Denize bakan evler gibiydim seninle.
Perdelerimi havalandıran o tatlı meltem, denizin kokusunu getirirdi usul usul.
İçime çeker, çeker...
Sarhoş olurdum o kokuyla..
Sanki denize kıyım olmasa,
O kokuyu içime çekmesem yaşayamayacakmışım gibi gelirdi.
O masmavi su birikintisine bakmasam
Gözlerim sanki bir daha böylesine bir güzelliği göremeyecekmiş gibiydi.
Akşam olur,
gün batar, kızıllık dans ederdi ufukta.
Cezbolur,
Bakar, bakar..
Doyamazdım..
Denize bakan evler gibiydim seninle.
Deniz kurudu, perdelerim havalanmadı bir daha.
O kokuyu çekemedim sarhoş olurcasına.
Gözlerim göremedi öylesine bir güzelliği.
Gün batmadı, kızıllık dans etmedi ufukta.
Ben cezbolmadım bir daha doya doya.
Denize bakan evler gibiydim seninle.
Umudum o denizdi.
Huzurum o mavilikti.
Şimdi ne umudum ne de huzurum var..
09.01.2021
YOU ARE READING
SAKALLARI ŞİİR KOKAN ADAM (Düzenleniyor) #Wattys2016
PoetrySenin sakalların şiir kokardı adam.Şimdi neden ayrılık kokuyor? Hiçbir şekilde kopyalanamaz!Şiirler izinsiz alındığı takdirde yasal işlem başlatılacaktır!
