Pervert Stalker // Vkook

3.9

Taehyung anestezinin etkisiyle sedyede yatarken Doktor Park Taehyung'u alıp ameliyathaneye soktu. Jungkook ameliyathanenin kapısının dibinde oturmuş ayaklarını yere vurarak ritim tutuyor ve ona bir şey olmaması için dua ediyordu. Ne kadar belli etmese de çok endişeliydi.

Ne kadar süre geçti bilmiyordu ama uzun olduğu kesindi. Cebinden telefonunu çıkardı ve saate baktı. 19:38. Tamı tamına 5 saattir ameliyattaydılar ve Jungkook endişelenmeye başlıyordu. O sırada ameliyathanenin kapısı açıldı ve bir kaç hemşire dışarı çıktı.

Jungkook hemen ayağa kalkıp o tarafa yürüdüğünde beklediği şey gülümseyen bir doktordu. Ağlayan ve 'özür dilerim' diye fısıldayan bir doktor değil.

Hızla doktorun yanına ilerlediğinde doktor başını kaldırdı ve ıslanmış gözleriyle Jungkook'a baktı. Ve ardından gözlerini sildi.

"Çok özür dilerim. Çok ama çok özür dilerim. Onu sana geri verebilmeyi çok isterdim. Özür dilerim"

Jungkook delirmiş gibi kafasını iki yana sallıyordu. O, gitmemişti öyle değil mi? Bu sadece o iğrenç şakalarından biriydi!

"Hayır hayır hayır! Şaka yapıyorsunuz öyle değil mi? Taehyung bunu istedi, şaka yapıyorsunuz değil mi?" Doktor başını iki yana sallayıp yavaşça oradan uzaklaştığında Jungkook yumruklarını ameliyathanenin kapısına geçirdi ve deli gibi bağırmaya bağladı. Ardından kapıyı tekmeledi. O sırada bir hemşire Taehyung'un ölü bedenini ameliyathaneden çıkardı. Jungkook Taehyung'u gördüğünde hemşireyi bir kenara itip Taehyung'un elini tuttu. Soğuktu. Tıpkı kalbi gibi.

Göz yaşları Taehyung'un yüzünü ıslatırken Jungkook yavaşça Taehyung'un saçlarını okşadı.

"Rol yapıyorsun öyle değil mi? Bana beni sevmediğini söylediğinde de çok güzel rol yapmıştın. Bak sana inandım. Şimdi lütfen uyan Tae, lütfen."

Hemşire kadın Taehyung'u götürmesi gerektiğini söylediğinde Jungkook Taehyung'un elini yavaşça bıraktı. Hala ağlıyordu. Hemşire Taehyung'u götürürken Jungkook duvarın dibine çöktü. Artık, yaşaması için bir sebep kalmamıştı. O da herkes gibi gitmişti..

---

Jungkook derin bir soluk alıp yatağında doğruldu. Korkuyla etrafına baktığında odasında olduğunu fark etmişti. Elini terden ıslanmış saçlarına götürdü ve karıştırdı. Sadece iğrenç bir kabus görmüştü. Telefonunun ekranını açıp saate baktı. Saat sabahın dördüydü. Kilit ekranını açıp biraz bekledi. Ona mesaj atacaktı.

Cookie_Monster : İyisin, öyle değil mi?

Cookie_Monster : İyi olmalısın

Cookie_Monster : Kötü bir rüya gördüm ve endişelendim

Cookie_Monster : Ah, her neyse

Cookie_Monster : Muhtemelen uyuyorsundur

Cookie_Monster : İyi uykular

Taehyung yatağında dönüp dururken uyuyamadığını fark etmişti. Bir süre tavanla bakışırken telefonuna gelen bildirim sesiyle telefonunu eline aldı. Kilit ekranını açıp bildirim panelini aşağıya sürükledi.

Jungkook'tan gelen mesajları görünce ister istemez heyecanlanmıştı. Gülümsedi. Ona bu kadar kötülük yapmış olmasına rağmen Jungkook'un onu düşünüyor olması onu gülümsetmişti. "Sana da" diye fısıldadı yorganın altına gömülürken. "Sana da iyi uykular sevgilim"