Dileğini Fısılda

D.F Bölüm 5.

Eylem'den...

Kulaklığımı takıp kafamı cama yasladım

Bu sahaf niye bu kadar uzak ki?

Otobüsten inip yürüycektim bir de. Bu sağnak yağmurlu havada.

Fazla şanssız bir günümdeyim. Evden çıkarken güllük gülistanlık hava otobüse binmek için beklerken sağanak yağmura dönmüştü.

Sadece kısa kollu ve tişört giymiştim ama bu kitapçıya gitmeme kesinlikle engel değil.

×××××

Arabadan inip kulaklığımı kulağıma bastırdım ve müziğin ritmi ile sağanak yağmurda ilerlemeye başladım.

Genelde normal kitapçıdan kitap  almıyorum. 2.el kitapçılar daha uygun ve daha iyi oluyor.

Telefonumu ve kulaklığı cebime sokup kitapçıya girdim. "Oooo Eylem kızım, uğramıyorsun bu aralar buraya?" gülerek kitaplara bakına bakına cevap verdim. "Sınavlarım falan vardı uzak olduğu için uğrayamadım."

"Tamam tamam." elime bir kitap alıp incelemeye başladım. "Güzel kitap tavsiye ederim." sesin geldiği tarafa baktığımda benden hallice uzun olan çocuk bana sırıtıyordu.

"Affedersin?"

"Kitap diyorum. Çok güzel." kafamı olumlu anlamda sallayıp kitabı elimde daha sıkı tuttum ve diğer kitapları incelemeye başladım.

"Ne tür kitaplar okursun? Önerebilirim." derin bir nefes aldım. "Gerek yok."

"Bunu okudun mu?" sinirle bir anda arkamı döndüğümde sert göğsüne çarptım.

Ah kafam.

"Gerek olmadığını söyledim dimi?" kafasını aşağı eğip bana baktı ve tekrar gülümsedi. "Evet bende sana başka bir kitap daha önerdim." bir kaç adım geri çıktığımda sırtım kitaplığa dayandı.

"Ah hadi ama. İyilik yapıyorum seni yemiycem merak etme."

Yiyebilirsin sorun yok eheheh

Uzattığı kitabı yavaşça elime alıp inceledim. "Okudum."

"Yalan söylüyorsun." alayl"a güldüm. "Işim gucum yok sana yalan mı söyleyeceğim?"

"İşi gücü olmayanlar bana yalan söylemek yerine direk altıma giriyor ama sen bilirsin." yüzümü ekşittim.

Ne iğrençsin sen ya?

Sertçe omzundan ittirip kitaplık ve onun arasından çıktım. "Gerizekalı." başka raflara ilerlerken bileğimden tuttuğunda tek kaşımı kaldırıp ona döndüm. "Ne?"

"Ben Poyraz."

"Eee?" gülümsedi. "Bak az önce dediğimi ben demedim. Tanımadığın çocuk dedi. Şimdi tanıyorsun o sözü ben söylemedim sayıyoruz."

Saçmalamasına karşın gülmemek için yanağımı ısırdım. "İzin ver alacağın kitaplar benden olsun." kaşlarımı çattım. "Param var."

"Yok demedim ki." bir süre daha gözlerine baktıktan sonra arkamı dönüp kitaplara bakmaya devam ettim.  Aşık olma derecesinde sevdiğim kitabı hevesle elime aldım.

Hep o mu önericek?

"Bunu okudun mu?" bir süre mutlu, musmutlu yüzüme bakıp elimdeki kitabı aldı ve arkasını okumaya başladı.

"Güzele benziyor."

Çünkü ben seçtim.

Yanına geçip elinde tuttuğu kitabı bende tuttum ve sayfalarını karıştırmaya başladım. Bulduğum yan karakterin isminin  altına parmağımla dokundum. "Bak bu yan karakterin hayatını anlatan kitap da var. Çok iyi bir karakter ama niye yan karakter olduysa. Bu kitabı da ben bıraktım buraya yan kitabını bıraktım mı hatırlamıyorum"

"Hala adını söylemedin."

"Heh şurda olmalı."

"Adını söylemyecek misin?" uzanmaya çalıştım. "Alamıyorum yardım eder misin?"

"Tabiki."duraksadı. "Eylem."

Saygı çerçevesinde olan her yoruma açığım.

Sizleri seviyorum 💕