"Hyung...လာ လာ ဒီ လမ္းအတိုငိးဝင္ရမွာ"
လမ္းေတြဘာေတြ မသိ သူေနာကိကေန ကုပ္ေခ်ာင္း ကုပ္ေခ်ာင္း လိုက္လာရင္း..ေရာက္ၿပီဆိုလို...sehun... ညြုန္ျပေနတဲ့..လမ္းကေလးကို တခ်ကိ ေမၽွာ္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့...ကၽြန္ေတာ္. ကိုယ္ေလးက်ံဳ႕ မိလိုကိ ရဲ႕ သား ပင္ျဖစ္သြားတယ္...
"ဒီ...ဒီ..လမ္းႀကီးကလား.."
လမ္းဘက္ကို လက္ညိဳးေလး..ထိုးကာ.မ်က္ႏွာေလး..ရွံုမဲ့ ၿပီး..ေမးေနတဲ့.. luhanကို ျမင္ရေတာ့လည္း.. ကၽြန္ေတာ့.ရင္ထဲ မေကာင္းရယ္.....ေရႊမငိးသား..ေလးကို ဒီလမ္းက ဘယ္ေခါသြား ရက္ပါ့မလဲ..ဗ်ာ..ဒါေပမယ့္.. ေက်ာင္း ေပါက္ဝကေနလည္း.. ျပန္မဝင္ ခ်င္တာက လည္း.. သူေရာ ကိုယ္ေရာ..တူတူပဲ..ၿပီးေတာ့....ဒီလမ္းကလြဲ...ေက်ာင္းထဲ ကို ျပန္ဝင္ဖိူ႔ တျခားလမ္း မရွိတာက တေၾကာင္း...ေၾကာင့္
Sehun..ေခါင္းေလးကိုသာ.. ဖြဖြေလး ကုတ္လိုက္ၿပီး..
"ေက်ာင္း ကို ျပန္ေရာက္ ဖို႔..ျဖတ္လမ္းက..ဒီ..တလမ္းပဲ ရွိတယ္...hyung ရ..ေက်ာငိးေပါက္ဝ က..ျပန္ဝင္ဖိူ႔က..သိပ္အဆင္မေျပဖူး.ေလ..ၿပီးေတာ့.မျပန္လို႔ကလည္း..မျဖစ္ဘူးမလား..."
Luhan ..sehun.. ညြုန္ျပတဲ့.. တိုကိ ေနာကိေဖးလမ္းၾကား ကို တခ်ကိ ၾကည့္ကာ.
..သက္ျပင္းေလးခိုး ခ် လိုက္ၿပီး..
"အင္းေပါ့ေလ.. ဘယ္တက္ႏိုင္ ပါ့မလဲ...ဒါနဲ႔...sehun.. က ဒီလမ္းေတြ ဘယ္လိုသိ..မဟုတ္မွလြဲရ်္..ေက်ာင္းလူမိုက္ေလးလား...."
ရယ္က်ဲက်ဲ..နဲ႔ ေမးလာတဲ့...luhan စကားကို.. sehun....ျပန္ေျဖသည္က.. စကၠန္႔ပိုင္း ပင္မျခားလိုက္....
"ဗ်ာ!!!!!!....ဟာ...မ..မဟုတ္ပါဘူး... hyung ကလည္း..ဟုတ္ပါဘူး..ဟုတ္ဘူး.."
သူ႔ကို အေၾကာက္အကန္ ျငင္း..ေနတဲ့.. sehun.. ပုခံုးေလးကို လက္သီးေလးနဲ႔.luhan ခပ္ျပင္း ျပင္းေလးတခ်ကိ ထိုး လိုက္ၿပီး.
"စတာပါ.. အေၾကာက္အကန္ ေတြကိူ ျငင္းေနတာပဲ.. အာလို ေတြ ျငင္းေနေတာ့..လူဆိုးေလး လိူ႔ ယံုရမလိုေတာငိ ျဖစ္ေနၿပီ .."
"ဟာ. Hyung ကလည္း...ကၽြန္ေတာ္..ဟုတ္ဘူး... အာ့တာ.. အာ့တာ. Chanyeol hyung ...သူေလ.. ေက်ာင္းေနာက္ က်တိုငိး.. ဒီက ဝင္ေနၾက....ဟား..ဟား.. chanyeol hyung. က အာ့လိုပဲ..."
