Huzur Bahçesi

615 60 1
                                    

Acının kucağında büyümüştü kadın.Hüzün bahçelerinde koşup huzur ağaçlarından mutluluk çalmıştı.Gözyaşı her daim dostu olmuştu.Bir gün huzur bahçesinde açabilecek en güzel çiçeği,aşkı gördü.Her karanlıktan kaçışında onu görmeye geldi.Uzaktan izliyordu.Dokunamıyor,koklayamıyordu.Sadece uzaktan bakmakla yetiniyordu.Bir gece ansızın kopardı o çiçeği.Kıskanmıştı.Onun olmasını istedi.Lakin çiçek solmuştu.O an anladı kadın,o çiçek huzur bahçesine aitti.Binlerce laneti art arda sıralarken elleriyle toprağa verdi solan çiçeği...

SAKALLARI ŞİİR KOKAN ADAM (Düzenleniyor) #Wattys2016Where stories live. Discover now