SAKALLARI ŞİİR KOKAN ADAM (Düzenleniyor) #Wattys2016

Küçük Adam

Dipsiz bir kuyu gibiydin.

Ruhuna dokundukça sakallarında güller yeşeriyordu.

İçinde beş yaşında bir çocuk vardı büyümek nedir bilmeyen.

Gözlerinin yeşilinde kır çiçekleriyle uçurtma uçuruyorsun her daim.

Sevinç çığlıkların kulaklarıma şiir olup okunuyor.

Ah be benim küçük adamım.

Bu yüzden mi dertli dertli iç çekiyorsun çocuk parklarını görünce?

Meğer ne fırtınalara ev sahipliği yapıyormuş kalbin.

Kalbi büyük ruhu küçük adamım.

Beraber oynayalım saat mutluluğu beş geçe.

Oyun arkadaşı olalım.

İlerde de hayat arkadaşı oluruz...