Masum #wattys2016

3.bolum: Yağmur...

Sabah kalktım ve üzerime hemen birseyler geçirip dışarıya hava almaya çıktım. Hava almaya o kadar çok ihtiyacım vardı ki bazen kendimi ölüyormuş gibi hissediyorum. Dışarıda esnaflar hariç kimse yoktu ve bu daha iyiydi az insan daha az kötülük tu galiba. Yolda yürümeye başladım, derin nefesler alıyordum Issız bir sokakta ve sadece nefes alıp verirken burun delikerimden çıkan sesler duyuluyordu sokakta. 5 dk'dir yürüyorum ve yavaş yavaş yağmur ciselemeye başlamıştı. Yağmur yağdikca rahatlamaya başlıyorum. Yağmur hizlanmaya basladikca koşmaya basliyordum ve bağırmaya başladım " lanet olsun neden ben ,neden benim annem , neden benim hayatım bu kadar kötü olmak zorunda" gözyaşlarım in aktiğini hissetigimde daha da bağırmaya başladım " neden benim annem babama aşık değil, neden onu sevmiyor ve aldatiyor" daha çok ağlamaya başladım ve sokağın ortasında yere çöktüm bu sefer sokağı inletircesine bağırmaya başladım " lanet olsun neden doğacak kardeşim babamdan değil de annemin bizi aldattığı sevgilsinden" artık kendimi hissetmiyordum yagmur hızlanmiş ve beni üsütmeye başlamıştı .sokakta ayak tikirtilari hissetigimde başımı kaldırdım ve etrafima bakindim. Bulunduğum sokağın hemen çaprazdan tarafa olan banka oturmuş yakışıklı bir adam beni izliyordu . O an içimde bir korku oluşmuştu. Bana bir şey ihtimali vardı veya hicbirsey yapmadan bana yardım etme ihtimali de vardı. Adamın yüzünü inceledim en çok 20 gibi görünüyordu ama kaslı ve vücudu gelişmiş bir yapıya sahipti , daha dikkatli baktığımda çok güzel bir yüzü vardı şekilli bir burnu çok sık bir şekilde olmayan sakallariyla harika bir görüntü oluşturuyordu. "Adın ne? " sorduğu soru beni sasirtmisti. Bunu neden yaptım bilmiyorum ama bir anda "KATRE" dedim "peki kaç yasindasin sen?" Hala anlamadigim bir şekilde yanitliyordum onun yüzüne tutulmuş gibiydim "17 yaşındayım " dedim. "Peki dünyadaki herkesten çok acı çektiğini dusunuyormusn?" Bir an tereddüt ettim gerçekten herkesten büyük bir acımı cekiyordum, kuşku içinde "evet" Diye cevapladım. "Peki ozaman anlasalim gerçekten bu dünya daki en büyük acıyı sen mi çektin yoksa başkaları da varmı?" Ve tekrar konuşmaya başladı " cumartesi günü saat ogleden sonra 2 gibi 'Yeşil parka' gel sana acıyı sadece sen değilde başkaları da çekiyor mu çekmiyor mu gostereyim " o an kararsız kalmıştım ama içimden birseyler bana 'git' diyordu."Peki cumartesi ogleden sonra 2 gibi'yesil park' ta olurum " dedim. Ayağa kalkıp adama döndüm ve bu sefer ben " Kaç yasindasin ?" Diye sordum "18 yaşındayım " dediğinde sasirtmistim. "Peki Adın ne?" Ayağa kalktı ve bana doğru bir kaç adım attı ama sonra arkasına döndü ve omzunda bana bakarak "ARAT " dedi.
TEKRAR GÖRÜŞMEK ÜZERE

ELİF NUR ÖGE