Öyle bir gittin ki...
Geceyle gündüz karıştı bende.
Balkonumdaki menekşeler gülmez oldu baharda.
Ayrılığın çığlıkları yankılanır oldu baş ucumda.
Titrek nefeslerimde yaşam belirtisi arar oldum.
Şimdi satır aralarına sakladığım kokun yetmiyor kalemime ışık olmaya.
Koşuyorum ölüm dağlarının yamaçlarına.
Özgürlüğün özgürlüğümü kısıtladı.
Şehrin tenha sokaklarında mendil sattım.
Sana rastlarım umuduyla...
Siyahın içinde renk cümbüşüne bulandı minik ellerim.
Ses tellerimin notaları eksildi senden sonra.
Konuşmaz oldu içimdeki ses.
Oyalanır oldum sessizliğin sessiz harfleriyle...
Aklıma geldin de yanıma gelmedin.
Gönlüme girdiğin günün sabahı yataklara düştü ruhum.
Üşütmüşüm sol tarafımdaki seni.
Bir tas çorba yapmadı şu dört duvar.
Gözlerimin içine batmış ayrılık şarkısının sözleri.
Gözyaşı dökmek yerine kan ağlamış göz bebeklerim.
Sen öyle bir gittin ki...
Bittim..
Şiirlerimi susturdum gittiğinin akşamına.
İçimdeki çocuğu susturduğum gibi...
Öyle bir gittin ki şairliğimden utandım şiir kokan adam.
Öyle bir gittin ki bir hoşça kala sığdırdın bizi kalbime sığdıramadığım.
Öyle bir gittin ki ölüm sebebim oldun...
YOU ARE READING
SAKALLARI ŞİİR KOKAN ADAM (Düzenleniyor) #Wattys2016
PoetrySenin sakalların şiir kokardı adam.Şimdi neden ayrılık kokuyor? Hiçbir şekilde kopyalanamaz!Şiirler izinsiz alındığı takdirde yasal işlem başlatılacaktır!