Chapter XV (Part II)

119 8 0
                                    

"Truth is like the sun.. You can shut it out for a time, but it ain't going away."

-Anonymous





*






Napaka bilis ng mga pangyayari. Time is really a bitch sometimes, kung kailan kailangan na kailangan mo ang tulong nito, saka naman ito hindi makikisama. Napangiwi na lamang siya sa mga nagaganap. Never in her wildest dream, she would knew that this might happen. At sadyang biglaan talaga ito, dinaig pa sa bilis ang pag palit ng segundo ng bawat oras.

One moment, she was just eager to drink milk, to be able to sleep.. Then, one moment, she just stopped from doing so.

Nakita niya kasi ang dalawang matalik na magkaibigan, habang may seryosong pinag uusapan sa kusina. She didn't want to eavesdrop, but what can she possibly do?




One hour earlier..


"What if there really is a different reason why she left you?" Awtomatiko ang pag hinto ng kanyang mga paa sa tanong na narinig sa loob ng silid na dapat ay pupuntahan niya. Sumilip siya at nakita ang seryosong mukha ni Kirio habang nakaharap sa isang tao na nakatalikod naman sa kanya.

Hindi niya na kailangan pang makita ang mukha ng kaharap nitong nakatalikod na tao, dahil tindig at likod pa lamang nito ay kilalang kilala na niya kung sino ito.

"Dre.." She whispered to herself. Mabuti na lamang at nasa may pinto lamang siya kaya hindi sya nakikita ng mga ito.

"No. There isn't." His voice was full of conviction at what he said. "Why would you think that?" There was a hint of curiosity in that, but it was replaced by a more firm answer. "It's not.. possible." A moment of hesitation passed in his tone, but it didn't reach the end of his words. Hindi niya man kita ang ekspresyon sa mukha nito, ay alam niyang nakakunot ang noo nito at seryoso.

"She left me for that douche! That's it."

Hindi na siya nag dalawang isip pang humakbang, umalis, at bumalik na lamang sa kanilang silid. Hearing his words made her chest constrict. Sa tinig pa lamang kasi nito, ay ramdam na niya ang panggigigil at galit doon.

Nawala na din ang pagnanais niyang makatulog dahil doon. Subalit, bago pa man siya makalayo sa lugar na iyon ay narinig niya pa ang sagot ni Kirio, na nag pakabog sa kanyang dibdib. "If you say so.."

"But we'd be idiots to ignore all these facts." Napasinghap siya bago tuluyang umalis ng may pag mamadali.

How can be Kirio so mysterious, and observant all the time? Noon pa lang, ito na ang may pinaka matalinong pag huhusga sa buong magbabarkada. And he was always the one who easily solved any puzzle. Hindi niya maiwasang mapaisip. But how did he--? Did she do anything wrong? Anything that triggered his suspicion? She can't help but feel nervous! Will she be caught?




One hour later..

My Nerdy GuyWhere stories live. Discover now