Chapter One

13 0 2
                                    

Mactan International Airport
Lapu-Lapu City, Cebu

Sharry's POV

Home sweet home! After five years ng pamamalagi sa America, naka-uwi narin ako. Ako nga pala si Sharesca Monique Louise Montecarlo o Sharry. I'm 17 and I spent five years in America.

I headed to the arrival section of the airport, habang tinutulak ang trolley na may limang suitcases ko. May dala pa akong handbag which practically made it hard.

Nang papalapit na ako, biglang may bumangga sakin.

"Watch it!" asik ko. Malapit kasing matumba ang trolley.

"Sorry." sabi nung lalakeng nakabangga sakin.

I was gonna say something nasty ng tawagin ako nang magaling kong kapatid. Inirapan ko nalang ang lalake and headed to my kuya.

"Long time no see little sis." he hugged me. "How was New York?"

"Ganon parin. Maraming population."

"Hmm. Ganon ba? Tara, hinihintay kana ni Dad." tumango ako at sumakay na ako sa sasakyan.

Jeremy Richard Montecarlo o mas kilalang JR. Ikalawa sya sa aming apat na magkakapatid. Sya tagapagmana ni daddy since nag-asawa na ang nakakatanda naming kapatid, si Monalisa Montecarlo-Roswell.

Matapos ang mahaba-habang byahe, nakarating na kami sa subdivision kung saan kami naka-tira. Pagkarating ko sa bahay, I was greeted by a line of maids and butlers.

"Welcome home, Lady Sharry." o diba! Parang anime lang!

"It's good to be back. Nasaan si Daddy?" tanong ko.

"Nasa office nya po." sagot nang Head Butler.

"I'll take you to him, Shar." sabi naman ni Kuya. I nodded and followed my brother upstairs.

Nang makarating kami sa pintuan ng office bi Dad, ay agad na kumatok si Kuya JR.

"Dad, she's here."

"Pasok."

Binuksan ni kuya ang pinto at bumungad sa akin ang office ni dad. It still looked the same from five years ago. The office where I used to play with my parents and siblings.

"Sharesca, anak! Welcome back!" bungad ni dad.

"I missed you dad." I hugged him.

"I missed you too Princess."

Biglang may umubo at dun ko napansin na may bisita pala si Daddy.

"I'm sorry Mr. Garcia, nakalimutan kung andyan ka pala." pagpaumanhin ni dad.

"Okay lang Mr. Montecarlo. I understand na na-miss mo anak mo. In fact, I should say na I know how you feel. My daughter is also away from me." sabi nung bisita ni Daddy.

"Is that so? Asan ba anak mo?"

"My little Jane is in Mexico with her mother. In fact, uuwi sila bukas."

"Good for you then!" dad faced me. "I'll see you again on dinner."

Tumango ako. "Now Mr. Garcia, let us talk about your proposal."

Ayan na naman. Mas inuuna nya business nya kaysa pamilya nya. My father would've been the ideal 'padre de pamilya' kung hindi lang sana workaholic.

Umalis na kami ni kuya sa office. "Sino ba yun?"

"Business partner ni Dad, I think. Dad invested in their company and now, he's gonna present a proposal where he needs the approval of the board of directors."

"Talaga lang ha."

I reached my room and said my goodbye to my brother. Agad akong humilata sa higaan ko. I inspected the room. Pink walls, pink rug on the floor, pink bed. Everything was pink! My favorite color! I suppose si ate Mona ang nagpaayos ng kwarto ko. Nagkakasundo kami nun sa gamit eh.

Biglang bumukas ang pinto at pumasok ang nakababata kung kapatid.

"So you're back. Kumusta New York?" bungad nya sakin.

"Ganon? Yan ang una mong sasabihin sakin? Hindi, 'I miss you ate!' or something?" asik ko.

"Psh. Para namang di tayo nagkita last week."

Rey Angelo Montecarlo. My fifteen year old younger brother. Sya ang rebelde sa aming magkakapatid.

"Oo na. Hindi ka na talaga nagbago, Angelo." saad ko.

"Ganon karin naman ah. Sunod-sunuran ka parin kay papa. The perfect daughter, kahit alam mong nakakasakal na."

He laid down on my bed and put his hands under his head. "Learn to stand on your own two feet ate."

"You know how much I don't want to disappoint our father Angelo."

"Whatever. Magsasawa karin sa buhay mo."

I rolled my eyes and tch-ed. Nasasabi nya lang yan kasi rebel sya. Ayaw nyang sumunod kay daddy.

Bigla syang tumayo and headed to the door. "Welcome back ate. Namiss kita."

Pero kahit na ganyan sya, mahal ko kapatid kong yan. May soft side sya na tanging ako lang ang nakaka-alam. Sa akin lang din nya kasi pinapakita.

At dinner, nagsalo-salo kami sa hapagkainan. Dumating rin si ate at ang husband nya.

Wala pa silang anak, just so you know. Kaya my sister can still spend a lot of time and money on me.

"So, Sharry, saan mo gusto mag-aral for high school?" tanong ni Ate Mona sakin.

"Oo nga Shar." sang ayon ni Kuya JR.

"Oh, good topic yan." sabi din ni Daddy.

"Sa SVIS po." sagot ko.

"Bakit dun? There are a lot of other International Schools which is more suitable for a girl like you, Princess." dad replied.

"Gusto ko pong dun nalang mag-aral. Ate Mona graduated there. Kuya JR is graduating there. Angelo is studying there. And it's the school where mom and dad met, and fell in love with each other." I retorted absent mindedly.

"Ngayong sinabi mo yan, I guess papayagan kita." sabi ni dad.

"Talaga?"

"Sus, nag emo pa." Angelo whispered and thankfully ako lang nakarinig since magkatabi kami.

"Yes. Just ready your requirements."

"Opo dad!"

#########

What do you guys think??? It's not my first tagalog story, but still, gusto kong malaman ano tingin nyo sa story na to!! Ahahahaha!!!!!!

xoxo
Niche Bezarius

HoneylettesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon