7

36.9K 906 34

ni grysorange

ni grysorange

Thank you all sa paghihintay. Regular updates to follow. Promise totoo na. HAHAHAHA!

CHAPTER 7

I was bothered the whole day yesterday. Masyado kong iniisip ang nangyari. Nakakainis nga eh. Ayokong isipin pero naiisip ko ng kusa. Ano naman ngayon kung narinig ni Felix na sinabi kong hindi ko siya gusto? Totoo naman eh, at kung sakaling hindi totoo, pipilitin kong maging totoo.

While I was doing my homework and catching up wih the lessons I missed the other day, Scarlet and Audrey went to my house last night. Sinubukan nila akong lambingin by bribing me with my favorite cake but still, I sending them out of my house. I was so pissed at them that I didn't want to see them last night. Wala na kasi silang ibang ginawa kung hindi ang pilitin ako na sabihin na gusto ko si Felix.

Speaking of Felix, kahapon ko pa siya iniiwasan at sobrang pasasalamat ko lang dahil hanggang ngayon ay hindi ko pa siya nakakasalubong. Sobrang pagiiwas na ang ginagawa ko to the point na halos hindi na ako lumabas ng room. People started to notice my actions, hindi kasi sila sanay. At isa pa, inaasahan nila na lagi akong magpapapansin kay Marcus.

Nakakapanibago sa pakiramdam kapag naalala ko si Marcus o kaya kahit man lang kapag nababanggit ang pangalan niya. Hindi na kusa ang pagkaramdam ko ng kung anong kuryente kahit sa pangalan pa lang niya. Mahirap aminin sa sarili ko pero alam kong nawawala na ang pagkagusto ko sa kanya. Pinipilit ko na lang ang sarili ko at iyon ang kinakatakot ko ngayon.

If I already don't like him, then sino na? And why am I too scared to admit?

"What's wrong with you?" tanong ng pamilyar na boses sa tabi ko.

I rolled my eyes at him. "Pwede ba, Theo, wala ako sa mood,"

"Wow! Ako na nga ang concern at magdodonate sana ng tulong, ako pa sinungitan?" tila ba nanloloko nitong tanong.

"Shut up, Theo. I don't need your--" saglit akong natigilan nang may naisip ako. Right! Si Theo! I can use him! "Oh hell! You're what I need!" tila ba nanalo sa lotto kong tili sabay yakap sa kanya.

"Whoa! Hey, take it easy!" aniya na halatang nagulat.

"My god! I can't believe I'll say this but you are my blessing in disguise!"

"Baby, I know na blessing ako sa lahat ng babae, you don't have to remind me," ngisi niyang sagot kaya agad ko siyang tinulak papalayo. "Oh? Tapos ngayon tinutulak mo ako? C'mon babe, wag ka na mahiya. You just admitted that you're into me,"

"Feeling!" sigaw ko rito. "That's not what I meant!"

"Pakipot! Eh ano?"

"I need you to get Marcus. I will use you para mapalapit ako sa kanya. From now on, you are my boyfriend,"

And that's when the chaos started.