(Ivan and Cylide on the Picture--->)
Kung kayo tatanungin, Sino ang gusto nyong Maka-Date?
Leave your Comment! :))
*****
Rhiane's POV
"KINAMUMUHIAN KO SI CYLIDE KAYA PATI SI RHIANE NADADAMAY!"
"KINAMUMUHIAN KO SI CYLIDE KAYA PATI SI RHIANE NADADAMAY!"
"KINAMUMUHIAN KO SI CYLIDE KAYA PATI SI RHIANE NADADAMAY!"
"KINAMUMUHIAN KO SI CYLIDE KAYA PATI SI RHIANE NADADAMAY!"
"KINAMUMUHIAN KO SI CYLIDE KAYA PATI SI RHIANE NADADAMAY!"
Paulit-ulit na umeecho sa isipan ko yan. Hindi mawala sa isipan ko na nagagalit sya sakin.. Ang sakit na.. Nasasaktan na ako..
Tumakbo lang ako ng tumakbo. Wala akong paki kung may bangga man ako. Gusto ko lang takasan ang sakit na nararamdaman ko ngayon.
Walang tigil sa kakatulo nang mga luha ko. Pilit kong pigilan pero sadya talagang ayaw nilang papigil. May mga maliliit na hikbi din ako pinapakawalan, Hindi ko alam kung kelan titigil ang mga pesteng mga luhang 'to.
Naiinis ako bakit kasi ang hina-hina ko? Bakit hindi ako marunong maging malakas sa mga gantong sitwasyon?
Siguro nung nag pasabog si Lord nang Katapangan, Tulog ako nun kaya hindi ako naka salo kahit kalahati man lang...
Napatigil ako sa kakatakbo at nakita ko na lang ang sarili ko na nasa Parking lot na pala ako. Ang layo nang tinakbo ko pero bakit parang hindi ako napagod? Siguro manhid na ako.. Wala na akong nararamdaman.. Pero bakit nasasaktan ako?
Nagagalit ako sa sarili ko, Bakit kasi ang tanga ko? Bakit hindi ko na lang sinunod ang sinabi ni Mica sakin noon na layuan ko si Cylide? Siguro kung sinunod ko yun.. Hindi magiging ganto ang sitwasyon. At sana hindi nagagalit sakin ang taong tinuring akong isang kaybigan at Pinahalagahan ako. Sana pala inawasan ko na sya..
Ang hina ko talaga pag ganitong sitwasyon, Ayoko na kasing maranasan yung pakiramdamn na 'Mag-isa' at 'Maiwan' Ayoko na yung karanasan yung ginawa sakin nila Mommy at Daddy na iwan na lang ako basta-basta. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit nila ako iniwanan. Ramdam ko na parang may nang yari sa Nakaraan ko na napakasakit kaya't ayoko na nararamdaman ko ang ganitong Pakiramdam.
Nang hihina ang mga tuhod ko. Marahil pagod na sa kakatakbo. Gusto ko nang maupo at mag pahinga pero.. Gusto ko sa bahay.. Gusto kong umuwi na lang.. Ayoko na dito...
Sinubsob ko ang mukha ko sa palad at nag pakawala nang maliit na hikbi. Ayoko na... Gusto ko nang mag pahinga.
Hindi ko maintindihan kung bakit sya nagagalit sakin? Bakit hindi nya ako hayaang mag paliwanag? Bakit ayaw nya akong pakinggan? Anong ibig nyang sabihin? Kinakamuhian nya din ba ako? Napaka sakit isipin na may importanteng tao na naman sa buhay ko na iiwan ako...
Napaiyak na naman ako sa mga naiisip ko.
Tatakbo na sana ako kaso may humawak sa braso ko at ipaharap sakanya. Nagulat ako nung una pero nung naramdaman kong hinawakan nya ang likod ng ulo ko at inilapit sa dibdib nya. Naramdaman ko ding ang kamay nya sa likod ko na pababa at pataas na para bang pinapatahan nya ako.
Pinikit ko ang mata ko na madiin para pigilan ang luhang nag babadyang tutulo na naman pero nung nag salita sya, Hindi ko na talaga na pigilan na hindi umiyak. "Sssh. Stop Crying.. Please.. I'm here.. I'm here now. Stop Crying." Maamong sambit nya sakin kaya patuloy na tumutulo ang mga luha ko at hindi ko na mapigilan na hindi himikbi na malakas. "Stop crying please.. I'll Promise to you, I swear. Everything will be fine. Please Crying Rhiane.. Please.." Sabi nya sakin ulit kaya napatango na lang ako pero hindi ko pa din maiwasan na umiyak.
YOU ARE READING
Let Her Go
Teen Fiction♫ You only need the light when it’s burning low Only miss the sun when it starts to snow Only know you love her when you LET HER GO ♫ "When I'm alone, I think. When I think, I remember. When I remember, I feel pain. When I feel pain, I cry. ...
