at dire diretso lang siya sa pagbabasa. Magtatanong ba ako?

Nakita kong sumilip siya sakin. "Sorry, Kate. Marami kasi 'to."

Okay lang naman, hindi ko nga alam bakit hindi niya ako pinapalabas eh. Bago pa ako makasagot.

"Wendy, please serve drinks for her, and snacks." Narinig ko naman ang sagot ni wendy na kumukumpirma na gagawin niya ito.

"Sir, thank you po pero busog pa po ako."

"Are you bored? Do you want to watch TV, or listen to music? What do you want to do?"

Mukhang di niya na pinansin ang sinabi ko ah. "I am good with everything, sir."

Hindi ko na alam ang sasabihin ko rin eh.

Ate Wendy put the tray in front of me, and served the snacks and drinks. Tumayo ako at tumulong.

"Ma'am, naku po. Ayos na kaya ko po ito." Sagot sakin ni Wendy. Sasagot na sana ako para sabihin na gusto ko lang tumulong-

"Please, Kate. No need. Just relax on your seat." Napaupo tuloy ako. Ganito ba magpascreening si sir? Chill na chill lang? At parang siya pa nga ang busy sa amin?

"Thank you, Ate, thank you sir. Kayo po kain din po."

Ngumiti lang siya sa akin, at binasa ang mga papeles sa harap niya. Ang swerte ko naman na nakikita ko si sir sa gilid ko habang nagtatrabaho.

Pero ano nga bang gagawin ko pa?