sehun luhan လက္ကိုဆြဲျပီးေခါင္မိုးအထပ္မွဆင္းလာလိုက္သည္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္စုပ္ကိုင္ျပီးေတာ့ေပါ့ sehun သူ႔ခ်စ္ရသူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငိုထားေသာအရွိန္ေၾကာင့္နွာတရႈံ႔ရႈံ႔နဲ႔ နွာဖ်ားေလးကရဲေနသည္ အသည္းယားလိုက္တာေနာ္ ေျပာေတာ့ samnamja တဲ႔ ခိခ္
luhan sehun ရယ္လိုက္ေသာေၾကာင့္မ်က္လံုးျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးနဲ႔ၾကည့္ေနသည္
lu ဘာျဖစ္လို႔လဲမသိ company ကန္တင္းမွာပဲ စားမယ္တဲ႔ အဲ႔ေကာင္ေလးေၾကာင့္အထူးအဆန္းေတြကိုျဖစ္လို႔ company CEO က ကန္တင္းမွာလာစားတယ္တဲ႔ဝန္ထမ္းေတြကက်ေနာဝင္လာေတာ့ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္သြားတယ္ LU ကေတာ့ျပံဳးစိစိနဲ႔ က်ေနာကစည္းကမ္းၾကီးတဲ႔သူတစ္ေယာက္ ဝန္ထမ္းေတြဆိုက်ေနာ့ကိုရဲရဲၾကည့္ရဲတာမဟုတ္ဘူး အဲ႔လိုလူကို ကန္တင္းေခၚလာတယ္ေလ
sehun's prov
က်ေနာတစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ တန္းမစီပါဘူးဗ်ာ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔မွပဲ hk ခ်စ္ေတာ့လည္းအလိုလ္ုက္ရတာေပါ့ဗ်ာ က်ေနာ့ကို ေၾကာက္လို႔နဲ႔တူပါတယ္ က်ေနာကိုအရင္ဆံုးေပးတယ္ က်ေနာလည္း ခက္တည္တည္ပဲ ထမင္းဗန္းကိုယူလာျပီး lu ေရွ့ကိုခ်ေပးလိုက္တယ္ က်ေနာထမင္းဗန္းခ်ေပးေတာ့ စားေနလိုက္တာ ေခါင္းေတာင္မေဖာ္ေတာ့ဘူး က်ေနာလည္း က်ေနာ့ဗန္းယူျပီးစားေနလိုက္တယ္
" ဒီမွာ!!!!"
luhan ေအာ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ sehun ေမာ့ၾကည့္လိုကိသည္
" ခင္ဗ်ားဘယ္လိုစားေနတာလဲ တုိ႔စိတုိ႔စိနဲ႔ အရသာမရွိလို႔လား.?!"
" မဟုတ္ပါဘူး ဒီအတိုင္းဗုိက္မဆာလို႔"
" ခင္ဗ်ားမစားေတာ့ရင္ သြားမယ္ေလ!"
" ေအာ္ အင္း "
sehun သူ႔ေရွ့မွခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔သြားေနတဲ႔ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္းျပံဳးလိုက္သည္
sehun luhan ကိုသူ႔ရုံးခန္းထဲကိုေခၚလာလိုက္သည္
" lu ဒီမွာပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနေနာ္ ကိုယ္ အစည္းအေဝးရွိလို႔ ကိုယ္ျပန္ပို႔ေပးမယ္ "
luhan ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္သည္
After three hours later;
sehun ရုံးခန္းထဲကို အေျပးလာခဲ့ရသည္ product အသစ္ထုတ္ဖို႔ေဆြးေႏြးတာ သံုးနာရီေလာက္ၾကာသြားသည္ အဲ႔ေကာင္ေလးစိတ္ဆိုးသြားမလားဆိုတဲ႔ စိတ္သာစိုးမုိးးေနသည္ သူရုံးခန္းထဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာေခြေခြေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ luhan
sehun lahan ေဘးမွာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ထိုင္လုိက္ျပီးluhan နဖူးေရွ့မွာက်ေနတဲ႔ ဆံပင္ေလးေတြကိုသပ္ေပးလိုက္သည္
luhan ကိုအေပၚရုံျခံဳေပးလိုကိျပီး အလုပ္လုပ္ေနလိုက္သည္
" အားးးးးးး"
luhan အလန္႔တၾကားနုိးလာသည္ sehun luhan ဆီကိုကမန္းကတန္းထသြားသည္
" lu! lu! ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ"
တစ္ကိုယ္လံုးေခြ်းေတြခ်ည္းပဲ luhan sehun ရင္ခြင္ထဲဝင္ျပီး ငိုေနသည္ ပါးစပ္ကလည္း
" က်ေနာေၾကာက္ပါျပီ က်ေနာ့ကိုမထားခဲ႔ပါနဲ႔ေနာ္"
"lu? lu သတိထားအံုးေလ ကိုယ္ရွိတယ္ေလ မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ "
luhan ငိုေနသည္မွာရႈိက္သံေတာင္ပါသည္ ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္ lu ရယ္
" sehun က်ေနာအိမ္ျပန္ခ်င္ျပီ"
luhan sehun ကို ရင္ခြင္ထဲမွေမာ့ၾကည့္လိုက္ျပီး ေျပာလိုက္သည္
" inn ျပန္မယ္ေလ ေနာ္ ! "
ေခါင္းေလးသပ္ေပးရင္းေျပာလိုက္သည္
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ luhan ကိုအခန္းထဲမွာလွဲေစျပီး ထဖို႔ျပင္လိုက္ေဆာ့ လက္ကိုဆြဲထားျခင္းခံလိုက္ရသည္
" sehun က်ေနာနဲ႔အိပ္ေပးပါလားဟင္ "
"0-0."
sehun ရင္ထဲမွာေတာ့မီးရႈးမီးပန္းေတြေဖာက္ေတြေလရဲ႔
sehun lahan ေဘးမွာဝင္အိပ္လိုက္သည္ ခါးနားမွေပြ႔ဖက္ျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္ sehun ရင္ခြင္ထဲကိုေခါင္းေလးတိုးေဝွ႔လာသည္ sehun လည္း ဆံပင္ေလးကုိနမ္းလိုက္ျပီး
" good night my bae"
သူ႔ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးရဲ႔အသံေလးကိုၾကားလိုက္ပါရဲ႔
" Good night hun"
To be continued
တိုသြားရင္ sorry ပါ ဒီ fic ကိုဖ်က္ခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္တယ္ ဟင့္
feed back ေလးေဆြသနားပါလို႔ fri peace!!
