ေက်ာင္းကားေပၚမွာ Xing ရဲ ့ဖုန္းဆီ message ဝင္လာတယ္။
သူဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ contact list ထဲကမဟုတ္တဲ့ နံပါတ္အသစ္တခု။
"မုန္ ့ေကြ်းခ်င္လို ့ ေက်ာင္းသားေရးရာနားက ကန္တင္းမွာ ေစာင့္ေနမယ္ ဆက္ဆက္လာခဲ့ေနာ္ မလာရင္ အတန္းထဲအထိ လာေခၚမွာ
rde
Yu Jinn"
Xing ဖုန္းကိုျပန္ပိတ္လိုက္ျပီး စဥ္းစားေနတယ္။ သြားရင္ေကာင္းမလား?? ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ကိစၥေလးနဲ ့ သူေကြ်းတာလိုက္စားရရင္ အားနာစရာႀကီး။ မသြားရင္လည္း ကိုယ့္ကိုခင္တဲ့သူကို အေရးမထားရာ ေရာက္မယ္။ တကယ္အတန္းထဲအထိ လာေခၚမွာလားမသိဘူး။
Xing ကို အရိပ္တႀကည့္ႀကည့္ျဖစ္ေနတဲ့ Su က Xing တခုခုကို ေတြေဝေနတာကို သတိထားမိသြားေတာ့
"Xing နင့္ကို ႀကည့္ရတာ တခုခုကို ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနသလိုပဲ ဘာျဖစ္လို ့လဲ"
"ေႀသာ္… ဟို… မေန ့က ငါေက်ာင္းသားကဒ္သြားေပးတဲ့ အစ္မႀကီးက ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ ့မုန္ ့ေကြ်းခ်င္လို ့ကန္တင္းမွာ ေစာင့္ေနမယ္ လာခဲ့ပါတဲ့
အဲဒါ… ငါသြားရမလား မသြားရဘူးလား စဥ္းစားေနတာ မသြားရင္ အတန္းထဲအထိလာေခၚမွာတဲ့"
"ဟုတ္လား ဒါနဲ ့အဲ့အစ္မႀကီးက နင့္ဖုန္းနံပါတ္ဘယ္လို သိတာလဲ"
Tao က
"ငါေတာင္ စိတ္ဝင္စားလာျပီကြာ အဲ့အစ္မႀကီးကို ျမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာ"
"ဟုတ္တယ္ ေဟ့ေကာင္ မသြားနဲ ့အဲဒါမွ သူမင္းကို အတန္းထဲ အထိလာေခၚမွာ ဒါမွ ငါတို ့လည္း သူ ့ကိုေတြ ့ရမွာ ဟဲဟဲဟဲဟဲ"
Tao ရဲ ့စကားကို Kris က အားတက္သေရာ ေထာက္ခံလိုက္ျပီး သူ ့ဘာသာ သေဘာက်ကာ ရယ္ေနေလသည္။
Su စဥ္းစားေနတယ္။ သူ ့အေနနဲ ့Xing ကို အဲ့ အစ္မႀကီးဆီ သြားခိုင္းသင့္လား မသြားခိုင္းသင့္ဘူးလား! မသြားရင္လည္း အတန္းထဲအထိ လာေခၚမွာဆိုေတာ့ သြားခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္ေလ။ ရိုးရိုးတန္းတန္း ခင္တာေလာက္ပဲေနမွာပါ။
"ဒါဆိုလည္း သြားလိုက္ပါ Xing ရယ္ ဘာပဲေျပာေျပာ တေက်ာင္းတည္းတက္ေနႀကတာပဲ သူကလည္း စီနီယာဆိုေတာ့ ျငင္းလို ့မေကာင္းဘူးထင္တယ္ ဟိုကလည္း နင့္ကိုခင္တာပဲ"
