Power of Love

YULSIC 17

AUTHOR's POV

Naglakas loob si Yul na gawin ito, wala na siyang pakealam sa pwedeng kalabasan basta hindi niya hahayaan na makuha sa kanya ang babaeng mahal niya.

"YUUUULLLLLLL!" Sigaw ng mga kasamahan niya.

Sabay silang bumagsak ni Tyler ng nakaluhod. Punong ng galit ang mata ni Yul habang tinitignan niya ang taong kinamumuhian niya.

Ang taong laging sumusira sa buhay niya, sa buhay nila.

"KWON YUUULL!" Sigaw ulit ng mga kasamahan niya at isa isa silang nagtakbuhan papunta sa kanya.

Pati ang mga bata.

Hindi nila alam na hindi naman nasaksak si Yul kahit may hawak na patalim si Tyler.  Dahil ng hina na agad si Tyler nung nasaksak na siya agad ni Yul.

Binitawan ni Yul ang patalim at napaupo. Kahit galit siya, di niya akalain magagawa niyang makapatay ng tao.

Lumapit sa kanya si Jessica ng may pagaalanganan.

"Wag... Wag ka muna lalapit sa akin..." Mahina ngunit maririnig ng lahat anh sinabe niya.

Napatigil si Sica, at hindi na gumalaw pa.

Si Seulgi ang lumapit sa kanya dahil su Eunbi naiyak at natatakot.

Niyakap niya ng tahimik ang Daddy niya, wala siya sinabe. Alam niyang hindi masama ang Daddy niya, dahil nagawa lang niya ito dahil sa pagmamahal.

"Dad, don't think that way. I know and we all know. You did that just to save Mom."

Maya maya pa, bumagsak ang kamay ni Yul sa pagkakayakap kay Seulgi at nagulat sila ng bumagsak bigla si Yul.

Dahil wala naman tama ito, kaya nagpanic sila bigla at binuhat si Yul. Dumating narin ang mga pulis at kinuha ang bangkay ni Tyler.

At ang ambulance, kung saan sinakay si Yul.

TAENG's POV

Kasalanan ko ito e, kung hindi ako pumayag wala sigurong ganitong mangyayari. Hays.

Andito kami ngayon sa Hospital room ni Yul, binabantayan siya.

Napagod lang daw ito kaya nawalan ng malay. Sa dami ba naman ng kinalaban niya e. Kahit paano parang wala rin tulong yung pagtulong ko sa kanya.

"Hubby, wag mo na isipin yun. Okay naman tayo lahat." Sabi ni Fany, habang ginagamot yung mga sugat ko.

Sinuklian ko lang siya ng ngiti, napatingin ako kay Sica na nakatulala lang. Hindi siya makalapit kay Yul, dahil yun ang huling sinabe sa kanya nito.

Ang mga bata wala na dito, inilibot ng SooSun at HyoZy couple para makalimutan nila ang nangyari.

"Unnie, Are you okay?" Tanong ni Soojung sa kanya. Tumango lang siya.

Si Yoong naman nasa tabi Yul.

"Unnie...." Hindi natuloy ni Soojung sinabe niya kasi lumapit ako at pinatigil siya.

Hinila ko si Sica palabas ng kwarto, naglakad kami sa hallway hanggang sa makarating na kami sa Rooftoo ng Hospital.

Mahangin dito kaya alam ko makakapagrelax siya...

"Cry.." Pagkasabi ko nun, bigla siyang napaluhod.

Humahagulgol na siya ngayon ng iyak. Lumuhod ako at niyakap siya.

"Princess.."

"Taengoo.. A-ayaw n-niya na.. Ako l-lumapit s-sa k-kanya.."

"It's not like that. I know that's not the reason behind that words."

"How sure are you?" Tinulungan ko siya tumayo at iupo sa bench dito.

Ang ganda niya parin kahit naiyak siya, wala parin nakakatalo sa kagandahan ng babaeng ito. Walang kupas.

"Mahal ka ni Yul, at alam kong hindi un ang ibig sabihin niya. Ikaw naman kasi, napakabilis mo sumuko. Alam mo naman na ipaglalaban ka ni Yuri hanggang dulo."

"Natakot lang ako Taeng... Sobra... Baka may mangyari nanaman sa kanya.."

"Don't worry about Him, hindi mawawala si Yul hanggang hindi ka nawawala. Stop crying."

"Thank you Taeng.."

Lumapit siya sa akin at isinandal ang ulo sa balikat ko. Niyakap ko naman siya, namiss ko yung ganito kami. Nung mga panahon na masaya kami na magkasama.

Pero ngayon may kanya kanya na kaming pamilya. We're bound to meet, but we are not meant to be for each other.

But I'm happy for you, I'm happily contented to be your bestfriend.

"Balik na tayo doon." Aya ko sa kanya.

Tumango naman siya at tumayo na rin. Pero bago pa kami makapaglakad. May tumawag sa akin.

"Hello, Who's this?"

(Good day Mr.Kim, this is from the police station. Wala poe3lng kaso si para kay Mr.Kwon, dahil napagalaman po namin na takas ng kulungan si Tyler Kwon and His family said they wouldn't file a case for Mr.Kwon.)

"Really? Thanks for the information."

I off my phone and put it back on my pocket, i face Sica and smile at her. And she just give me a what-face.

So I just laugh and pull her so we can start walking down to Yul's room.

As we enter the room, we saw Yul. Sitting at his bed. Ayun si Sica napatigil sa pinto.

Si Yuri naman tinititigan siya kahit nakayuko siya, kaya nagtaka naman si Yul bakit ganon inaasal ni Sica.

"What happen?" Tanong niya sa akin ng walang boses.

"Ayaw mo daw kasi lumapit siya sayo." NapaHuh? nalang siya.

"Sica." Tumingin agad sa kanya si Sica at lumapit, at dahil inggiteto ako.

Lumapit ako sa Wifey ko at niyakap siya mula sa likod at hinigpitan yon at no space.

"Hubby I can feel your jr." Nahiya naman ako bigla at medyo dumistansya. Siya naman tumawa lang.

Kahit kailan talaga itong babaeng ito, lagot sa akin ito mamaya sa bagay. I'll tease you.
Dumikit ulit ako sa kanya at medyo naglikot para lang hindi halata na may ginagawa ako.

"Tae...."

"What? Hahaha."

Hindi siya nakasagot sa akin kasi nagsalita bigla si Yul..

"I didn't mean it Baby. I said that because, I'm a bad person. Ayokong madungisan ka pag niyakap moko."

"Pero Yul...."

"Stop it, I'm sorry. Don't do that again, I can't afford to loss you."

Biglang yumakap sa kanya si Sica at umiyak nanaman. Niyakap na siya pabalik ni Yul, napatigil ako sa kalokohan ko jay Fany dahil sa kanilang dalawa.

Ang tibay nila, ang dami na nilang pinagdaan simula umpisa. Pero eto parin sila nagmamahalan at ang strong parin kahit ganito na ang nangyayari sa kanila.

"I love you Fany-ah."

Bigla nalang lumabas sa bibig ko yun, kaya napatingin siya sa akin at binigyan ako ng eye smile niya.

"Carried away by the scene Hubby?" Tumango ako sa kanya at niyakap ulit siya.

"I love you too, Hubby."

---

YULSIC, TAENY! <3