Ç.i-43

2.3K 118 28
                                    

Keyifli okumalar (:  

Beğenmeniz dileğiyle (:

"Ö-ömer, şebnem gitmemiz gerek!"

"Ömer mi? Bir şey mi olmuş Ömer'e"

"yolda konuşuruz şebnem hadi"

Selim Şebnem'in çektiği kolu yeniden kavrayarak evden çıkmışlardı. Arabada geçen hızlı, gergin ve sessiz yolculuklarının sırasında Şebnem başında hissettiği ağrı ile gözlerini kapatmıştı.

"Ya Almilla kör ebe oynamanın sırası mıydı? Çocukların eve gitme saati geldi neredeyse"

"Ama öğretmenimiz çocuklar oynamak istedi. Yazık değil mi onlara"

"Off off Almilla"

"Hadi ebe sesime gel"

Şebnem okulun bahçesinde Almilla'nın yönergeleriyle yürürken kulağına çalınan bir müzik ile durmuştu. Gelen sesi dinlemeye koyulduğunda ise,


"Bak bir gün daha geçti

Ellerimiz uzak diyarlara yakın

Şehre yağmur düşmedi

Bulutlar oyunlara dalınca

Yeniden ıslanmak için

Okyanusların mavisine dalalım

Hadi sana ulaşmak için

Gökyüzüne bakıp yıldızları bulalım"

"Hadi çıkaralım bakalım göz bandını kör ebe"

Şebnem bir anda gözünden düşen bandın sersemliğini yaşarken kafasını duyduğu müziğe çevirdiğinde Selim'i kocasını sahnede görmüştü. Etrafında bütün arkadaşları ve yan taraftan gelen pasta ile bir tablo gibi duruyordu karşısında.

" S-selim"

"Hiç olmamış gibi yapmak zor

Unutmak zorunda olmak

Ah yaşamak ölümlerden farksız geliyor

Ah hayat yarın beden sana dokunamayınca

Benim değil bu lisan

Kelimeler yer çekimine karşı

Asılı duruyor havada

Cümlelerimi toza dumana katıyor

Şimdi yansa da gökyüzü

Seni düşürse toprağıma dokunup"

"Şebnem"

"hı"

"Şebnem kalkman gerekiyor"

"Ne"

Şebnem gözlerini açtığında gördüklerinin bir rüya olduğunu anlamıştı. Selim'in "hadi" demesiyle kemerini açsa da Selim hızla eve girdiğinde Şebnem'i arkasında bırakmıştı. Şebnem de aynı şekilde eve girdiğinde Selim ve Özgür'ün yukarıya çıktığını diğer herkesin evinin salonunda otururken görmüştü.

"Neler oluyor burada"




Çocuğum içinWhere stories live. Discover now