Όταν είμαι αναστατωμένη, συμμαζεύω το σπίτι. Καθαρίζω τα πάντα. Ούτε για αστείο. Αλλά κάθε φορά κλαίω. Και τώρα παραπάνω από τις άλλες φορές. Γιατί έτσι κάνουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι. Έτσι όπως τα λες, μπράβο.
You've gotta help me, I'm losing my mind
Keep getting the feeling you wanna leave this all behind
Thought we were going strong
I thought we were holding on
Aren't we?
-History, oNe DIreCtION ΤΙ ΛΕΣ ΤΏΡΑ!
"Ναι;"
"Έλα Ιζαμπέλ. Τι κάνεις;"
"Καλά μια χαρά, εσύ;", κράτησα τον λυγμό μου για να μην τον ακούσει και ευτυχώς τα κατάφερα.
"Και εγώ Καλά. Έχεις να κάνεις κάτι;"
"Αυτή την στιγμή όχι."
"Γίνεται να έρθω από το σπίτι σου; Θέλω να μιλήσουμε."
"Ναι φυσικά."
"Ωραία σε πέντε λεπτά θα είμαι εκεί"
Τα έχει μάθει όλα. Σίγουρα. Και τώρα θα έρθει.
Και θα με μαλώσει.
Και θα μου φωνάζει.
Και θα έχει και δίκαιο γιατί δεν θα της έχω πει τίποτα!
"Άνελιζ!"
"Άστα αυτά. Τα έμαθα όλα. Πες τα μου όμως από την αρχή."
"Δεν έχω και άλλη επιλογή έτσι...", της είπα και άρχισα να της διηγούμαι όλη την ιστορία.
"Ιζαμπέλ, γιατί τον φίλησες;"
"Μου ήρθε αυθόρμητα. Τώρα που το σκέφτομαι αηδιάζω. Εκείνη τη στιγμή όμως, ήταν τέλεια. Αλλά δεν ξεχνάω και τι σου έκανε."
"Τώρα όμως που έμαθα την ιστορία, δεν είναι τόσο κακός. Και τώρα μου φαίνεται λογικό. Γιατί έτσι ξαφνικά χωρίς να του κάνω κάτι να με κλειδώσει στην αποθήκη του γείτονα σας, δεν στέκει. Και είμαι σίγουρος πως σε οποιονδήποτε θα το έκανε. Εσύ όμως δεν απάντησες στην ερώτηση μου. Τι νιώθεις για εκείνον;"
"Νιώθω...Νιώθω πολλά πράγματα μαζί. Τρελαίνομαι όταν είναι κοντά μου, χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου αλλά δεν σταματώ να είμαι θυμωμένη. Εσύ είσαι πάνω απ'όλα."
"Κακώς. Αυτός με το δίκαιο του σου έκρυβε τα αισθήματα του και αυτό για εμένα, ας το αφήσουμε. Ξέρω σε πείραξε αλλά πέρασε! Ανήκει στο παρελθόν."
"Χαίρομαι που έχω μια κολλητή σαν εσένα. Δεν ξέρω τι θα κάνω αν σε χάσω."
"Ούτε εγώ. Λοιπόν τι λες να κάνουμε; Κυριακή απόγευμα, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά."
"Τι Λες; Πάμε να παίξουμε τένις;"
"Ναι! Έχουμε πάρα πολύ καιρό να παίξουμε!"
"Ωραία πάω να ετοιμαστώ. Θα βάλω την φούστα. Έχει καλό καιρό!"
"Πάλι καλά που ήρθα με τις φόρμες!"
"Ναι γιατί εγώ δεν θα σου έδινα..."
"Αυτό είναι άλλο θέμα!"
Ανέβηκα γρήγορα τις σκάλες, φόρεσα την στολή μου, πήρα την ρακέτα και την τσάντα μου και ήμουν έτοιμη.
Μπήκαμε στο κάμπριό μου και ανοίξαμε το CD player. Άρχισε να παιζει το What Do You Mean. Το λατρεύουμε και οι δύο αυτό το τραγούδι. Άνοιξα τέρμα την φωνή και πάτησα απότομα το γκάζι.
Μετά από ένα τέταρτο φτάσαμε στα γήπεδα του τένις. Αρχίσαμε να παίζουμε και πάω να κάνω εγώ σερβίς. H Άνελιζ σε θέση ετοιμότητας και εγώ πετάω ψηλά την μπάλα. Ένα καταπληκτικό σέρβις βγήκε out εξαιτίας ενός Στέφαν. Μάλιστα... Άχου συμφοράααα.
