Power of Love

YULSIC 6

YUL's POV

"Happy Anniversary Sica Baby/Mushroom."

Sabay namin na bati ni Taeng, Nakita ko sa mukha ng baby ko ang gulat at saya, I've known her for years kaya alam ko ang emosyon na nararamdaman niya kahit tinitignan ko lang siya.

Unti unti kaming lumapit sa kanila, hawak ang isa pang bouquet ng flowers.

Pumasok ako sa puso ni Sica at inabot sa kanya yung flowers.

"Hey. Sorry for making you mad this day, part kasi yun ng plan. And bago ka ulit magalit, yung flowers kanina sa amin galing. Ayoko rin may nagbibigay sayo ng bulalak. Happy Anniversary Sica."

"I hate you, akala ko nakalimutan mo na. Thank you for loving me Yul, 8 years and still counting. I love you Seobang." Then she kiss me on the lips, pero smack lang.

Kasi may mga bata ayaw namin na makakita sila ng intense kissing scene.

"I love you too, Baby... Taeng control your hormones, andyan ang mga bata." Hindi man ako nakatingin sa kanila alam ko balak ni Taeng.

"Eish! Don't mind us Yul, I miss my tiffany."

"Taeng..."

"Fine, See you later." Alam na.

"Appa! Mom!" Takbo palapit sa amin ng mga bata pero si Seulgi ayun cool na cool na naglalakad.

Binuhat ko si Eunbi kahit na ang bigat bigat niya na, humalik siya sa pisnge ko at pisnge ni Sica.

"Happy Anniversary Appa, Mom." Bati ni Seulgi.

"Thank you, Seulgi." Then yumakap narin siya samin.

"Hey, Stop that lovey dovey scene. I'm hungry." Pagrereklamo ng sino pa ba.. Edi si Soo!

"Forever shikshin." Sabay sabay namin na sabi, kaya nagtawanan kami pero si Soo napakamot naman sa batok niya.

Naglakad kami papunta sa isang cottage na nirent namin, nandoon nakahain lahat ng pagkain na ipinahanda namin ni Taeng.

Nakaakbay lang ako kay Sica, ayoko siyang ilayo sa akin. It feels like mawawala siya anytime sa akin kahit 8 years na kaming kasal I'm still scared pag may lumalapit sa kanyang iba.

May tiwala ako kay Sica syempre pero doon sa lalaki na lalapit sa kanya aba wala no!

"Seobang.."

"Hhmm?"

"I love you." Tapos kiniss niya ako sa lips.

"Baby, Alam mo ba kahit 8 years na tayo natatakot parin ako na baka isang umaga magising ako wala kana." Tapos niyakap ko siya ng mahigpit.

Napatigil kami dito sa medyo gitna ng dagat at cottage. Never ko naisip na kahit tumanda kami tipong ugod ugod na hindi parin ako magsasawang iparamdam sa kanya na mahal ko siya, hindi ko ititigil yung pagiging sweet sa kanya kasi ang babaeng tulad niya....

Minamahal at Inaalagaan.

"Hoy! Kumain na kayo!" Sigaw ni Hyo sa amin.

Kaya bumitaw ako sa kanya at tinignan siya sa mata.

"I love you Kwon Jessica, I really do."

SEULGI's POV

Anniversary ni Appa at Mom kaya andito kami ngayon sa Jeju-do nagcecelebrate kasabay narin ng Anniversary ni Uncle Taeng and Aunt Tiffany pati reunion na din.

Nakaupo lang ako dito sa sulok, katabi si bomi nakain napadungis kumain e.

Tss, kumuha ako ng tissue at pinunasan ang gilid ng labi niya napatingin siya sa akin at ngumiti. Lumakas naman bigla tibok ng puso ko, ano meron?!

"Yul. Binabantaan na kita ilayo mo anak mo sa anak ko, bata pa si Bomi ko." Sabi ni Uncle Soo.

"Uncle, Wala akong balak. At alam ko bata pa si Bomi kapatid lang tingin ko sa kanya." Masyado kasi binibigyan ng malisya lahat e.

"Napagsabihan ka ngayon ng bata. KaOAyan kasi pinapairal! Hahahahaha." Asar ni Uncle Hyo sa kanya.

"Seulgi, si Irene namin pwede na." Singit ni Uncle Taeng kaya napatingin ako bigla sa pwesto ni Irene.

Nakayuko lang siya, napansin ko lang din na masyado na siya nananahimik pag ganyan sisigaw bigla yan pag pagalitan Appa niya.

May sakit ba siya?

Hindi niya pinansin yung sinabi ng Appa niya at tumayo sa kinauupuan niya.

"Irene!!" Sigaw ni Aunt Fany.

Akmang susundan na sana ni Uncle Taeng, tumayo na ako.

"Ako nalang po."

Then umalis na ako, masyado na ba siyang naaapektuhan ng cold treatment ko sa kanya lately? Di ko naman sinasadya ganito naman na kasi talaga ako.

Hindi ko rin naman nakakalimutan yung araw na nagpunta siya sa tapat ng kwarto ko at sinabi yung salitang yun.

Hindi ko naman siya binabalewala, ayaw ko lang talaga yung kaingayan niya.

Dito pa talaga siya tumambay sa tapat ng dagat ang lamig at halata sa kanya na nilalamig na siya. Tch.

Tinanggal ko yung jacket ko, nakalongsleeves ako at may nakapatong naman na sweatshirt kaya di ako ganon na lalamigin.

Lumapit ako sa kanya at pinatong sa kanya yung jacket tska naupo sa tabi niya, alam ko nakatingin na siya sa akin ngayon.

"Aren't you cold?"

"Ani... Sanay na ako."

"Irene, Waegeurae?" This time tumingin na ako sa kanya.

Halata sa mukha niya na naghahanap siya ng sagot sa tanong ko. Sanay na ba siya sa lamig dahil sa malamig ako sa kanya.

Kaya niya ba nasabi na sanay na siya?

"You know what Seulgi, We used to be close.. But then you've change. Hindi ko naman kinuquestion yung pagiiba mo, pero kasi pati sa akin naging malamig ka. Pero kay Bomi.... Hindi." Tapos yumuko siya.

I sneak closer to her and put my arms around her then I pull her closer to me.

"Mianhe.. I hope you can forgive me."

"I'm not mad."

Humiwalay na ako ng yakap sa kanya at tinignan ko siya sa mata, Am I wrong? Hindi ko nalang dapat ginawa yun.

----

NagUpdate ulit ako. Medyo maluwag naman na oras ko ngayon kasi wala pasok bukas at sa monday. :)