Chapter 2 - Meet up =_____=

195 3 0
                                    

Dave's POV

Ako nga pala si Davis Mitchels.. everybody calls me Dave but my bandmates usually call me Dabuy.. ang baho noh pero ayus lang.. Nag-iisang anak ako ng Mama at Papa ko. Businessman ang parents ko. Pero hindi ako pareho nila alam ko kung ano ang gusto ko at iyon ay music lamang.. ngunit hindi naman maiaalis na anak nila ako so binigyan nila ako ng business and that's a music store sa Libis.. May sarili na akong bahay. Sa una ayaw ni Mama pero sa pagpupumilit ko ay napapayag ko sila.

Kakalabas ko pa lang sa dressing room bitbit ang kape ko nang makita ko ang sang babae na pakalat kalat sa corridor. "Sino kaya yun? baka multo!"  sabi ko sa sarili ko. matatakutin pa naman ako pero sa di malamang kadahilanan ay sinundan ko pa rin sya.. huminto sya bigla so nilapitan ko sya nang...

Nabangga nya ko! at worst, natapunan pa ang damit ko nang kape...

"S-sorry po" sabi nya..

"Anak ng ><:$%#)@..." Napamura tuloy ako.. kita ko namang gulat na gulat sya at agad na...

"naku po! S-sorry po, sorry po talaga, sorry" tinitigan ko talaga sya nang masama habag pinupunasan nya ang damit ko ng panyo nya... "pasensya po talaga hindi  ko sinasadya nagulat kasi ako sa pusa eh..." paulit ulit nyang sabi yun sa'kin. Sa ginagawa niya nagmukha siyang ingot. Bakakatuwa to ah! Mapaglaruan nga.

"Sino ka ba? Paanong nkapasok ka dito? galit na sabi ko

"U-uhm! invited po ako dito nung drummer ng bandang.. ROACH o REACH ba yun? sabi naman nya na halatang nang-aasar na hindi nya kami kilala.

"REACH!" pasigaw na sagot ko.

"Whatever! hindi mo naman kailangan sumigaw, hindi ako bingi!" huwag daw akong sumigaw, eh pasigaw din naman yung sagot niya.

"sh*t!" mura ko.. "LangYa naman o! Wala pa naman akong dalang extrang shirt ngayon." pagdadrama ko.. "Anong maihaharap ko sa mga tao mamaya.. magbabayad ka! sh*t!" 

Kitang kita sa mukha nya na galit nah sya.. hahaha,, nagulat ako ng sinabi nya.. "Di ka ba nakakaintindi? i already apologized and if you won't accept it then i don't give a damn care.. bahala ka na nga dyan! Don't worry I'll pay for your ruined shirt." nganga! Di ko inexpect ganun ang magiging reaction niya parang tigre lang ang isang 'to.

Narinig ko na tinatawag na kami, that means to say maghahanda na para sa set namin. Nagpalit na din ako. Haaay! bwesit talaga yung babaeng yun aaah..Rinig ko na ang hiyawan ng mga tao sa labas.. nakakamotivate! "Handa na ba kayo guys? Let's rock our world tonight." pagsisimula ko naman.

I can see the audience enjoying the beat of our music. I feel the satisfaction in my performance. Pero nang madako ang mata ko sa isang sulok, nakita ko ang babaeng yun. Nakaupo lang siya na parang may kinakalikut sa kanyang cellphone. Nakakadismaya! parang hindi siya nag-eenjoy. 

"This will be our last song and I dedicate this song to the person who did not enjoy our performance here." sabi ko para makuha ko ang atensyon nya. At parang walang naririnig. Ang mga tao naman ay hinahanap ang taong tinutukoy ko. 

Now playing:     FALSE PRETENSE by Red Jumpsuit Apparatus

Oh, it's time to let it go

The world's got a funny way of turning 'round on you

When a friend tries to stab you right in the face

Losing faith in everything I thought I hoped I knew

Don't sweat it, {it was} set on false pretense

Di man lang tumitingin tong babaeng to ah

Betrayed but not gonna be willing to change

And it doesn't seem likely to fade

Betrayed but not gonna be willing to change

Cu-cu-cu-cuz you know...

It's sacrifice

False pretense you'll hurt again

Stop pretending to deny

False pretense you'll hurt again

wala talagang effect aaah..

All along you know you thought you got the best of me

{But} you were wrong and I'm laughing right in your face

I cannot believe you claimed you were my family

Don't sweat it - it's set on false pretense

Nakakainsulto na talaga ah!

Oh, it's time to let it go

I can't seem to understand it how you turned out to be so cold

You tried but were caught red handed, are you happy with your role?

It's funny to me how you've turned into such a joke...

It's sacrifice

False pretense you'll hurt again

Stop pretending to deny

False pretense you'll hurt again

So play the game until you run out

And play the game into my hand

"Enjoy the rest of the night guys." sabi ko habang tinitignan sya. Nang mapunta kami sa backstage tinanong ko agad si Jake tungkol sa babaeng yun sabay turo nito.

"Oi Jake sino ba yung babaeng pinapasok mo ha?" 

"Sino?? aAh! yun? si Alyx yan. Friend nang batchmate ko sa elem." sagot nya. "Halika, papakilala kita dun." dagdag niya habang hinihila na nya ako palapit sa kanya.

"Wag na! Magsasayang lang ako ng laway diyan.. hahaha" pagpoprotesta ko.

"Hi girls!" sabi niya sa dalawang babae habang ang isa ay hindi man lang tumitingin.

"Wait! Fans papunta dito Jake." sabi ko na habang hila ko na siya paalis.

Narinig ko namang sabi nya "Punta kayo sa backstage guys, now na! please.." aba pa kind effect pa. Agad din naman sila sumunod sa'min.

"Girls, papakilala ko sa inyo ang vocalist nang band namin." masaya nyang sabi.  "Si Davis Mitchels" 

"I-ikaw?" bulalas nya.. 

"Magkakilala ba kau??" sabay pa sila nagsalita halatang nagugulat.

"H-hindi! W-wala akong kilalang g-ganyang tao." pagtatanggi nya.

"Aba! E-ex ko sya." napanganga silang tatlo sa narinig..

ganito ang mga mukha nilang tatlo

O_______O

O_______O

O_______O

"Joke lang. Hindi ko siya kilala. Ba't ko naman siya maging kakilala." ako naman ang tumanggi

"I'm Dave.. and you are?" pormal kong sabi sabay abot sa aking kamay.

Kinuha naman nya.. "I'm Alyx.. di gaanong makapal ang mukha mo noh? haha" fake smile nya

I find her mysterious, her eyes parang nang-aakit.. Ba't naman kaya ganito ang sinasabi ko sa kanya gayong ang pangit ng ugali. pweee...

Pero maganda sya..

Music CollidesWhere stories live. Discover now