Why are you so perfect? ▪Voltooid▪

31.0 ✔

Ik knipper een keer met mijn ogen en laat dan een korte zucht voordat ik begin met praten.

'Ja is goed, kom er maar bij.'

Ik volg Nils zijn bewegingen en zie hoe dat hij tegenover mij komt te zitten. Stiekem wil ik misschien toch liever alleen zitten, het is niet dat ik Nils haat of zoiets. Maar toch is hij degene die de weddenschap aan Rein voorstelde.

Nils moet aan de frons op mijn voorhoofd gezien hebben dat ik ergens over aan het nadenken was, aangezien dat hij me doordringend aankijkt.

'Wat is er?' Vraagt hij dan toch na een poosje mij hebben aangestaard.

'Niet veel, zoals gewoonlijk.' Antwoord ik terwijl ij mijn hoofd langzaam laat zakken.

'Rein heeft het verteld hé?' Meteen schiet mijn hoofd terug omhoog en ben ik degen die hen doordringend aankijkt, hopend dat die misschien nog meer zal gaan zeggen.

'Ja dus.. Kijk Melanie, het spijt me echt alleen ik dacht er gewoon niet zo goed bij na en dit valt eigenlijk niet goed te praten. Dit is gewoon een klote streek en dat weet ik ook wel. Maar daar kwam ik wel iets te laat achter. Als je me nu gaat negeren begrijp ik je, maar ik zou het wel jammer vinden.' Een kleine glimlach vormt zich onbewust op mijn gezicht als hij klaar is met praten. Gewoon omdat hij altijd met zoveel spijt en zo lief zijn excuses aanbied.

'Het is al goed, echt waar. Ik zal je toch nog vaak genoeg zien en dan kan ik je niet blijven negeren.' Nils knikt begrijpend, en dan verschijnt er op zijn gezicht ook een kleine glimlach. Maar als snel word zijn glimlach ingeruild door een schokkende blik. Ik draai mezelf om en volg zijn blik richting de ingang van de school. Ik kijk even van links naar rechts en heb dan waarschijnlijk gevonden waar Nils naar kijkt.

Rein.

Ik blijf hem aanstaren en niet veel later heeft hij mij ook gezien. Vanaf een afstand zie ik al dat hij een verwarde blik op zijn gezicht heeft staan en na mate hoe dichter hij bij onze tafel komt, hoe beter ik zijn gezicht zie. Als hij er bijna is, heeft hij Nils ook opgemerkt en zwaait dan even kort naar hem voordat hij zijn mond open trekt om iets te zeggen.

'Hebben we geen les?' Vraagt hij dan terwijl hij ons vragend aankijkt.

Ik kijk naar Nils en zie hoe dat hij zijn hoofd schud.

'Eerste uur uitval.' Antwoord ik dan als ik weer naar Rein kijk.

Ik zie hoe Rein zijn hoofd naar Nils richt en weer zijn mond opent om iets te zeggen.

'En dat meld Emma niet tegen jou? Want zij is nog wel thuis neem ik aan, aangezien ik haar niet niet zie.' Zegt Rein verbaasd.

'Ze praat niet meer tegen me sinds gisteravond dus nee dat meld ze niet.'

Jullie denken nu misschien, waarom zetten ze een tweeling bij elkaar in de klas. Nou dat zal ik eens even uitleggen. Nils zit eigenlijk in een andere klas behalve op dinsdag eerste uur, vandaag dus, want dan hebben we een keuzevak. Rein zit wel bij ons in de klas, behalve als wij tekenen hebben, dan heeft Rein muziek en zit hij dus ook bij Nils.

En als je niet dacht van, waarom zetten ze een tweeling bij elkaar in de klas. Dan weet je het nu toch.

In mijn ooghoeken zie ik hoe er een schim langs mij komt te zitten. Als ik mijn gezicht draai, zie ik dat die schim Rein is. Een ongemakkelijke stilte volgt er, en geloof me, ik word er gek van.

'Kunnen we dit niet allemaal vergeten en doen alsof er niks is gebeurd? Ik heb jullie vergeven en that's it. Dus deal?' De woorden verlaten mijn mond zonder dat ik echt goed heb nagedacht wat ik eigenlijk heb gezegd.

Uiteindelijk is Nils de eerste die antwoord geeft op mijn vraag waarvan ik dacht dat ze hem zouden gaan negeren.

'Deal.' Ik glimlach kort naar hem, en richt dan mijn blik op Rein. Ik zie hoe hij een hoofdbeweging maakt wat op een knikje lijkt, waarvan ik er vanuit ga dat hij met Nils instemt. En als dat niet zo is dan heeft hij pech.

'Dus.. iemand iets beleefd?' Probeer ik een gesprek op te starten. Ik ben dan ook blij als Nils verteld over dat hij volgende week zaterdag naar een festival gaat en nog wat andere dingen.

Als we een heel gesprek hebben gehad over koetjes en kalfjes, gaat dan toch de bel die aangeeft dan ons tweede lesuur begint. Rein en ik zwaaien even kort naar Nils voordat we met z'n tweeën aanlopen naar ons lokaal toe.

Ik ben in het lokaal en zit net op mijn plaats en niet veel later komt Emma langs mij zitten.

'En hoe was het in de aula?' Met een geïrriteerde blik kijk ik Emma aan en zie dat ze met moeite haar lach in houd. Nu ik net wil antwoorden, word ik onderbroken door onze leraar.

'Zo dames en heren, ga allemaal even rustig zitten dan heb ik wat nieuws voor jullie.'

'Sowieso gaat hij vertellen dat die zwanger is, ik bedoel kijk die buik.' Fluistert Emma zachtjes in mijn oor. Of in ieder geval denkt ze dat ze het zacht zegt. 'Ja hij is zeker zwanger van jou.' Antwoord Amy dan meteen die voor ons zit. Ik kan met moeite mijn lach inhouden als ik Amy aankijk.

'Nahh, doe het liever nog een keer met Owen.' Amy's blik gaat van Emma naar mij, en weer terug naar Emma. Ze doet haar mond open om iets te zeggen, maar word onderbroken door een luide stem.

'Emma, wil je het met de klas delen?' Ik kijk omhoog en zie dat meneer Gans Emma met een waarschuwende blik aankijkt.

'Ja Emma, wil je het met de klas delen?' Fluister ik terug in haar oor. Onder de tafel trapt ze een keer op mijn tenen voordat ze antwoord geeft op onze leraar.

'Sorry meneer, dit hoef ik niet perse met de klas te bespreken.' Zegt ze zo beleefd mogelijk. Meneer Gans kijkt Emma en nog een keer aan, en gaat dan verder met zijn les.

'Goed, zoals ik al zei had ik wat nieuws te melden. Er komt trouwens een project aan die je een twee- of drietallen moet maken voor proefwerkpunt. En om jullie de energie te besparen, heb ik de groepjes al gemaakt.'

Meteen begint iedereen te protesteren, en ik kijk maar wat rond ik de klas om te zien of er ook normale kinderen inzitten zodat ik veel hoop heb dat ik met een normaal iemand aan het project moet werken.