Chapter 52 - Punong-bahay

39 1 0
                                    

Tapos na ang concert at andito kami ngayon sa isang… actually, sa condo ni Dave na dati kong condo. Gets niyo ba??

Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari… He asked me to be his girl again. And…

<<<<<<<<<<FLASHBACK

 Nakaluhod pa rin siya sa harap ko while I was chasing for answers. Good thing they responded positively pero may hindi tama talaga e.

Tinignan ko ang mga kaibigan ko… Umiiyak na sila, especially si Bem… Touched sila? Siguro! Alam nila na mahal ko siya nun pa. Naging mahina lang ako noon.

“Lahat ng maling nagawa ko, I’ll make it up to you… All those years, five long years, I’ll make it worth it… Sa pagmamahal na sinayang ko, promise, gagawin ko lahat… just love me again… Handa akong maghintay! Please Lyx, hayaan mo lang akong…” Hindi ko na siya pinatapos pa… no use naman kasi!

“Ssssshhhh…” I never expect it, he shed a tear. A TEAR! Nakita ko na siyang umiyak maraming beses na pero sa harap ng maraming tao? Nuh! I wiped it away immediately. Ayaw kong makita iyon ng buong madla. Inalalayan ko siyang tumayo at niyakap siya ng mahigpit. Siguro, that answers it! Makukuha naman niya siguro iyon noh kung hindi siya slow.

Nagawa ko mang bigyan siya ng positive response may pagdadalawang-isip pa rin ang nasa utak ko. Pero di naman siguro masama kong iisipin ko muna ang maging maligaya kahit ngayon lang. Hihintayin ko nalang kung anong maging reaksyon niya. Sana maintindihan pa rin niya ako.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<END OF FLASHBACK

Naging successful ang concert, obviously! Pero ang mga nangyari malamang sa malamang talk of the town iyon. Alam na! Showbiz ‘to eh. Daming intrigero. Baka isipin nilang pakana lang para bumenta. Siguro di naman niya gagawin iyon, diba? Di siya ganun e.

“Tulala ka na naman diyan.” Kanina pa ‘to eh… Di nga ako hinihiwalayan niyan eh. Kanina pa! Kung magtatagal ‘to siguro magkakapalit kami ng mukha kundi naman baka maging super twins neto. Hindi naman ako aalis… Not really! Aalis pala ako.

“Nothing! May iniisip lang.”

Tita Mel, manager ng Reach, approaching… and sa nakikita ko masaya siya. Papunta siguro siya ng unit. Lumabas kasi kami at iniwan namin sila dun. Medyo mabuti na rin iyon kasi kanina pa nila ako inaasar kesyo iniyakan ko daw si alam-niyo-na ng balde-baldeng luha. Hiya ako dun panay deny naman ako dun baka makalusot.

“Congratz guys!” Sabi niya in a hyper mode. Masaya nga! “At first, I doubted your plan. But look at you now, achieve na achieve mo na.” Okay… hindi ko makahabol sinabi ni Tita Mel. “Congratz sa inyo. Kita kits na lang bukas sa victory party natin. Huwag kang mawawala Lyx.”

“Ano iyon?” di man lang ako sinagot. He held me going… somewhere?? Maybe sa bahay na.

“Sa’n tayo? It’s late.” Sabi ko sa kanya… I need to go home I’m tired. Pero kinaladkad pa rin niya ako, iuuwi nga niya siguro ako.

Gumising ako na nasa madilim na lugar na kami. Waaaaaaaaaah! Rape itech?!

“Hoi!”

“AAAAAAh! Kabayong Unggoy!” Gulat kong sabat sa taong humawak sa akin.

“Haha… May ganun ba?”

“Psh! Ba’t ba nanggugulat ka?!”

“Kanina pa po kita ginigising ayaw mong magising. Nag-drool ka pa. Dreaming of me?” Said in a teasing tone.

Music CollidesDonde viven las historias. Descúbrelo ahora