Secrets For Her

Hfst 8

Pov Damon

"deur open nu" word er geschreeuwd, snel open ik de deur. "mee komen" ruw word ik voort geduwt. "Waar is Dave?" vraag ik, "Bek dicht" gromt Ceasar. We lopen door allemaal gangen die ik nog nooit heb gezien. "Waar breng je me dit keer naar toe?" vraag ik spottend, Ceasar draait zich boos om. Ik hoor hem zwaar ademen, hij loopt naar mij toe. Voordat ik het echt goed door heb heeft hij al een geweer op mij gericht. Ik slik hoorbaar, dit had ik zeker niet verwacht... Ik kijk hem recht in zijn ogen aan, het enigste wat ik zie is vuur. Ze zijn helemaal rood, rood van woede. "Je gaat dood, zo dood. Damon" hij spugt mijn naam uit van woede. "Jaren, jaren lang heb ik samen met mijn dienaars jou vader trouw geweest." hij lacht spottend naar mij, "tot we verstoten werden" hij begint hard te grommen.

Ik ken hem niet, ik heb hem nog nooit gezien in de roedel. "En nu vraag je je vast af waarom?" vraagt hij spottend, ik kijk hem bedenkelijk aan. "Omdat we moorden, Damon. Iedereen die voor ons pad liep werd uit geroeid. Of het mensen waren of vijanden of zelf mensen van onze eigen roedel kon ons niks schelen" zegt hij grijzend. "waarom?" vraag ik verbaast, "Waarom?" vraagt hij, terwijl hij mij spottend aan kijkt. "Ik heb altijd al een hekel gehad aan mensen die nieuwschierig zijn, ze moeten zich met hun eigen zaken bemoeien en niet met die van een ander" ik hoor aan zijn stem dat hij zo woedend is. Op de dingen die zijn gebeurt en nog moeten komen.

"Lorde" mompeld hij opeens, een zwakke droevige glimlach verschijnt om zijn lippen. Met droevige ogen kijkt hij mij aan. "Wees nooit te nieuwschierig Damon, nooit" Ik kijk recht in zijn ogen. "Het betekend je dood" spugt hij, "h-hoe be-". "Ervaringen, damon. Ik heb meer doden in mijn leven gezien dan dat jij levenden hebt gezien in jou hele leven" onderbreekt hij mij ruw. "Genoeg om te weten dat Nieuwschierigheid een stille dood is. Je lijkt alles onder controle te hebben maar dan opeens als je het minst verwacht slaat hij toe. Dankzij je nieuwschierig heid" hij kijkt mij recht in mijn ogen aan. Opeens knijpt hij zijn ogen dicht en steekt zijn geweer terug in zijn gordel. Zijn handen vormen tot vuisten, "ik heb je gewaarschuwd" gromt hij. Met dat draait hij zich om en laat mij stom verbaast achter. Opeens hoor ik hem schamper lachen, een lach waar je rillingen van over je rug krijgt.

"Neem de beste beslingen, Damon" hoor ik hem nog sissen. Ik achter volg Ceacar maar ben diep ik gedachten. Wie is 'Lorde'? Waarom heeft hij dit aan mij verteld?. Ceasar laat mij een kamer binnen en daar zie ik mijn beste vriend zitten. "Dave" roep ik. Dave zit, net zoals ik eerst zat, aan een stoel vast gebonden. Dave kijkt op en ik zie dat zijn oog helemaal blauw is. Ik ren naar hem toe en geef hem een mannelijke knuffel voor hoe ver het lukt. "Bro" mompeld hij grijnzend, "wat hebben ze met jou gezicht gedaan?" vraagt hij lachend, ik zie dat Dave een kleim beetje in een krimt door de pijn. Maar hij probeert zich groot te houden. "Ze konden maar niet van mijn mooie gezicht af blijfen, ik neem het ze ook niet kwalijk. Als ik zo'n knappe man voor me had, was ik ook jaloers geweest en een rake klap uit gedeeld" zeg ik grijnzend. "De humor zit er nog steeds zie ik" zegt hij terwijl hij mij bemoedigend aan kijkt.

Na een hele tijd te hebben gepraat met Dave word ik weer opgehaalt door een man. Maar deze man heb ik nog nooit gezien. Hij houd mijn armen strak op mijn rug, alsof ik hier zou kunnen ontsnappen. Hij stopt voor een deur en pakt zijn sleutelbos tevoorschijn. Hij sleutelt wat in het slot, "wie is Lorde?" vraag ik. Al de hele tijd heb ik het willen vragen. Abrupt stopt de man met prutsen in het slot. "Sorry ik weet niet waar je het over hebt" zegt hij na een tijdje, ik kijk hem met samen geknepen ogen aan. Met een klik gaat de deur open, ik word de kamer met volle kracht in geduwt. "Zijn mate" hoor ik hem nog zeggen voor hij de deur sluit.

*** *** *** ***

Heeeey,

Hebben jullie het nieuwste van wattpad al gezien :0

Ik vind het echt super gaaf.

Dus even een vraagje voor jullie, ik zit te twijfelen of ik deze cover van Enemy or Mate zal houden of dat ik deze ga gebruiken dus wat denkn jullie??

Laat ook even weten wat jullie er van vonden want ik heb het gevoel dat ik dit boek eigenlihk mee schrijf voor mezelf dan voor mijn lezers.

Vote??

Reactie??

Follow = follow back

Xx anna